Interpretacja Queenie Eye - Paul McCartney

Piosenka „Queenie Eye” Paula McCartneya, wydana jako singiel 24 października 2013 roku, stanowi intrygującą mieszankę nostalgii, życiowych refleksji i charakterystycznego dla artysty optymizmu. Utwór, który pojawił się na albumie „New” z października 2013 roku, bierze swoją nazwę i refren z dziecięcej ulicznej zabawy, w którą McCartney grał w Liverpoolu w młodości. Jak sam artysta wyjaśnił w wywiadach, gra znana była jako „Queenie, Queenie, who's got the ball?” lub „Queenie Eye”.

McCartney przyznał, że lubił rytmiczność tej prostej rymowanki i to ona stała się punktem wyjścia do stworzenia piosenki. Na pierwszy rzut oka, tekst może wydawać się zabawny i lekki, jednak pod warstwą beztroski kryje się głębokie przesłanie o dojrzewaniu, niezależności i nieustannym zmaganiu się z wyzwaniami życia.

Pierwsze wersy – „There were rules you never told me, Never came up with a plan. All the stories that you sold me, Didn't help me understand.” – oddają poczucie zagubienia, kiedy młodzieńczy idealizm zderza się z rzeczywistością. Podmiot liryczny wyraża frustrację z powodu braku jasnych wskazówek czy gotowych rozwiązań, które miałyby mu pomóc zrozumieć świat. To uniwersalne doświadczenie dorastania, kiedy dowiadujemy się, że „reguły”, które nam przedstawiano, często nie przystają do złożoności prawdziwego życia. Z tego poczucia wyłania się jednak siła i konieczność samodzielnego działania: „But I had to get it worked out, Had nobody who could help. So that in the end it turned out, That I had to do it by myself.” To afirmacja samowystarczalności i zdolności do rozwiązywania problemów bez niczyjej pomocy, co jest cechą wyróżniającą ludzi sukcesu.

Refren, z powtarzającym się zawołaniem „Queenie eye, queenie eye, Who's got the ball? I haven't got it, It isn't in my pocket. O U T spells out, That's out!”, przenosi nas bezpośrednio na podwórko dzieciństwa McCartneya. W grze "Queenie Eye" jedna osoba odwraca się plecami, rzuca piłkę, a inni próbują ją złapać i ukryć. Następnie "Queenie" odwraca się i próbuje zgadnąć, kto ma piłkę, a ruchy lub złe odpowiedzi skutkują okrzykiem „OUT!”. Ten element zabawy staje się metaforą życiowego dążenia do odkrycia prawdy, rozpoznania, kto gra uczciwie, a kto ukrywa swoje intencje. Okrzyk „OUT!” symbolizuje wykluczenie, porażkę, ale jednocześnie stanowi jasne, niepodlegające wątpliwości rozstrzygnięcie, jak w słowach: „Without a shadow of a doubt, Cause you've been putting it about. Hear the people shout, Hear the people shout.”

Dalsze zwrotki rozwijają metaforę życia jako gry, która choć bywa trudna, wymaga aktywnego uczestnictwa: „Life's a game, Rags from riches. Dogs and bitches hunt for fame, Difficult to know which way to turn.” McCartney przyznaje, że świat jest pełen pułapek i złych doradców – „Lay the blame On the snitches. Wicked witches fan the flame, Careful what you touch in case you burn.” To przestroga przed fałszywymi obietnicami i toksycznymi relacjami, które mogą prowadzić do autodestrukcji. Jednocześnie piosenka zachęca do podjęcia ryzyka i przyjęcia konsekwencji własnych wyborów: „Play the game, Take your chances. Every dance is much the same, Doesn't matter which of them you choose. Never blame circumstances, If romances seldom came, Never pick a fight you're gonna lose.” To wyraźne wezwanie do proaktywności, akceptacji losu i unikania walk z góry przegranych.

W moście McCartney zdaje się odnosić do własnej kariery i licznych wyzwań, które musiał pokonać: „It's a long way to the finish, Where you've never been before. I was nervous but I did it, Now I'm going back for more.” Ten fragment jest szczególnie znaczący, gdyż został skojarzony z tremą, jaką Paul odczuwał, kiedy musiał śpiewać główny wokal w piosence „Love Me Do” – pierwszym singlu The Beatles – ponieważ John Lennon, który miał to zrobić, został poproszony przez George’a Martina o grę na harmonijce. Te słowa ukazują odwagę w obliczu nieznanego i chęć ciągłego doświadczania i tworzenia, mimo upływu lat.

Utwór "Queenie Eye" jest zatem czymś więcej niż tylko reminiscencją dziecięcych lat. To filozoficzna refleksja Paula McCartneya nad całą jego życiową podróżą – od ulicznych zabaw w Liverpoolu, przez burzliwe lata sławy, aż po dojrzałe, samodzielne podejmowanie decyzji. Paul McCartney w wywiadzie dla The Observer podkreślił, że piosenka rozwinęła się z czegoś, czym nie była na początku, z surowego, improwizowanego zalążka stworzonego z producentem Paulem Epworthem. Epworth, który wcześniej współpracował z artystami takimi jak Adele i Rihanna, przyjął podejście zbliżone do eksperymentalnych albumów McCartneya jako The Fireman, co pozwoliło na spontaniczną ewolucję utworu.

Wizualnym dopełnieniem utworu jest teledysk, nakręcony w legendarnym Studio 2 Abbey Road, w miejscu przesiąkniętym historią The Beatles. W wideo McCartney gra na pianinie, otoczony stopniowo pojawiającymi się gwiazdami, takimi jak Johnny Depp, Meryl Streep, Jude Law, Kate Moss czy Sean Penn, którzy razem z nim celebrują radość z muzyki i życia. Obecność tych sław, tańczących i śpiewających wraz z artystą, dodatkowo podkreśla uniwersalność przekazu piosenki i jej ponadczasowy charakter.

"Queenie Eye" to ostatecznie hołd dla wytrwałości, wewnętrznej siły i niekończącej się ciekawości świata, która pozwala McCartneyowi wciąż "wracać po więcej", niezależnie od tego, ile lat minęło od czasów dziecięcych zabaw. To przypomnienie, że życie to ciągła gra, w której najważniejsze jest, by grać swoimi zasadami i czerpać z niej radość, mimo wszelkich niepewności.