Interpretacja Avalon - Roxy Music

Piosenka „Avalon” zespołu Roxy Music, tytułowy utwór z ich ósmego i ostatniego albumu studyjnego z 1982 roku, jest kwintesencją dojrzałego brzmienia zespołu, określanego później jako sophisti-pop. To utwór o niezwykle zmysłowej, eterycznej atmosferze, będący „łabędzim śpiewem” formacji, która zdefiniowała glam rock i art rock lat 70..

Tekst piosenki, napisany przez Bryana Ferry’ego, otwiera się obrazem poimprezowego zmęczenia: „Now the party’s over / I’m so tired” (Teraz impreza skończona / Jestem taki zmęczony). W tym momencie zjawia się ona – tajemnicza postać „coming / Out of nowhere” (przybywająca znikąd). To spotkanie odbywa się poza słowami, w sferze intuicji i ruchu: „Much communication in a motion / Without conversation or a notion” (Wiele komunikacji w ruchu / Bez rozmowy czy pojęcia). Ten nieoczekiwany widok odmienia zmęczony nastrój narratora, otwierając drzwi do czegoś magicznego.

Samo słowo „Avalon” ma głębokie korzenie w legendach arturiańskich, gdzie jest mityczną wyspą czarów, miejscem, w którym wykuto Excalibur i gdzie umarły król Artur zostaje zabrany przez królowe w celu uleczenia i odnalezienia spokoju. Bryan Ferry sam opisał Avalon jako „wyspę zaczarowania, fantastyczne miejsce, bardzo romantyczne miejsce... ostateczne romantyczne miejsce fantazji”. Ten symbolizm idealnie oddaje nastrój piosenki i całego albumu, który, zdaniem Ferry’ego, był jego najbardziej romantycznym i onirycznym dziełem. Artysta zaczął pisać materiał na „Avalon” w Crumlin Lodge, romantycznej kryjówce w Connemara w Irlandii, z widokiem na jezioro Lough Ugga Beag, które później znalazło się na okładce albumu. Na zdjęciu widać ówczesną dziewczynę Ferry’ego, Lucy Helmore (którą poślubił w 1983 roku), ubraną w średniowieczny strój, z sokołem na ręce, co dodatkowo wzmacnia arturiańskie skojarzenia.

Piosenka kontynuuje eksplorację tematu tańca i zmienności. Kiedy „samba takes you / Out of nowhere” (samba cię porywa / Znikąd), otoczenie staje się niewyraźne, a obraz zmienia się z każdą chwilą: „the background’s fading / Out of focus / Yes the picture changing / Every moment”. To rozmycie rzeczywistości, typowe dla sennego stanu lub głębokiego zauroczenia, sprawia, że cel podróży staje się nieznany: „And your destination / You don’t know it”. Podobnie jest, gdy „bossa nova” porywa, nie ma już oporu, a pytanie „Would you have me dancing / Out of nowhere” (Czy chciałbyś, żebym tańczył / Znikąd?) sugeruje poddanie się chwili, przeznaczeniu, lub właśnie tej tajemniczej postaci. Taniec staje się metaforą poddania się uczuciom i nieprzewidywalności miłości, która wyłania się „znikąd”, zmieniając percepcję świata.

Co ciekawe, na charakterystyczne, hipnotyzujące brzmienie utworu „Avalon” znacząco wpłynął spontaniczny udział haitańskiej wokalistki Yanick Étienne. Bryan Ferry i producent Rhett Davies usłyszeli ją, gdy ćwiczyła w sąsiednim studiu w Power Station w Nowym Jorku. Zaproszona do studia, nagrała słowo „Avalon” i zaimprowizowała swoje ikoniczne outro od razu. Jej nawiedzający wokal, przypominający blask księżyca na wodzie, zainspirował Ferry’ego do ponownego nagrania swojej partii, by dopasować się do tej magicznej energii. Gitarzysta Phil Manzanera wspominał, że 90% materiału na album powstało podczas sesji studyjnych, bez wcześniejszego scenariusza, co pozwoliło zespołowi skupić się na tworzeniu atmosfery i nastroju. Sam Ferry uważał album za jeden z najlepiej nagranych i najbardziej kompletnych w dorobku Roxy Music. Praca nad płytą odbywała się m.in. w tropikalnych Compass Point Studios na Bahamach, co również wpłynęło na lush i zmysłowe brzmienie.

„Avalon” to utwór o poszukiwaniu idealnej miłości i schronienia po burzliwym okresie. W tym czasie Bryan Ferry znajdował się na życiowym zakręcie, zmęczony hedonistycznym stylem życia lat 70., u progu stabilizacji z Lucy Helmore. Piosenka jest więc zarówno ucieczką, jak i obietnicą nowego początku, symbolizującym odnalezienie ukojenia w miłości po latach poszukiwań. „Avalon” to ostatecznie hołd dla romantycznej fantazji, gdzie granice między jawą a snem zacierają się, a miłość staje się mistycznym, uzdrawiającym przeznaczeniem.