Interpretacja Body - Jordan Suaste

Jordan Suaste, 19-letni piosenkarz, autor tekstów i multiinstrumentalista z Salt Lake City, zyskał rozgłos dzięki utworowi „Body”, który szybko stał się hitem na platformach społecznościowych, szczególnie na TikToku, gdzie jego fragmenty zyskały miliony wyświetleń. Piosenka została wydana w maju 2020 roku, zaledwie dwa tygodnie po jego debiutanckim singlu „Hookup Culture”. Co ciekawe, Suaste napisał „Body” w zaledwie 10 minut i początkowo nie spodziewał się tak ogromnego sukcesu. Utwór szybko wszedł na listy Viral 50 Spotify w 22 krajach, osiągając 3. miejsce w USA i 8. na Global Viral 50.

„Body” jest piosenką o samoakceptacji i uświadomieniu sobie, że człowiek to znacznie więcej niż tylko jego fizyczny wygląd. Suaste w wywiadach podkreśla, że dla niego „Body” to przekonanie, że wszyscy jesteśmy czymś więcej niż tylko naszymi fizycznymi ja. Jak sam mówi, społeczeństwo kładzie zbyt duży nacisk na wygląd i „idealny” typ sylwetki, podczas gdy w rzeczywistości „jesteśmy więcej niż naszymi ciałami”. Nie powinno się definiować ludzi wyłącznie przez to, jak wyglądają, a każdy powinien mieć wolność bycia sobą. Artysta często powtarza swoim fanom, że „nie ma drugiego ciebie na całym świecie”, zachęcając ich, by byli więcej niż etykietami nadawanymi im przez innych ze względu na ich wygląd.

Tekst piosenki rozpoczyna się od powtarzającego się zapewnienia: „I’m more than”, które stanowi klamrę kompozycyjną dla całego utworu i podkreśla jego główne przesłanie. Następnie utwór przedstawia perspektywę kogoś, kto obiektywizuje drugą osobę, sprowadzając ją do roli „ciała”: „Body, let me see your body / Take off all your makeup and your clothes / Trust me, why don’t you just trust me / You’re the only beauty, show me more”. Ta część utworu doskonale oddaje presję, jaką społeczeństwo wywiera na jednostki, aby te spełniały określone standardy piękna i otwierały się na cudze żądania. Podkreśla to również linijka „You’re not a dime a dozen”, która choć na pierwszy rzut oka wydaje się komplementem, w kontekście całości sugeruje raczej, że wartość osoby jest oceniana przez pryzmat jej unikalnej atrakcyjności fizycznej, a nie wewnętrznych cech.

Wkrótce jednak ton piosenki zmienia się drastycznie, przechodząc w mocny akt oporu i samostanowienia. Słowa „Oh, your skin is golden / Let me show the whole damn world / You’re one in a billion” mogą być interpretowane dwojako: z jednej strony jako dalsza, pozornie pozytywna, ale wciąż obiektywizująca ocena wyglądu; z drugiej – jako przejaskrawienie zewnętrznego zachwytu, który zostaje brutalnie przerwany przez kontrolujące zdanie: „The only thing you’re missin’ / Is some tape over that mouth”. To właśnie w tym momencie następuje przełom. Podmiot liryczny, wcześniej sprowadzany do roli „ciała”, odzyskuje swój głos i moc.

Główna część utworu to manifest: „Body, I’m more than my body / You can pack your things up / Buh-bye just go”. To stanowcze odrzucenie roli obiektu, deklaracja niezależności i postawienie granic. Podmiot liryczny wyraźnie komunikuje: „Don't owe you a thing / No, not at all / I'm not a toy to play with / Not just a sight to see and / My mind is worth its weight in gold”. Te słowa są silnym przesłaniem o wartości intelektualnej i emocjonalnej, która przewyższa fizyczność. Powtórzenie „I'm not a dime a dozen / I know I'm worth just more than / You will ever know” wzmacnia poczucie własnej wartości i świadomość, że prawdziwa wartość jest głębsza i bardziej złożona, niż może to dostrzec powierzchowny obserwator.

W kolejnych wersach Suaste opisuje mechanizmy instrumentalizacji w relacjach: „Touch me, you just wanna feel me / You just wanna share me / You don't care at all / Trust you, why don't I just trust you / You just wanna use me / Now I know”. To gorzkie uświadomienie sobie, że intencje drugiej osoby były egoistyczne i nastawione na wykorzystanie. Ostatnie powtórzenie refrenu – „Body, I’m more than my body / You will never get me / Buh-bye just go” – to ostateczne i bezkompromisowe odcięcie się od toksycznej relacji i postawienie na autentyczność.

Według Suaste'a, piosenka ta jest „jedną z najbardziej szczerych piosenek, jakie kiedykolwiek napisał”. Mówi o przezwyciężaniu idei, że nikt go nie pokocha, jeśli nie będzie wyglądał perfekcyjnie, oraz o rozpoznaniu, że wszyscy jesteśmy czymś znacznie więcej niż naszymi ciałami. Co ważne, dla wielu osób stała się ona hymnem przetrwania po doświadczeniach przemocy seksualnej, co jest dla artysty ogromnym wyróżnieniem. Sam Jordan Suaste przyznał, że próbował przez długi czas dopasować się do tego, co społeczeństwo uważa za piękne, zamiast podążać za własną definicją piękna. Dla niego ciało to jedynie fizyczny naczynie dla duszy.

Teledysk do „Body” również wzmacnia to przesłanie. Suaste przedstawia w nim siebie w scenerii galerii, gdzie znajdują się cztery „posągi” na piedestałach. Tabliczki obok każdej rzeźby zawierają bolesne komentarze, inspirowane prawdziwymi doświadczeniami fanów Suaste'a, takimi jak „Mówią, że jestem za gruba. Mówią, że jestem za chuda. Nigdy nie będziesz wystarczająco dobra”. Gdy intruzywny fotograf odchodzi, posągi powoli ożywają – zrywają taśmę i siatkę, które je krępują, i celebrują swoją wolność, znajdując inspirację do tworzenia własnych dzieł sztuki. Żółty kolor w teledysku symbolizuje uwolnienie się i pozwolenie, by ich prawdziwe kolory zabłysły. Na koniec piedestały pozostają puste, a rzeźby są wolne od ograniczeń i etykiet, które narzuciło im społeczeństwo.

Jordan Suaste podkreśla również znaczenie zdrowia psychicznego i praktykowania miłości do samego siebie. Wierzy, że samomiłość to praktyka, która wymaga czasu, ale jest osiągalna dla każdego. Jest głęboko wdzięczny, że jego piosenka pomogła ludziom stworzyć bezpieczną przestrzeń do dzielenia się swoimi historiami, a sekcja komentarzy pod teledyskiem na YouTube jest jednym z najbardziej wspierających miejsc, jakie widział. Podsumowując, „Body” to potężny hymn o samoakceptacji, odrzuceniu obiektywizacji i odnalezieniu siły w świadomości, że prawdziwa wartość człowieka tkwi w jego wnętrzu, a nie w powierzchownym wyglądzie.