"Pig Charmer" to utwór pochodzący z debiutanckiego solowego albumu Jerry'ego Cantrella, Boggy Depot, wydanego 31 marca 1998 roku na winylu i 7 kwietnia 1998 roku na CD. Album ten powstał w czasie, gdy przyszłość Alice in Chains była niepewna z powodu problemów zdrowotnych i uzależnienia wokalisty Layne'a Staley'a, co uniemożliwiało zespołowi nagrywanie. Cantrell, pełniący rolę głównego kompozytora i gitarzysty w Alice in Chains, a także współautora tekstów i okazjonalnego wokalisty, poczuł się zmuszony do stworzenia materiału poza zespołem. W wywiadzie dla MTV News w lutym 1998 roku, Cantrell przyznał, że tak naprawdę nigdy nie chciał nagrywać solowej płyty, ale okoliczności zmusiły go do "podjęcia kilku zamachów" na własną rękę. Wielu fanów i krytyków uważało Boggy Depot za rodzaj "zaginionego" albumu Alice in Chains lub jego kontynuację, co podkreślało obecność na płycie perkusisty Seana Kinneya i basisty Mike'a Ineza z macierzystego zespołu Cantrella.

"Pig Charmer" to mroczny i niezwykle sugestywny obraz autodegradacji i pogrążania się w brudzie, zarówno fizycznym, jak i metaforycznym. Tekst piosenki przedstawia postać, która z premedytacją wybiera życie w rozkładzie, czerpiąc z tego perwersyjną satysfakcję. Otwierające wersy – "Well I'm a pig charmer, lie in filth getting off / I make my bed in a wallow, lackey, fill my trough" – natychmiast wprowadzają w świat bohatera, który nie tylko egzystuje w rynsztoku, ale wręcz się w nim rozsmakowuje. Określenie "pig charmer" (zaklinacz świń) jest ironiczne; zamiast wpływać na innych, postać sama staje się częścią odpychającego otoczenia, stając się "odrażającym zwierzęcym człowiekiem". To, co wydaje się być dobrowolnym wyborem, jest jednocześnie – jak sugeruje analiza tekstu – efektem głębokiego uzależnienia i poczucia utraty człowieczeństwa.

Obrazowość jest brutalnie dosłowna i wstrząsająca. "Digging through garbage bubble fried a pork rind / I pick and save all my scabs to serve up dinner time" to wersy, które szokują i obrzydzają, jednocześnie doskonale oddając stan skrajnego zaniedbania i samozatracenia. Bohater zaprasza słuchacza do swojego "chlewu" ("welcome to my sty"), wskazując na pełne moczu butelki i oplute ściany ("Don't mind the piss-filled bottles / Peppered walls I spit out"). Ta groteskowa gościnność nie jest zaproszeniem do celebracji, lecz do stania się świadkiem upadku, w którym używki ("Come on in, get high") są codziennością. Ironia polega na tym, że pomimo tak odrażającego otoczenia, Cantrell śpiewa: "And my future looks bright... swelter geek inside". To zdanie jest kluczowe, ponieważ kontrastuje z późniejszym, powtarzającym się lękiem.

Kolejne zwrotki pogłębiają poczucie rozkładu i bezsilności. Opis „Two months no shower, cigarette methane fog” podkreśla fizyczną degradację i izolację. Jednak to w refrenie i jego wariacjach leży emocjonalny rdzeń piosenki. Początkowe "And my future looks bright..." z czasem ewoluuje w przerażające "pretty sure I'm gonna fry" – przekonanie o zbliżającej się katastrofie, często interpretowane jako śmierć lub srogie konsekwencje autodestrukcyjnego zachowania. Desperackie powtórzenia: "Man I don't really want to die / Pretty sure I'm gonna fry", a pod koniec utworu wzmocnione "Oh fuck I think I'm gonna fry / Now I know I'm gonna fry...", ukazują moment "przebłysku jasności", w którym postać zdaje sobie sprawę z tragicznego końca swojej drogi, ale jest już zbyt głęboko w matni, by zawrócić. To przejście od pozornej obojętności do panicznego lęku jest najbardziej poruszającym elementem utworu.

W kontekście twórczości Jerry'ego Cantrella, znanego z poruszania tematów uzależnienia i mroku w Alice in Chains, "Pig Charmer" jest niezwykle osobistym wyrazem jego własnych zmagań. Jak zauważają komentatorzy SongMeanings, piosenka ta "jest wyraźnie o tym, jak Jerry Cantrell postrzegał siebie w najniższym punkcie swojego uzależnienia od narkotyków". Album Boggy Depot w ogóle uznawany jest za bardziej osobistą i wrażliwą stronę Cantrella, którą rzadziej pokazywał w Alice in Chains. Piosenki takie jak "Pig Charmer" wypełniły pustkę pozostawioną przez Alice in Chains podczas długiej przerwy w działalności zespołu. Choć niektórzy spekulowali, że utwór jest komentarzem Cantrella na temat życia Layne'a Staley'a przed jego śmiercią, szerszy konsensus wskazuje na to, że "Pig Charmer" dotyczy sposobu, w jaki sam Jerry żył w tamtym czasie, osiągając "dno", z którego zaczynał przebijać się instynkt przetrwania.

Piosenka ta, choć brutalna w swoim przekazie, stanowi przejmujący portret walki z wewnętrznymi demonami i jest świadectwem artystycznej szczerości Jerry'ego Cantrella. Ukazuje on nie tylko ból, ale i paradoksalne, makabryczne "uroki" samozatracenia, by w końcu skonfrontować się z nieuchronnym lękiem przed konsekwencjami. "Pig Charmer" to opowieść o upadku, desperacji i ostatecznym, przerażającym uświadomieniu sobie własnego położenia.