Interpretacja The Opening of Dead Gates - Runemagick

Piosenka "The Opening of Dead Gates" szwedzkiego zespołu death/doom metalowego Runemagick to utwór tytułowy z EP-ki wydanej w 2019 roku, która poprzedzała pełnometrażowy album "Into Desolate Realms" z tego samego roku. Nicklas Rudolfsson, główny twórca Runemagick, często podkreśla, że teksty swoich utworów pozostawia do indywidualnej interpretacji słuchaczom, choć przyznaje, że czerpie inspirację z koncepcji zapomnianych cywilizacji, duchowej mądrości i magii, a także ogólnej idei "zagłady" (doom), która jest motywem przewodnim muzyki zespołu. Muzyka Runemagick jest opisywana jako "starożytny Death/Doom metal" z silnym poczuciem atmosfery i immersji w nieziemskie królestwa okultyzmu, tworzące "epickie i atmosferyczne pejzaże dźwiękowe przeplatane ciężkimi riffami i czasami melodyjnymi pasażami".

Tekst "The Opening of Dead Gates" otwiera się nawiązaniem do "starożytnych prądów, które dawno popadły w zapomnienie" oraz "kataklizmowych katakumb". Już w tych pierwszych wersach zarysowuje się wizja ukrytej, pradawnej mocy, która czeka na przebudzenie. Katakumby, tradycyjnie kojarzone z miejscami pochówku i ciemności, stają się tutaj źródłem, z którego ma nadejść coś monumentalnego i transformacyjnego. Samo "otwarcie martwych bram" to powracający refren, symbolizujący przełamanie barier między światami, epokami lub stanami istnienia.

W kolejnej zwrotce pojawia się metafora "ciemnego kosmicznego orgazmu" i "wskrzeszonej zapomnianej energii". To niezwykle sugestywne obrazy. "Kosmiczny orgazm" może odnosić się do monumentalnego, kreatywnego lub destrukcyjnego wydarzenia na skalę wszechświata – być może narodzin lub upadku kosmicznej świadomości, albo gwałtownego uwolnienia stłumionych sił. Wskrzeszenie "zapomnianej energii" sugeruje, że to, co się dzieje, nie jest całkowicie nowe, lecz powrotem czegoś, co kiedyś istniało, ale zostało utracone lub ukryte. Zespół często eksploruje tematykę dawno zapomnianych cywilizacji i ukrytej mądrości, co idealnie wpisuje się w ten motyw. Martwe bramy nie są więc pustymi wrotami do nicości, lecz przejściem do czegoś, co miało swoje miejsce w historii kosmosu, a teraz powraca.

Wiersze "W pokręconych kształtach, niezrozumiałych / Dla tych, którzy teraz wędrują w zagubionych stadach" malują obraz istoty lub siły, której forma jest obca ludzkiemu pojmowaniu. "Zagubione stada" mogą symbolizować współczesną ludzkość – zagubioną, nieświadomą pradawnych tajemnic i niewidzącą głębszych, ukrytych mechanizmów wszechświata. W tym kontekście, wiedza o "otwarciu martwych bram" jest dostępna tylko dla wybranych, a może nawet dla nikogo w obecnym czasie. Nicklas Rudolfsson wielokrotnie podkreślał, że uważa, iż "wiele starej mądrości zostało zapomnianych w dzisiejszym powierzchownym społeczeństwie". Można to interpretować jako krytykę współczesnej cywilizacji, która utraciła kontakt z głębszymi, ezoterycznymi wymiarami egzystencji.

Powtórzenie "Z czasów, bez czasu / Stare echa wracają z szeroko otwartych martwych bram" wzmacnia ideę wieczności i cykliczności. To, co powraca, wykracza poza linearny czas, co sugeruje, że te wydarzenia są częścią większego, kosmicznego cyklu. "Echa" wskazują na resztki dawnych wydarzeń, energii lub świadomości, które teraz odzyskują swoją pełnię.

Kluczowy moment w interpretacji następuje w wersach "Nazywaliśmy to kiedyś śmiercią i życiem / Lecz mądrość dawno została zapomniana, (och) mądrość dawno została zapomniana". Te słowa wyraźnie wskazują na utratę fundamentalnej wiedzy. Sugerują, że nasze współczesne rozumienie życia i śmierci jest płytkie i niekompletne, pozbawione pradawnej mądrości, która potrafiła postrzegać te zjawiska w znacznie szerszym, być może bardziej metafizycznym kontekście. Otwarcie martwych bram mogłoby zatem ujawnić prawdziwą naturę tych pojęć, daleko wykraczającą poza binarną koncepcję, którą znamy.

Ostatnie wersy "Otwarcie martwych bram resetuje wszystko na nowo / Reset wszystkiego na nowo" dostarczają kulminacji i podsumowania. "Reset wszystkiego" to radykalna wizja całkowitej przemiany, zniszczenia starego porządku i ustanowienia nowego. Może to być destrukcja cywilizacyjna, kosmiczna anihilacja, ale też rodzaj duchowego odrodzenia, gdzie wszystkie dotychczasowe paradygmaty zostają unieważnione. W kontekście doom metalu i tematów końca świata, które często przewijają się w twórczości Runemagick, "reset" może oznaczać nieuchronny koniec, ale również szansę na nowy początek, wolny od błędów i zapomnienia przeszłości. Sama nazwa zespołu, z "runami" i "magią", sugeruje głęboką, ezoteryczną wiedzę, która może być kluczem do zrozumienia tych procesów. Tekst piosenki, choć tajemniczy, doskonale oddaje ciężką, transową atmosferę muzyki Runemagick, która często jest opisywana jako "hipnotyczna i medytacyjna w swoich długich pasmach ciemnych, doomowych gitar". Muzyka ta tworzy nastrój "psychodelicznej, mrocznej podróży przez kraj Lovecrafta", gdzie granice rzeczywistości zacierają się, a pradawne siły budzą się do życia.