Interpretacja Barcelona - Pectus

"Barcelona" zespołu Pectus to utwór, który z pozoru lekki i słoneczny, kryje w sobie głębokie przesłanie o odwadze do zmiany, poszukiwaniu szczęścia i sile ludzkich relacji. Piosenka, wydana jako singiel 23 listopada 2012 roku, a następnie umieszczona na albumie "Siła braci", została w całości napisana i skomponowana przez wokalistę formacji, Tomasza Szczepanika. Co ciekawe, jej inspiracją jest autentyczna historia trzech bliskich mu kobiet, których wspólny wyjazd do Barcelony stał się punktem zwrotnym w życiu, prowadząc do podjęcia trudnych, ale trafnych decyzji i całkowitej odmiany ich losów.

Utwór rozpoczyna się od frazy „To był sen, piękny sen. W Barcelonie, w San Andre”, wprowadzając słuchacza w idylliczną, niemal bajkową atmosferę katalońskiego miasta. Jednak pod powierzchnią tego piękna, pojawia się wewnętrzny głos: „Coś mi mówi: »Życie zmień!”. To zderzenie beztroski symbolizowanej przez „słońce, wino, śpiew” z poczuciem pustki w sercu („W sercu pusto, nie ma nic”) staje się katalizatorem do refleksji nad własnym życiem. Pierwsza zwrotka sugeruje również, że przeszłość jest zamkniętym rozdziałem („To, co było, miało być”), a pocieszenie i stabilizację znajduje się w „przyjaźni, która trwa”, która jest jak latarnia morska „bliżej gwiazd”. Tomasz Szczepanik podkreśla, że każda historia na płytach Pectusa jest oparta na faktach, a „Barcelona” jest przykładem opowieści, w której jest „tylko słońce i radość z tego, że się udało”.

Refren to esencja optymistycznego przesłania utworu: „Szczęście jest tak bardzo blisko, jeśli tego chcesz. Marzeniami zbuduj przyszłość. Swój własny los”. Te słowa stają się mantrą, zachętą do aktywnego kształtowania swojej przyszłości i wiary w spełnienie marzeń. To nie jest pasywne oczekiwanie, lecz świadoma decyzja o chęci bycia szczęśliwym. Ta część piosenki szczególnie mocno zainspirowała jedną z fanek zespołu, Magdalenę Kozioł, która dzięki niej podjęła się projektu „100happydays”, zmieniając swoje życie i udowadniając sobie, że szczęście jest w zasięgu ręki.

Druga zwrotka wprowadza nieco bardziej złożone pytania: „Czy panie mają wspólny cel? Komu kłamstwo? Komu w śmiech?”. Pytania te mogą odnosić się do poszukiwania sensu i prawdy w relacjach międzyludzkich, a także do konieczności odróżniania szczerości od pozorów. Jednak natychmiast pojawia się odpowiedź, która jest fundamentem życiowej filozofii: „Trzeba mocno wierzyć, że miłość najważniejsza jest”. W Barcelonie, „bliżej słońca, bliżej gwiazd”, wszystko wydaje się możliwe, co sprzyja śmiałym decyzjom i nowym początkom. Tomasz Szczepanik w wywiadzie dla Polskiego Radia podkreślał, że czasem w życiu trzeba podjąć bardzo trudne decyzje, być ich pewnym i brać za nie odpowiedzialność, a czasem warto też zaryzykować.

Ostatnia zwrotka, „To był sen, wspomnień sen. O Barcelonie, w San Andre”, przenosi nas w sferę sentymentu. Wspomnienia o miejscu, które zmieniło perspektywę, są cenne, ale utwór patrzy w przyszłość. „Nowa miłość liczy się. Może była, może nie” – sugeruje otwartość na nowe uczucia i doświadczenia, jednocześnie dystansując się od tego, co było. Fragment „W kieszeniach tylko grosze trzy. Których nie zabierze nikt. Przyjaźni, co w gałęziach gra. W Barcelonie, bliżej gwiazd” to poetyckie ujęcie wartości niematerialnych. Prawdziwe bogactwo to nie pieniądze, lecz trwałe więzi, takie jak przyjaźń, która niczym drzewo, zakorzeniona i silna, stanowi prawdziwy skarb, niedostępny dla nikogo z zewnątrz. To potwierdza, że podróż do Barcelony, choć fizyczna, była przede wszystkim podróżą w głąb siebie i odkrywaniem tego, co naprawdę ważne.

Optymizm piosenki jest również wzmacniany przez jej muzyczną stronę – hiszpańska gitara swoim brzmieniem doskonale oddaje klimat Barcelony, podkreślając radość i sukces przemiany. Teledysk do utworu, wyreżyserowany przez Jacka Majewskiego, został zrealizowany w Barcelonie, a bracia Szczepanik wcielili się w rolę mimów, przechadzając się po mieście, prowokując spojrzenia i uśmiechy przechodniów. W klipie występuje także młoda tancerka flamenco. Co ciekawe, teledysk jest czarno-biały z akcentami czerwieni, co miało symbolizować zderzenie dwóch światów – metafizycznego i realnego, stawiając pytanie o to, co jest rzeczywistością, a co snem lub grą. Nawet sama dzielnica San Andre, wspomniana w tekście, została wybrana ze względu na swoją zgodność z koncepcją utworu, opowiadającego historię rozgrywającą się w różnych zakątkach miasta. Ostatecznie „Barcelona” Pectusa to hymn na cześć życiowej zmiany, odwagi, miłości i przyjaźni, które pozwalają budować własny, wymarzony los, niezależnie od okoliczności.