Utwór "Us and Pigs" autorstwa Sofii Iselli to głęboka i brutalnie szczera krytyka systemowej dehumanizacji i uprzedmiotowienia kobiet we współczesnym społeczeństwie. Artystka wykorzystuje mocne, niemal szokujące metafory, aby zdemaskować hipokryzję, obojętność i podwójne standardy, z jakimi mierzą się kobiety.

Piosenka otwiera się sceną "kolacji z bestiami", gdzie narratorce towarzyszą mężczyźni o "pomarszczonych dłoniach i czerwonych policzkach", którzy patrzą na jej ciało "jak na jedzenie". Ten fragment symbolizuje wszechobecne spojrzenie mężczyzn (tzw. "male gaze") oraz założenie, że kobieta ubiera się i funkcjonuje jedynie "dla nich", aby ich sprowokować, zwabić lub uwieść. Sugestywny zapach boczku z ust rozmówcy od razu wprowadza motyw zwierzęcy, łącząc męskie zachowanie z chciwością i brakiem wyrafinowania, przygotowując grunt pod dalsze porównania do świń.

W refrenie Isella uderza w najbardziej bolesne tony, stwierdzając, że "nasze kobiety są bydłem, a na naszych dzieciach jest krew". To przerażające porównanie kobiet do zwierząt hodowlanych, używanych, a następnie odrzucanych, jest kluczowe dla zrozumienia przesłania utworu. Pytania retoryczne: "Czy płacą ci za brak uwagi? Czy to musi spotkać twoją matkę, twoją siostrę lub twoją córkę, żebyś wziął to do siebie?" stanowią bezpośrednie wyzwanie dla obojętności i biernej zgody społeczeństwa na takie traktowanie. Artystka sugeruje, że współczucie i reakcja pojawiają się dopiero wtedy, gdy niesprawiedliwość dotyka osobiście.

Drugi fragment rozwija temat kontroli reprodukcyjnej i instrumentalnego traktowania kobiet: "Więc napełnijcie nas spermą, włóżcie nas do stodoły, my i świnie na farmie w Mississippi". Obraz farmy w Mississippi silnie osadza narrację w kontekście konserwatywnych, wiejskich obszarów Stanów Zjednoczonych, często kojarzonych z restrykcyjnymi poglądami na prawa kobiet i historią segregacji rasowej. Jest to metafora przymusowej ciąży i dewaluacji życia. Sofia Isella sama przyznała w wywiadzie dla Rue Morgue, że pomysł na ten wers przyszedł jej do głowy podczas swobodnego pisania przy basenie i tak ją przestraszył, że odłożyła telefon. Następnie dodaje, że "jeśli dziecko nie będzie proste, białe i męskie, gwarantujemy piekło na ziemi. Morderstwo w imię miłującego Boga". Ten fragment to ostra krytyka dyskryminacji wobec osób LGBTQ+ i mniejszości rasowych, a także obłudy religijnej, która usprawiedliwia przemoc.

W końcowych wersach piosenka nawiązuje do historycznych prześladowań kobiet: "Spalcie wiedźmę żywcem, wypijcie naszą brudną wodę, bądźcie gotowi na rzeź w Mississippi". Obraz "włożenia jabłek w usta" to bezpośrednie odwołanie do traktowania kobiet jak zwierząt przeznaczonych na ubój, mających być posłusznymi i cichymi. Ostatnia linijka – "ale wyciągnijcie swoją własną córkę z szeregu" – jest kulminacyjnym, wstrząsającym wezwaniem do refleksji i punktem zwrotnym, demaskującym ostateczną hipokryzję. To "bomba prawdy", jak ujął to jeden z komentatorów. Sugeruje, że mężczyźni doskonale zdają sobie sprawę z niewłaściwości swoich działań, ale tylko wtedy, gdy dotyczą one ich najbliższych, są skłonni zareagować.

Sofia Isella, w wieku zaledwie 18 lat, została okrzyknięta jedną z najważniejszych krytyków społecznych swojego pokolenia. Jej twórczość, łącząca elementy industrialnej elektroniki z klasycznie szkolonym wokalem, jest polityczna i opiniodawcza, a teksty są zawsze w centrum uwagi. Artystka czerpie inspirację od takich postaci jak Sylvia Plath i Margaret Atwood, co doskonale widać w mrocznym, feministycznym i antyutopijnym wydźwięku "Us and Pigs". Utwór ten jest często porównywany do powieści "Opowieść podręcznej" Margaret Atwood ze względu na podobieństwo motywów. Isella posługuje się satyrą juwenalijską – formą poważnej i mrocznej satyry – by podkreślić postrzeganie kobiet przez społeczeństwo. "Us and Pigs" to nie tylko piosenka, ale manifest, który zmusza do konfrontacji z niewygodnymi prawdami o płci, władzy i społecznej obojętności.