Interpretacja No-Yes - Number_i

Number_i, now recognised as one of the most exciting and innovative Japanese boy bands, formed in October 2023 with members Sho Hirano, Yuta Jinguji, and Yuta Kishi. Their debut album, "No.I", was released on September 23, 2024, featuring "No-Yes" as one of its tracks. "No-Yes" was also released earlier on their mini-album "No.O -ring-" on May 27, 2024, and served as the theme song for Suntory's "Beer Ball" commercial, which began airing on May 11, 2024. The song itself was composed by MONJOE and Pecori, with lyrics also penned by Pecori and MONJOE.

Utwór "No-Yes" Number_i to głęboko introspektywna podróż przez zawiłości ludzkich emocji, tożsamości i relacji, opowiedziana z perspektywy narratora zmagającego się z dwubiegunowością decyzji i skomplikowaną naturą własnego "ja". Centralnym motywem jest tu relacja z tajemniczym "ty", które sprawia, że podmiot liryczny czuje się "niekompletny" lub "połówkowy" ("hanpanaku saseru"). To uczucie przenika całą piosenkę, sugerując, że obecność lub wpływ tej osoby nie pozwala narratorowi na pełne wyrażenie siebie ani na podjęcie jednoznacznych kroków.

W intro i refrenie powtarza się fraza "Stand by me, you make me imperfect/half-hearted" oraz stwierdzenie, że "dzisiejszy nudny dzień też w sekundę staje się bye-bye, to jak kłamstwo". To może oznaczać, że wpływ tej osoby, choć potencjalnie destabilizujący, paradoksalnie przyspiesza upływ czasu, czyniąc go nierzeczywistym, lub też odwraca uwagę od codziennej monotonii. Narrator przyznaje się do tendencji do "udawania silnego" ("Tsuyogari gachi nanowa"), cechy, która wciąż pozostaje niezmieniona. Obraz "przepełnienia uczuciami za każdym razem, gdy patrzy w lustro" jest potężną metaforą wewnętrznego chaosu i niemożności ukrycia prawdziwych emocji przed samym sobą. Pomimo upływu czasu i próby zdystansowania się, przeszłość wciąż odbija się echem w teraźniejszości, a lustro staje się symbolem trudnej konfrontacji z własnym, wciąż naznaczonym doświadczeniem "ja".

Pierwsza zwrotka pogłębia ten dylemat, ukazując wewnętrzną walkę z kategoryzacją. "Yes or no, jeśli trzeba wybrać, to staje się 'no'". Ta linijka podkreśla trudność w podejmowaniu jasnych decyzji i skłonność do negacji lub rezygnacji, nawet jeśli nie jest to intencją. Narrator przyznaje, że "jedynie upiększył historię, by brzmiała przyjemnie", co wskazuje na próbę manipulacji percepcją, zarówno własną, jak i innych, aby ukryć wewnętrzny ból lub niedoskonałości. "Niekończące się odtwarzanie w mózgu, powtórzenia" świadczą o obsesyjnym rozpamiętywaniu przeszłości i niemożności uwolnienia się od myśli. Stwierdzenie, że "nie da się tego opowiedzieć w kategoriach dualizmu" jest kluczowe, bo ujawnia frustrację wobec prób upraszczania złożonych uczuć do binarnych wyborów. Narrator czuje się "jakoś pijany swoją samotnością", co sugeruje melancholijne zanurzenie w poczuciu izolacji, być może jako mechanizm obronny.

Druga zwrotka cofa nas w przeszłość, do okresu dwudziestu lat narratora. "Wspominając swoje dwudzieste lata, chciałem krzyczeć". To reminiscencja jest źródłem zarówno nostalgii, jak i frustracji, wywołując pragnienie uwolnienia stłumionych emocji. Pojawia się pytanie: "Czy jesteś moim smutnym wspomnieniem?". Ta linijka jest centralna dla zrozumienia relacji z "ty" – nie jest to tylko wspomnienie, ale "ty" jest wspomnieniem, co nadaje mu żywą, ciągłą obecność. "Zanurkowałem, bo widziałeś mnie z daleka, w basenie o temperaturze 16°C" to bardzo konkretny, intymny obraz wrażliwości i ryzyka podjętego dla kogoś, nawet jeśli warunki (niska temperatura) były niesprzyjające. Basen o 16°C może symbolizować chłodną, niepewną sytuację lub ryzykowne, ale ekscytujące przeżycie. Mimo to, "przyszłość jest gwiazdą", sugerując nadzieję, ale zaraz potem pojawia się rezygnacja: "Jest tyle rzeczy, których nie da się wyrazić słowami. To irytujące". To uniemożliwienie pełnego wyrażenia siebie prowadzi do frustracji, zwłaszcza w kontekście przeszłych błędów. Narrator przyznaje się do "najgorszych słów wypowiedzianych na parkiecie" i choć "usunął obraźliwe treści, które opublikował", "głęboko w sercu nadal je pamięta". Ta scena na parkiecie może symbolizować publiczne wyznanie lub konfrontację, po której pozostał niesmak i trwały ślad w pamięci.

Most ("Bridge") piosenki przedstawia refleksję nad alternatywnymi scenariuszami. "Gdyby było 'tak', jaki byłby teraz świat?". Ta spekulacja o "world line" (linii świata) nawiązuje do idei alternatywnych rzeczywistości, gdzie inny wybór mógłby prowadzić do zupełnie innego życia. Mimo braku wiedzy o tej alternatywnej ścieżce, narrator zauważa, że "nawet codzienne widoki wydają się świeże". Może to być subtelna oznaka akceptacji teraźniejszości, wynikająca z tego, że przeszłość z "ty" i dokonane wybory nieodwracalnie zmieniły jego perspektywę. Konkluzja "to i to, wszystko to twoja wina" to finalne przypisanie odpowiedzialności, które choć może brzmieć jako oskarżenie, jest również uznaniem głębokiego wpływu "ty" na jego życie.

Ogólnie rzecz biorąc, "No-Yes" to opowieść o niepewności, walce z własnymi słabościami i trwałym piętnie, jakie zostawiają po sobie ważne relacje i niezrozumiałe, skomplikowane decyzje. Narrator jest uwięziony między pragnieniem bycia sobą a wpływem drugiej osoby, co prowadzi do ciągłego odtwarzania wspomnień i niemożności znalezienia jednoznacznej odpowiedzi. Pomimo melancholijnego tonu, w tekście można dostrzec nutę odporności – nawet jeśli przeszłość jest ciężarem, narrator nadal szuka nowości w codzienności, nawet jeśli wciąż obwinia to "ty" za swoją "niekompletność". Piosenka, mimo pozornie jasnego tytułu, eksploruje szarą strefę między "tak" i "nie", w której to właśnie "nie" często zwycięża, ale "tak" wciąż pozostaje kuszącą, nieosiągalną alternatywą.