"Golden Shower" autorstwa Lindemanna, projektu Tilla Lindemanna z Rammsteina i Petera Tägtgrena z Hypocrisy/Pain, to utwór, który z miejsca budzi kontrowersje i prowokuje do dyskusji, będąc ósmym utworem na ich debiutanckim albumie Skills in Pills z 2015 roku. Już sam tytuł jasno wskazuje na jego tematykę, odnosząc się do aktu urofilii, czyli "złotego deszczu". Tekst piosenki nie ukrywa tego znaczenia, a wręcz je eksponuje, z wulgarnością i dosłownością, która jest charakterystyczna dla twórczości Lindemanna.

Piosenka otwiera się bezpośrednim zaproszeniem: "Please stand up and spread your legs / I lay me down, look up, it shakes". Ten początek od razu wprowadza słuchacza w intymną, wręcz podglądacką atmosferę, gdzie podmiot liryczny przyjmuje pozycję dominowaną, a jednocześnie kontrolującą scenę. Frazy takie jak "Let me eat your shame / Let me sip champagne" sugerują akt rytualnego oczyszczenia lub wręcz delektowania się tym, co społeczne tabu uznaje za wstydliwe. Użycie słowa "champagne" wprowadza element dekadencji i luksusu, podnosząc "złoty deszcz" do rangi wysublimowanego, acz perwersyjnego doznania. "Różowy kwiatek", który ma płakać, to poetyckie, choć jednocześnie dosadne, określenie kobiecych genitaliów i aktu mikcji.

Refren i pre-refren utworu są jeszcze bardziej dosłowne i powtarzalne, z okrzykami "Let it rain, don't be blunt / Let it rain, what a stunt / Let it rain, make me grunt / Let it rain from your pretty cunt". Powtarzające się słowo "cunt" ma na celu szokowanie i podkreślenie surowości oraz bezkompromisowości przekazu. Lindemann nie owija w bawełnę, a jego intencją wydaje się być zburzenie wszelkich barier obyczajowych. Wyrażenia takie jak "golden sweat" czy "make it wet, let it shed" jeszcze bardziej cementują seksualny i płynny charakter aktu, do którego odnosi się piosenka.

W wywiadach Till Lindemann często podkreślał, że teksty do albumu Skills in Pills (które w przeciwieństwie do Rammstein są w całości po angielsku, co czyni je bardziej przystępnymi dla szerszej publiczności i trudniejszymi do zignorowania) powstawały jako sposób na wypełnienie instrumentalnych kompozycji Petera Tägtgrena. Zaskakującym faktem jest to, że Till twierdzi, iż wcale nie ma na celu prowokacji ani nie jest osobiście fanem "złotych deszczów" czy innych fetyszy, o których pisze. Postrzega swoją rolę bardziej jak aktora grającego Hamleta – musi wczołgać się w skórę postaci, by zrozumieć i opisać jej obsesje, a następnie przelać to na papier, aby pasowało do muzyki. Według niego, ogląda telewizję, czyta książki, dokumenty, wiadomości, przegląda internet i zauważa, że "wszelkie gówno się dzieje", w tym "złote deszcze" i inne "dziwne rzeczy" z pornografii. Mówi, że nie wstydzi się tematyki, ale też nie jest nią szczególnie zaniepokojony; po prostu stara się zrozumieć te obsesje i przedstawić je w swojej interpretacji.

W drugiej zwrotce tekst powraca do podobnych obrazów, z "pink hairy sky" jako kolejną, bardziej abstrakcyjną metaforą kobiecych narządów płciowych. Prośba "Be my human Eiffel tower" jest zarówno obrazowa, jak i perwersyjna, sugerując monumentalność i dominację partnerki w akcie, w którym oddaje ona moc.

Mostek ("Fresh kisses flowing from your hips / And it seems like fairys flying / Moist and tender eyes and lips / And it feels like angels crying / Cunt!") wprowadza moment, w którym dosadność łączy się z niemal poetycką, choć przewrotną, delikatnością. Obrazy "świeżych pocałunków płynących z bioder" i "latających wróżek" kontrastują z surowym kontekstem, co może być interpretowane jako próba ukazania piękna i ulotności nawet w najbardziej kontrowersyjnych aktach, lub też jako groteskowa ironia. Zakończenie mostka brutalnym słowem "Cunt!" gwałtownie przywraca piosenkę do jej bezkompromisowej, wulgarnej rzeczywistości.

Till Lindemann w jednym z wywiadów stwierdził, że "wszystko, co normalne, jest nudne" i uważa za ekscytujące badanie dziwnych form miłości. Stwierdził, że nie ma zamiaru obrażać nikogo, ale prowokacja jest dobra, ponieważ sprawia, że ludzie słuchają. Golden Shower jest z pewnością piosenką, która spełnia ten cel, wymuszając reakcję – czy to obrzydzenie, czy fascynację. Utwór jest przykładem, jak Till Lindemann, zarówno w Rammstein, jak i w projekcie Lindemann, konsekwentnie eksploruje granice ludzkiej seksualności, tabu i perwersji, często z ironicznym poczuciem humoru i zawsze z brutalną szczerością. Muzycznie utwór, jak cały album Skills in Pills, łączy industrialny metal z elementami death metalu, co jest odzwierciedleniem stylu Tägtgrena, tworząc ciężkie i dramatyczne tło dla bezwstydnych tekstów. Na żywo, występy z tym utworem, bywają niezwykle dosłowne i wizualnie szokujące, co dodatkowo wzmacnia jego kontrowersyjny charakter.
Podsumowując, "Golden Shower" to manifest artystycznej wolności i odrzucenia konwencji, w którym Till Lindemann z precyzją chirurga, a zarazem poety, rozkłada na czynniki pierwsze akt urofilii, prezentując go w sposób, który jest jednocześnie obrzydliwy i fascynujący. To przemyślana prowokacja, która zmusza do refleksji nad granicami akceptacji, sztuki i osobistej strefy komfortu.