Interpretacja If You Tolerate This - Manic Street Preachers

Manic Street Preachers w utworze „If You Tolerate This” Your Children Will Be Next malują ponury, lecz niezwykle ważny obraz konsekwencji apatii i braku reakcji na rozwijające się zło. Piosenka, która stała się pierwszym numerem jeden zespołu w Wielkiej Brytanii, czerpie inspirację z tragicznych wydarzeń hiszpańskiej wojny domowej i idealizmu walijskich ochotników, którzy dołączyli do Brygad Międzynarodowych, by walczyć z siłami generała Francisco Franco. Tytuł utworu pochodzi dosłownie z republikańskiego plakatu propagandowego z tamtego okresu, na którym widniało zdjęcie martwego dziecka zabitego przez nacjonalistów, pod niebem pełnym samolotów bombowych, z ostrzeżeniem: „If you tolerate this your children will be next” (Jeśli to zaakceptujesz, twoje dzieci będą następne). To ostrzeżenie miało jasny przekaz: jeśli pozwolisz, aby to spotkało nas, ty możesz być następny – dołącz do walki z faszyzmem.

Utwór otwiera się słowami: „The future teaches you to be alone / The present to be afraid and cold” (Przyszłość uczy cię być samotnym / Teraźniejszość – być przestraszonym i zimnym). Słowa te, których autor tekstów Nicky Wire był szczególnie dumny, natychmiast wprowadzają w melancholijny i pesymistyczny nastrój, odzwierciedlający poczucie beznadziei i strachu, które towarzyszyły zarówno uciśnionym w Hiszpanii, jak i tym, którzy czuli potrzebę dołączenia do nich w solidarności. To poczucie zniechęcenia i świadomość, że ignorowanie problemu tylko go pogłębia, jest fundamentalne dla przesłania piosenki.

Centralnym, wstrząsającym wersem, który idealnie oddaje dylemat tamtych czasów, jest: „So if I can shoot rabbits / Then I can shoot fascists” (Więc jeśli potrafię strzelać do królików / To potrafię strzelać do faszystów). Linia ta jest bezpośrednim cytatem z wypowiedzi Toma Thomasa z Bedlinog, walijskiego górnika i ochotnika w Hiszpanii, skierowanej do jego brata. Oddaje ona zarówno desperację, która motywowała decyzję o wstąpieniu do walki, jak i naiwność wobec czekających na niego okrucieństw. Nicky Wire, autor tekstów, w wywiadzie z 2013 roku przyznał, że to jego ulubiony tekst w piosenkach Manicsów. Ten wers podkreśla przejście od trywialnych, codziennych czynności do nagłej, życiowej konieczności podjęcia walki przeciwko ogromnemu złu.

Zespół wyraźnie krytykuje bezczynność i zapominanie o historii. Wers „Bullets for your brain today / But we'll forget it all again / Monuments put from pen to paper / Turns me into a gutless wonder” (Dziś kule dla twojego mózgu / Ale znów o wszystkim zapomnimy / Pomniki stawiane piórem na papierze / Zmieniają mnie w tchórzliwego potwora) sugeruje, że pasywne upamiętnianie bohaterów i spisywanie historii nie oddaje brutalnej rzeczywistości walki i może prowadzić do znieczulicy. Jest to refleksja nad tym, jak pamięć o bohaterstwie, nawet ta dobrze zamierzona, może przekształcić się w romans i porzucić nieuporządkowaną subiektywność ludzkich żyć. Piosenka zdaje się mówić, że samo zapisywanie historii na papierze nie wystarczy, jeśli nie wiąże się to z aktywnym przeciwdziałaniem obecnym zagrożeniom.

Odwołanie do George'a Orwella i jego książki „Homage to Catalonia” (Hołd Katalonii) pojawia się w wierszu: „I've walked La Ramblas / But not with real intent” (Szedłem La Ramblas / Ale bez prawdziwego zamiaru). W relacji Orwella, oddziały na La Ramblas w Barcelonie często nie posuwały się naprzód w walce, a poczucie koleżeństwa często przeważało nad zasadami, za które rzekomo walczyli. To odzwierciedla wewnętrzny konflikt, sprzeczność między pragnieniem pokoju a brutalną rzeczywistością wojny, a także, być może, poczucie braku pełnego zaangażowania lub zrozumienia głębi historycznej walki.

Kluczowe przesłanie utworu wybrzmiewa w refrenie: „And if you tolerate this / Then your children will be next” (A jeśli to zaakceptujesz / To twoje dzieci będą następne). To ostrzeżenie jest nie tylko przypomnieniem o przeszłości, ale także ponadczasową przestrogą przed konsekwencjami obojętności i bierności wobec niesprawiedliwości. Nicky Wire na oficjalnej stronie zespołu podkreślił, że piosenka mówi o stawianiu czoła złu.

Zamykający utwór obraz: „And on the street tonight an old man plays / With newspaper cuttings of his glory days” (A dziś na ulicy starszy człowiek bawi się / Wycięciami z gazet z jego dni chwały) jest wzruszającą metaforą zapomnianych weteranów i blednącej pamięci o minionych zmaganiach. Ten stary człowiek, być może członek Brygad Międzynarodowych, wspomina swoje heroiczne czyny, podczas gdy świat wokół niego zdaje się zapominać o lekcjach historii. Historia, jej proces segregowania i odrzucania, zamieniania bojowników w zapomnianych ludzi, podczas gdy ich słowa przetrwają, jest „tym”, czego nie można tolerować – ale co zawsze się dzieje.

James Dean Bradfield w jednym z wywiadów wspomniał, że „If You Tolerate This” w pewnym stopniu łączy się z jego późniejszymi refleksjami na temat poświęcenia dla przekonań politycznych, wskazując, że nikt z nas nie wie, jak to jest naprawdę poświęcić się dla wiary politycznej. Utwór ten stał się nie tylko hymnem antyfaszystowskim, ale również przypomnieniem o potrzebie czujności i aktywnego działania w obliczu narastających zagrożeń, które, jak smutno zauważa wiele źródeł, pozostają aktualne do dziś. Sam Bradfield przyznał, że choć uważał utwór za ciekawy na albumie, to menedżerowie zespołu od razu widzieli w nim singiel numer jeden, czego sami członkowie zespołu nie dostrzegli. Manic Street Preachers, czerpiąc z historii, stworzyli uniwersalne przesłanie, które wciąż rezonuje, przypominając o cenie bierności.