Interpretacja Harness your hope - Pavement

Piosenka „Harness Your Hopes” Pavement, choć nie była pierwotnie singlem ani utworem z głównego albumu, zyskała status kultowego, a nawet wiralowego fenomenu w erze streamingu i mediów społecznościowych, szczególnie na TikToku w 2020 i 2024 roku. Początkowo nagrana podczas sesji do czwartego studyjnego albumu zespołu, Brighten the Corners (wydanego w 1997 roku), została pominięta w finalnej selekcji, a Stephen Malkmus, autor tekstu, przyznał później, że żałował tej decyzji. Ostatecznie ukazała się jako B-side na singlu „Spit on a Stranger” w 1999 roku i na rozszerzonym wydaniu Brighten the Corners: Nicene Creedence Edition w 2008 roku. To opóźnione uznanie doskonale oddaje enigmatyczną naturę twórczości Pavement i samego utworu.

Otwierający wers „Harness your hopes / On just one person / Because you know a harness / Was only made for one” (Zaprzągaj swoje nadzieje / W jedną osobę / Bo wiesz, uprząż / Została stworzona tylko dla jednej) jest intrygującym początkiem. Może on być interpretowany zarówno jako przestroga, by nie pokładać wszystkich swoich nadziei w jednej osobie, ponieważ wiąże się to z ograniczeniem i potencjalnym rozczarowaniem, jak i gorzkie stwierdzenie o ludzkiej skłonności do idealizowania jednostek. Stephen Malkmus w swoich tekstach często posługuje się dwuznacznością i abstrakcją, pozwalając słuchaczom na własne interpretacje.

Kolejne fragmenty, takie jak „Don't telegraph your passes / You'll end up with molasses / Cauterized in syrup / And syrup and molasses”, wprowadzają charakterystyczną dla Pavement grę słów i absurdalny humor. Mogą one sugerować, by nie ujawniać swoich zamiarów zbyt wcześnie, ponieważ może to prowadzić do „utknięcia” w lepkim, niekorzystnym położeniu. To metafora ostrożności i sprytu w relacjach międzyludzkich, zarówno osobistych, jak i być może tych w przemyśle muzycznym.

Piosenka swobodnie przeskakuje między obrazami, tworząc kolaż obserwacji i odczuć. Linia „And I'm checking out the asses / The assets that attract us / To anything that moves / We're deep inside the grooves” dotyka konsumpcjonizmu i powierzchownej atrakcyjności, z jaką mierzą się ludzie w „późnym stuleciu”, jak określa to Malkmus. Jesteśmy uwięzieni w rutynie, „głęboko w rowkach”, pociągani przez to, co chwilowe i błyszczące.

Pavement jest znany z liryki, która często wydaje się nonsensowna, a jednocześnie niezwykle trafna i prowokująca do myślenia. Fragment „Well show me / A word that rhymes with Pavement / And I won't kill your parents / And roast them on a spit” to klasyczny przykład surrealistycznego dowcipu Stephena Malkmusa. Sam Malkmus w wywiadzie dla BBC, odnosząc się do tego wersu, zaśmiał się, nazywając go „rodzajem rzeczy, którą piszesz, kiedy czujesz się zarozumiały i myślisz, że to będzie B-side”. To pokazuje pewną nonszalancję, z jaką zespół podchodził do swoich tekstów, jednocześnie tworząc coś, co rezonowało z publicznością.

Następnie, od „And the freaks have stormed the White House / I moved into a lighthouse / It's on a scenic quay / It's oh so far away”, pojawia się motyw eskapizmu i poczucia wyobcowania. Obraz „dziwaków szturmujących Biały Dom” może symbolizować chaos i rozczarowanie społeczeństwem, co prowadzi podmiot liryczny do ucieczki w samotną wieżę – latarnię morską, daleko od zgiełku. To miejsce odosobnienia, obserwacji z dystansu, symbolizujące pragnienie spokoju w obliczu narastającej niestabilności.

W tekście pojawiają się również zaskakujące, osobiste odniesienia, które stają się częścią charakterystycznego strumienia świadomości Malkmusa. Na przykład fraza „And I'm living in a coma / For Donna de Varona”. Donna de Varona to amerykańska pływaczka olimpijska z lat 60., która po karierze sportowej została komentatorką. Jej obecność w tekście to przykład popkulturowego, z pozoru losowego elementu, który dodaje piosence surrealistycznego uroku. Jak zauważono w artykule na AV Club, Malkmus często zestawia ze sobą pozornie niepowiązane obrazy i rymy, takie jak „Living in a coma” z „Donna de Varona”, niekoniecznie w celu stworzenia klarownej narracji, lecz bardziej dla poetyckiej dziwności.

Refren „Heart-breaking / Earth-quaking / Kiwis they are home baking / Minds wide open truly” to kolejny przykład nagromadzenia różnorodnych obrazów i emocji – od dramatycznych, wręcz katastroficznych, po te prozaiczne i domowe. W wywiadzie dla Aphoristic Album Reviews, zauważono, że linia o „Kiwis piekących w domu” przywołuje wspomnienia z czasów lockdownów COVID-19 w 2020 roku, choć piosenka powstała znacznie wcześniej, co pokazuje uniwersalność i ponadczasowość niektórych obserwacji Malkmusa. „Otwarte umysły” sugerują moment szczerości i otwartości, kontrastujący z wcześniejszym cynizmem.

Zakończenie piosenki, „Nun is to church / As the parrot is to perch / And my heart's / Wide open truly”, zaskakuje swoją prostotą i emocjonalnością. Jest to moment szczerej, niemal naiwnej wrażliwości, gdzie podmiot liryczny, pomimo wszystkich wcześniejszych, skomplikowanych obserwacji i obronnej postawy, ostatecznie odsłania swoje wnętrze. Porównania są znowu absurdalne, ale końcowe „moje serce jest naprawdę szeroko otwarte” to mocne wyznanie.

Piosenka „Harness Your Hopes” ukazuje esencję Pavement: to zespół, który celowo unikał oczywistości i komercyjnego mainstreamu, pomimo wczesnych sukcesów takich jak „Cut Your Hair” z albumu Crooked Rain, Crooked Rain z 1994 roku. Album Wowee Zowee (wydany 11 kwietnia 1995 roku przez Matador Records), z którego ta piosenka pierwotnie pochodzi, był celowo bardziej eksperymentalny i chaotyczny, co początkowo wprowadziło krytyków w zakłopotanie. Stephen Malkmus i Scott Kannberg, główni twórcy Pavement, zawsze byli mistrzami słownej gry, a ich teksty często nie tworzyły spójnej narracji, ale raczej impresjonistyczne obrazy, które miały rezonować z odbiorcą na bardziej emocjonalnym poziomie.

Właśnie ta mieszanka humoru, dezynwoltury, surrealizmu i ukrytej wrażliwości sprawia, że „Harness Your Hopes” – utwór, który niemal przepadł w historii jako B-side – zyskał drugie życie i status jednego z najpopularniejszych utworów Pavement w erze cyfrowej. Stephen Malkmus sam przyznał, że zapomniał o piosence, dopóki nie usłyszał jej w piekarni w Portland w 2020 roku, a jego dzieci uświadomiły mu, że to jego utwór, który stał się wiralem na TikToku. To ironiczne przypomnienie, że nawet najbardziej „celowo chaotyczna” sztuka może znaleźć swoją drogę do szerszej publiczności, a jej interpretacja zawsze pozostaje otwarta na indywidualne doświadczenia.