Interpretacja A Rising Fume of Returning Death - Runemagick

"A Rising Fume of Returning Death" autorstwa Runemagick, utwór pochodzący z albumu Evoked from Abysmal Sleep wydanego 20 lipca 2018 roku, zanurza słuchacza w mrocznym i refleksyjnym świecie, charakterystycznym dla szwedzkiego zespołu death/doom metalowego. Tekst, choć krótki i powtarzalny, jest niezwykle sugestywny i w pełni oddaje esencję filozofii Nicklasa Rudolfssona, głównego twórcy Runemagick, który często eksploruje tematy śmierci, odrodzenia i starożytnej magii.

Utwór rozpoczyna się od obrazu "Like a thick fog / Shadows rise / From ancient graves / From forgotten paths". Ten poetycki opis natychmiast wprowadza atmosferę tajemnicy i melancholii. Gęsta mgła symbolizuje barierę między światami – zasłonę oddzielającą żywych od umarłych, teraźniejszość od przeszłości. Cienie powstające ze "starożytnych grobów" i "zapomnianych ścieżek" sugerują przebudzenie dawno zmarłych bytów lub idei. To niekoniecznie musi być fizyczne zmartwychwstanie, ale raczej powrót do świadomości czegoś, co zostało wyparte, zapomniane, a jednak wciąż istnieje i ma wpływ na obecny moment. W kontekście ogólnych tematów Runemagick, które dotyczą „pierwotnego horroru, ciemności, życia i śmierci, a częściowo egzystencjalnych zagadnień”, ten fragment można interpretować jako uświadomienie sobie ciągłej obecności przeszłości, nawet jeśli jest ona nieuchwytna i niematerialna.

Refren "A rising fume of returning death / We return again from the death" jest centralnym punktem utworu. Fraza "rising fume of returning death" jest oksymoronem, który łączy obraz ulatniającego się dymu – czegoś ulotnego i efemerycznego – z powracającą śmiercią. Dym może symbolizować esencję, ducha, aurę, która nie znika całkowicie, ale unosi się, sygnalizując ponowne nadejście. Śmierć w twórczości Runemagick, jak sam Nicklas Rudolfsson wyjaśnia w wywiadzie dla No Clean Singing, nie jest tylko końcem, ale często jest związana z „odrodzeniem przez śmierć” lub pytaniem, „czy śmierć to życie? czy życie to śmierć?”. Stąd "returning death" niekoniecznie oznacza kolejną zagładę, ale może symbolizować cykliczność, ponowne pojawienie się, transformację. Powtórzenie "We return again from the death" podkreśla tę ideę cykliczności i nieuchronności powrotu, zarówno indywidualnego, jak i kolektywnego, czy też powrotu pewnych dawnych energii i wpływów.

Dalsze wersy "Old shapes / Forgotten by / The senses of / The current moment" kontynuują motyw zapomnienia i ignorancji współczesnego świata wobec dawnych prawd. "Old shapes" to formy, byty, tradycje, wiedza, które istniały w przeszłości, ale zostały odrzucone lub zatarte w pamięci. Ludzkie zmysły, skupione na "obecnym momencie", nie są w stanie ich dostrzec ani zrozumieć. To odzwierciedla fascynację Runemagick starożytnością i ukrytymi aspektami egzystencji, które umykają racjonalnemu postrzeganiu. W pewnym sensie utwór jest wezwaniem do ponownego otwarcia się na te "stare kształty", do uznania ich znaczenia i wpływu na teraźniejszość, mimo że są one "zapomniane".

Nicklas Rudolfsson często podkreśla, że Runemagick nie ma na celu przekazywania konkretnego „przesłania masom”, a interpretacja jest „pozostawiona słuchaczowi”. Niemniej jednak, w tekstach zespołu, nawet tych krótkich, można znaleźć „powagę i głębię”. W przypadku tego utworu, głębia ta tkwi w uniwersalnym motywie cykliczności życia i śmierci, powrotu do korzeni i nieustannej obecności przeszłości. Zespół, mimo że nie uważa się za „poważny zespół poetycki”, konsekwentnie buduje swoją tożsamość wokół tych ponurych, lecz jednocześnie kontemplacyjnych tematów.

Podkreślając tę powtarzalność i nieustanne wznoszenie się z otchłani, Runemagick tworzy utwór, który jest niczym mantra – hipnotyzujący i niepokojący zarazem. To, co umarło, nie znika bezpowrotnie; staje się "unoszącym się dymem", widmem, które ponownie wyłania się z niebytu, aby przypomnieć o swojej obecności i niekończącym się cyklu istnienia i przemijania. W kontekście długiej historii zespołu i jego powrotu na scenę po dziesięcioletniej przerwie w 2017 roku, samo istnienie Runemagick i ich konsekwentne eksplorowanie tych tematów staje się metaforą "powracającej śmierci" i nieustannego "odradzania się" ich muzyki i wizji.