Interpretacja Unexplainable - Nemo

Piosenka „Unexplainable” szwajcarskiego artysty Nemo to głęboka introspekcja, która porusza tematykę tożsamości, emocji i poczucia zagubienia w świecie, który często wydaje się niejasny. Utwór, wydany 16 maja 2025 roku, został zaprezentowany jako gościnny występ podczas Finału Konkursu Piosenki Eurowizji w Bazylei, rok po tym, jak Nemo zwyciężyło z przebojem „The Code”. To czwarty singiel z nadchodzącego debiutanckiego albumu „Arthouse”, a jak sam artysta przyznał, „Unexplainable” po prostu „wylało się z niego jednej nocy”, gdy zmagał się ze swoją skłonnością do nadmiernego analizowania myśli i uczuć, co często prowadzi do poczucia „odcięcia od emocji”. Nemo szczególnie fascynują sny, ponieważ „wydają się być jedynym miejscem, gdzie myśli i uczucia mogą istnieć swobodnie”, a „Unexplainable” ma być „zwierciadłem tej przestrzeni, istniejącej bez jasnego zakończenia”.

Pierwsza zwrotka od razu wprowadza słuchacza w stan emocjonalnego zamętu: „I can't explain the way I feel / Whatever happens in my mind / I never know if it's real / Can a feeling be a lie?” (Nie potrafię wyjaśnić, co czuję / Cokolwiek dzieje się w mojej głowie / Nigdy nie wiem, czy to prawdziwe / Czy uczucie może być kłamstwem?). Nemo wyraża niepewność co do autentyczności własnych emocji i wewnętrznego dialogu, który zacierają granice między myślami a rzeczywistością. Ta wrażliwość nadaje ton całej piosence, podkreślając trudność w zaufaniu własnym percepcjom. Refleksje na temat spisywania myśli przed snem, by odnaleźć jasność, okazują się daremne – „But I'm exactly where I was / Every time I take a read” (Ale jestem dokładnie tam, gdzie byłem / Za każdym razem, gdy to czytam). To uwypukla stagnację w samo-odkrywaniu i cykliczną naturę nadmiernego myślenia, wzmacniając temat emocjonalnej inercji.

Refren „Ooh, where do we go? / I reckon it all makes sense somewhere, somehow / But ooh, how will I know? / What if I'm unexplainable?” (Och, dokąd idziemy? / Myślę, że to wszystko ma sens gdzieś, jakoś / Ale och, skąd będę wiedzieć? / Co jeśli jestem niewytłumaczalne?) ujawnia egzystencjalne pytania o kierunek i zrozumienie. Powtórzenie „ooh” dodaje marzycielskiego, niemal błagalnego tonu, oddając emocjonalną intensywność poczucia bycia obcym nawet dla samego siebie. Ta kwestia, „What if I'm unexplainable?”, jest sercem utworu, symbolizującym strach przed byciem niezrozumianym lub niemożliwym do sklasyfikowania.

Kolejna warstwa wewnętrznego zamętu pojawia się w drugiej zwrotce, gdy Nemo zauważa, jak dni mijają bez klarowniejszego zrozumienia emocji. Nawet spotkania z przyjaciółmi wydają się pozbawione prawdziwej komunikacji: „We're saying words, but we don't speak” (Mówimy słowa, ale nie mówimy naprawdę). Kluczowym momentem jest werset: „I go to bed, I close my eyes / And I'm a woman in my dreams” (Idę do łóżka, zamykam oczy / I jestem kobietą w moich snach). W kontekście publicznie deklarowanej niebinarnej tożsamości Nemo, który używa zaimków they/them, linia ta nabiera ogromnego znaczenia. Nemo otwarcie mówiło o tym, że ich zwycięski utwór „The Code” był podróżą do zrozumienia, że nie są ani mężczyzną, ani kobietą. „Unexplainable” nie jest tak bezpośrednie w kwestii płci, ale wspomniany werset może symbolizować sny jako sferę absolutnej wolności, gdzie tożsamość jest płynna, nieograniczona binarnymi kategoriami. Może również odnosić się do głębszego połączenia z inną, bardziej autentyczną lub nawet przeszłą wersją siebie, która istnieje poza ograniczeniami świata jawy. Jak zauważono na Reddicie, wers „I can't explain the way I feel” przestaje być ogólnym niepokojem, a staje się autentycznym wyrazem doświadczenia życia w świecie zbudowanym na kategoriach „on” lub „ona”.

Mostek pogłębia dwuznaczność świadomości: „Where do we go / When we close our eyes? / Seems I spend all my days / Waiting for the night” (Dokąd idziemy / Gdy zamykamy oczy? / Wydaje się, że spędzam wszystkie dni / Czekając na noc). Dzień przynosi konfuzję, podczas gdy noc, a więc sny, oferuje ucieczkę lub dostęp do prawdziwszego ja. Ponowne „Turn back into her” (Wrócę do niej) w zakończeniu mostku jeszcze raz podkreśla tę swobodę i być może odmienną percepcję siebie w krainie snów.

Outro, z powtarzającym się pytaniem „Where do we go?” i stwierdzeniem „I'm unexplainable?”, wzmacnia nierozwiązany charakter poszukiwania sensu i akceptacji. Warto również wspomnieć, że po zwycięstwie na Eurowizji w 2024 roku, Nemo wyraziło smutek z powodu kontrowersji wokół konkursu i skrytykowało fakt, że musiało „przemycać” flagę osób transpłciowych na scenę. Artysta przyznał, że jest wiele „błędnych przekonań” i „nienawiści” wobec osób transpłciowych i niebinarnych, zastanawiając się, czy w obecnym klimacie stworzyłoby „radosną” piosenkę „The Code”. Może to sugerować, że „Unexplainable” jest odzwierciedleniem tego szerszego niepokoju i wewnętrznej walki Nemo w obliczu wyzwań społecznych dla społeczności LGBTQIA+. Utwór stanowi poruszający portret wewnętrznych zmagań, używając surrealistycznych obrazów, aby kwestionować naturę prawdy, rzeczywistości i samego siebie, z poetycką wrażliwością uchwycając egzystencjalny niepokój bycia „niewytłumaczalnym”.