Interpretacja Premier Amour - Malice Mizer

Utwór "Premier Amour" (z francuskiego pierwsza miłość) autorstwa Malice Mizer to głęboko nostalgiczna i refleksyjna podróż w przeszłość, która rozbrzmiewa echem utraconej, lecz wiecznie żywej miłości. Już pierwsze wersy – "Boyaketa sora no shita de te wo hiite futari de aruiteta / futo omoidashita ano goro no koe ga tooku kara kikoeru" – zanurzają słuchacza w atmosferę zamazanych wspomnień, gdzie pod mglistym niebem dwoje ludzi szło, trzymając się za ręce, a z oddali dobiega głos minionych dni. To natychmiast budzi poczucie utraconej niewinności i wspomnień, które powracają niespodziewanie, niosąc ze sobą zarówno słodycz, jak i ból.

Piosenka, która ukazała się 9 czerwca 1996 roku na albumie "Voyage ~Sans Retour~", była częścią debiutanckiego wydawnictwa Malice Mizer z Gacktem jako wokalistą, a jego liryczna wrażliwość i potężny głos nadały grupie nowy wymiar ekspresji. Gackt, będący autorem tekstu, zachęcał słuchaczy do osobistej introspekcji, by podczas słuchania "Premier Amour" zastanowili się nad własną pierwszą miłością – kiedy ją poczuli i by "poczuli tę piosenkę, myśląc o wspomnieniach w zakamarkach swojej pamięci". To zaproszenie do osobistego zaangażowania jest kluczowe dla głębi odbioru utworu.

Dalsze strofy, jak "Dokomademo sikitooru sora ni ai kotoba wo / nanika no mahou no youni kurikaeshiteita koro", malują obraz czystej i niczym niezmąconej miłości, powtarzanej jak magiczne zaklęcia pod przejrzystym niebem. Okres ten, kiedy narrator "gonił za światłem i bawił się z porami roku", ucieleśnia beztroskę i młodzieńczy zachwyt. Jednak nagłe przejście w "ima wa ano yobinasae omoidasenai" (teraz nie pamiętam nawet imienia, którym się wtedy nazywaliśmy) boleśnie podkreśla przemijający charakter pamięci i ulotność czasu.

Mana, kompozytor utworu, zdradził, że "Premier Amour" ma na celu uchwycenie "nostalgicznej delikatności Francji", podkreślając jednocześnie, że uczucie, które opisuje, jest uniwersalne. Ten francuski akcent dodaje piosence warstwę europejskiego romantyzmu i melancholii, co doskonale wpisuje się w estetykę visual kei Malice Mizer, znanego z łączenia gotyckiego rocka z elementami baroku.

Wersy "Ookina kabe ni senobi shitekaita futari no kotoba ka / imadewa sotto boku wo miakete yasashiku hohoendekunaru" (słowa, które napisaliśmy razem na dużej ścianie, teraz spoglądają na mnie łagodnie i uśmiechają się) to piękna personifikacja wspomnień. To, co kiedyś było fizycznym świadectwem miłości, teraz staje się wewnętrznym, pocieszającym uśmiechem z przeszłości, który delikatnie przypomina o zapomnianych, lecz ważnych rzeczach.

Zakończenie utworu "Nani no SCENARIO mo tetsumatsu mo naku tada mujakini watteta" (bez scenariusza i bez zakończenia, po prostu niewinnie się śmialiśmy) ukazuje prostotę i spontaniczność pierwszego uczucia. Brak "scenariusza" symbolizuje beztroskę, czystą radość bycia razem, zanim skomplikowany świat dorosłości przejął kontrolę. Kiedy narrator "wśród przejrzystego światła słonecznego wywoływał imię ukochanej osoby" i "patrzył, jak unosi się w niebo i znika, aż w końcu wszystko zniknęło" – "bokudake no shuumatsu" (mój własny koniec/koniec dla mnie samego) – oznacza to akceptację odejścia. Jest to pożegnanie z przeszłością, ale także obietnica, że mimo straty, "coś nowego rozbłyska na horyzoncie", sugerując nadzieję i nowe początki.

"Premier Amour" to mistrzowskie dzieło o sile wspomnień, które, choć czasem bolesne, są niezwykle cenne. Podkreśla, że przeszłości nie można odzyskać, ale jej wartość tkwi w jej zdolności do budzenia nowych emocji. To poetycka podróż przez labirynt pamięci, gdzie delikatna melodia Mamy i emocjonalny wokal Gackta tworzą niezapomnianą atmosferę melancholii i subtelnego piękna.