„I Wanna Get Better” zespołu Bleachers, singiel wydany 18 lutego 2014 roku i promujący debiutancki album Strange Desire (którego premiera odbyła się 11 lipca 2014 roku), to utwór, który z miejsca stał się hymnem dla wielu osób zmagających się z wewnętrznymi demonami. Jack Antonoff, lider Bleachers i główny autor tekstu oraz producent, otwarcie opowiada o swoich doświadczeniach z lękiem, depresją i żałobą, czyniąc z tej piosenki nie tylko chwytliwy hit, ale i głęboko osobiste wyznanie. W wywiadzie dla Rolling Stone Antonoff określił ją nawet mianem swojej „misji”.
Piosenka zanurza słuchacza w stan wewnętrznego rozdarcia. Początkowe wersy, „Hey, I hear the voice of a preacher from the back room / Calling my name and I follow just to find you”, sugerują poszukiwanie ukojenia lub odpowiedzi w świecie zewnętrznym, jednak szybko prowadzi to do poczucia pustki i zniechęcenia. Obraz „broken down television” i włączenie „weather” to metaforyczne odzwierciedlenie próby znalezienia komfortu w prozaicznych, pozbawionych emocji rzeczach, gdy prawdziwe problemy pozostają nierozwiązane.
Centralnym punktem utworu jest walka z traumatyczną przeszłością. Antonoff wielokrotnie wspominał, że cała jego kariera artystyczna jest „powracaniem do tego z innej perspektywy”. „I've trained myself to give up on the past / Cause I've frozen time between hearses and caskets” to bezpośrednie odniesienie do głębokiej żałoby, która naznaczyła jego życie. Jack Antonoff stracił swoją trzynastoletnią siostrę Sarę na skutek raka mózgu, gdy sam miał osiemnaście lat. To wydarzenie, jak i śmierć kuzyna w Iraku, oraz ataki z 11 września, miały na niego ogromny wpływ. Jak powiedział w wywiadzie dla People, jego życie dzieli się na dwie części: przed jej śmiercią i po niej, a w jego psychice „jedna część idzie naprzód, a druga jest zamrożona”.
Wers „Lost control when I panicked at the acid test” nabiera szczególnego znaczenia w kontekście wypowiedzi Antonoffa. W wywiadzie dla People z 2024 roku wyznał, że w wieku osiemnastu lat, pogrążony w żałobie po śmierci siostry, przeżył „horrible experience” po zażyciu dużej dawki grzybów halucynogennych, co sprawiło, że „całkowicie oszalał” i od tego czasu czuje się „uczulony na narkotyki”. To zdarzenie stało się dla niego momentem zwrotnym, który ukształtował jego podejście do utraty kontroli.
Poczucie izolacji i niezrozumienia wybrzmiewa w linijce „While my friends were getting high and chasing girls down parkway lines I was losing my mind”. Artysta czuł, że jego wewnętrzne zmagania kontrastowały z beztroską rówieśników. Następnie następuje gorzkie rozczarowanie miłością: „Because the love, the love, the love, the love, the love that I gave wasted on a nice face”. Ten fragment wskazuje na ból spowodowany zmarnowanymi uczuciami lub niewłaściwymi wyborami w relacjach. „In a blaze of fear I put a helmet on a helmet counting seconds through the night and got carried away” to sugestywny obraz skrajnego lęku i próby ucieczki od rzeczywistości poprzez nadmierne zabezpieczanie się lub popadanie w stany obsesyjne, co Antonoff również przypisywał swoim zmaganiom z lękiem i zaburzeniami obsesyjno-kompulsywnymi (OCD).
Przełom następuje wraz z refrenem, który jest mantrą nadziei i pragnienia zmiany: „I didn't know I was lonely til I saw your face / I wanna get better, better, better, better, I wanna get better / I didn't know I was broken til I wanted to change”. „Twoja twarz” może symbolizować nową osobę w jego życiu, iskrę nadziei, a nawet moment samoświadomości, który stał się katalizatorem do dążenia ku poprawie. W wywiadzie dla chorus.fm z 2014 roku, Antonoff podkreślił, że wersy piosenki są jak pamiętnik, ale refren „sprowadza wszystko dookoła i daje perspektywę”. W kontekście wydanego 8 marca 2024 roku albumu Bleachers oraz reedycji Strange Desire zatytułowanej A Stranger Desired (której premiera zaplanowana jest na 6 września 2024 roku), Antonoff mówił o tym, jak spotkanie z jego żoną, Margaret Qualley, wpłynęło na jego pisanie, uwalniając go od pisania o sobie „jako osobie, która nie potrafi być w chwili obecnej, ponieważ zmaga się z żałobą”.
Kolejne wersy, „I go up to my room and there's girls on the ceiling / Cut out their pictures and I chase that feeling / of an eighteen year old, who didn't know what loss was”, wyrażają tęsknotę za utraconą niewinnością, za czasem, kiedy ból i strata nie były jeszcze częścią jego doświadczenia. Staje się „stranger” dla samego siebie, opłakując lata przed tym, zanim „got carried away” przez życiowe trudności.
Finałowe strofy piosenki ujawniają mroczniejszą stronę walki, gdzie desperackie próby ucieczki prowadzą do autodestrukcji. „So I put a bullet where I should have put a helmet / And I crashed my car cause I want to get carried away” to szokujący obraz świadomego wyboru ryzyka i rezygnacji z bezpieczeństwa. Antonoff w wywiadzie dla Jimmy'ego Fallona w 2014 roku mówił, że ten utwór jest „radosny i bombastyczny”, ale wersy opowiadają o jego ciemniejszych doświadczeniach, co ma nadać wagę przesłaniu refrenu. To pragnienie bycia „porwanym” (get carried away) może oznaczać ucieczkę od bólu, nawet za cenę destrukcji. Jednak pomimo tych mrocznych impulsów, powracające, niemal krzyczane „Hey, I wanna get better” to nieustanne wołanie o pomoc i głębokie pragnienie odzyskania kontroli, a przede wszystkim – zdrowia i spokoju. Jak Antonoff powiedział w wywiadzie z 2015 roku, utwór jest o „historiach straty, depresji i lęku, i znajdowaniu sposobu, by iść naprzód z skomplikowaną osobą, którą się stało”. „I Wanna Get Better” to ostatecznie opowieść o nadziei, która przebija się przez warstwy cierpienia i autodestrukcji, podkreślając ludzką zdolność do dążenia ku lepszemu, nawet w obliczu największych trudności.