Interpretacja Trauma - Seventeen

"Trauma" zespołu Seventeen, wykonana przez pododdział Hip-Hop Unit (S.Coups, Wonwoo, Mingyu, Vernon), to utwór głęboko introspektywny, który eksploruje osobiste zmagania członków z własnymi lękami i traumami. Piosenka, wydana w 2017 roku jako część drugiego albumu zespołu, TEEN, AGE, jest świadectwem ich dojrzałości artystycznej i gotowości do dzielenia się swoimi najbardziej intymnymi doświadczeniami.

Już od pierwszych wersów, „I'm in trauma it's got me sick / Stuck in trauma noraena bureullae” (Jestem w traumie, to sprawia, że jestem chory / Utknąłem w traumie, po prostu zaśpiewam), utwór ustawia ton jako wołanie o pomoc i jednocześnie mechanizm radzenia sobie z bólem. Powtarzające się „Blah blah blah blah an ijhyeojyeo wae” (Blablabla, dlaczego nie mogę zapomnieć) podkreśla uporczywość trudnych wspomnień i frustrację wynikającą z niemożności ich przezwyciężenia.

Wersy Vernona szczególnie mocno rezonują z jego osobistą historią. Śpiewa: „Trauma got me bae bae / Jungiddae nan jatui / Basically had no friends / Boxed in boxed in na honjaeui segye” (Trauma dopadła mnie, kochanie / W ósmej klasie porzuciłem szkołę / Zasadniczo nie miałem przyjaciół / Zamknięty, zamknięty w moim własnym świecie). Jak ujawniono w dokumencie Seventeen "Hit The Road", Vernon, jako osoba o mieszanym pochodzeniu, borykał się z poczuciem wyobcowania w koreańskim społeczeństwie. Był prześladowany i czuł się jak wyrzutek, co doprowadziło go do porzucenia szkoły i nauczania domowego. Muzyka stała się dla niego ucieczką od samotności i sposobem na wyrażenie siebie, co oddają słowa: „Stuck in my fantasy like, dreaming it to be real life” (Utknąłem w mojej fantazji, jakbym marzył, żeby stała się prawdziwym życiem) oraz „Makhin guitsog bakhin earphone volumeeul kiwo / I don't wanna be alone / Ijhyeojigi sirheoseo / Imma sing this song anybody deudgo isseo?” (Zatykam uszy słuchawkami z podkręconą głośnością / Nie chcę być sam / Bo nie chcę być zapomniany / Więc zaśpiewam tę piosenkę, czy ktoś słucha?).

S.Coups, lider zespołu, w swoich wersach porusza temat lęku scenicznego i niepewności. Mimo że „Neolpeojineun mudaehan dalli maeum sog naega ittneun goseun han pyeong namjit” (W przeciwieństwie do rozszerzającej się sceny, miejsce, w którym jestem w moim sercu, to zaledwie jedna piędź), co symbolizuje, że pomimo rosnącej sławy i wielkości sceny, jego wewnętrzny świat pozostaje mały i ciasny, dusi go. Walczy również z byciem łagodnym dla samego siebie: „Nae jashinaege neo geurowojigikkajiga nan jaeil eoryeowo” (Dla mnie najtrudniejsze jest bycie wyrozumiałym dla siebie). Jego walka z lękiem scenicznym była tak poważna, że w 2019 roku musiał zrobić przerwę w karierze, aby zadbać o swoje zdrowie psychiczne.

Wonwoo wyraża w piosence swój strach przed byciem zapomnianym i zepchniętym na drugi plan. Jako osoba introwertyczna i cicha, przez długi czas czuł się niepotrzebny i jak obciążenie, obawiając się, że zniknie w tłumie. Tekst „Ijhyeojineun geose daehan igsukham naui misukham / Naui euigushim sogeseo pieonan meoritsog trauma / Naega saraittneun iyuga dodaeche mweolkka” (Przyzwyczajenie do bycia zapomnianym, moja niedojrzałość / Trauma w mojej głowie, która wyrosła z moich wątpliwości / Jaki jest powód, dla którego żyję?) odzwierciedla jego głębokie pytania egzystencjalne i walkę z wewnętrznymi demonami. Zauważa, że „Muggurajicheoreom ilbuga nal gwirophyeo aesoghaedo eo / Nan geunyang noraehalkke anim god gadhyeo boryeo nae trauma” (Część mnie dręczy mnie jak piskorz, nawet jeśli tego żałuję / Po prostu będę śpiewać, bo inaczej szybko zamknę się w mojej traumie).

Mingyu, natomiast, jak ujawniono w "Hit The Road", zmagał się z brakiem pewności siebie w swoich umiejętnościach wokalnych i raperskich, będąc świadomym, że został przyjęty do agencji głównie ze względu na swój wygląd. Był nawet za to upominany, co wywołało u niego traumę związaną z niedoskonałością. Jego powtarzające się refreny „I'm in trauma it's got me sick / Stuck in trauma noraena bureullae” (Jestem w traumie, to sprawia, że jestem chory / Utknąłem w traumie, po prostu zaśpiewam) mogą być interpretowane jako jego sposób na przepracowanie tych obaw i zaakceptowanie, że muzyka jest jego ucieczką, mimo wszystko.

"Trauma" to piosenka, która nie tylko dotyka problemów osobistych członków Seventeen, ale także uniwersalnych lęków związanych z samotnością, niepewnością siebie i pragnieniem bycia usłyszanym. To mroczniejsza i bardziej poważna strona Hip-Hop Unit, która różni się od ich lżejszych produkcji. To odważne i szczere wyznanie, które pokazuje, że nawet idole K-Popu, otoczeni blaskiem fleszy, zmagają się z wewnętrznymi bitwami, znajdując ukojenie i siłę do przetrwania w muzyce. Słowa „Nugudo joheuni yeogiseo ggeonaejweo animyeon neorado deurowa deurowa jweo” (Ktokolwiek, proszę, wyciągnij mnie stąd, albo chociaż wejdź, proszę) podsumowują tę głęboką potrzebę zrozumienia i wsparcia.