Piosenka „Vedo Nero” autorstwa Zucchero to prawdziwa lawina emocji, pulsująca intensywnym pożądaniem i wewnętrznym zamętem. Wydany 22 kwietnia 2011 roku jako singiel z albumu Chocabeck (2010), utwór stał się letnim przebojem we Włoszech i pokrył się platyną. Zucchero, znany z czerpania inspiracji z codziennego życia, sam określił ten utwór jako „ironię, radość i rytm” oraz „goliardyczny i zabawny moment” w swoim życiu, co zaskakująco kontrastuje z dosłownym tłumaczeniem tytułu.

Główna fraza, „Vedo nero” (widzę czerń), choć mogłaby sugerować depresję, w kontekście piosenki oznacza coś wręcz przeciwnego – bycie przytłoczonym intensywnymi uczuciami, pożądaniem, a nawet chaotyczną, odurzającą miłością. To stan wewnętrznego niepokoju i dręczenia, wynikający z obsesyjnego zauroczenia. Podmiot liryczny traci poczucie spokoju, zanurzony w mroku nieuchwytnych emocji, które jednocześnie go pociągają i dezorientują.

Powtarzające się „Shock the monkey” jest bezpośrednim nawiązaniem do słynnego utworu Petera Gabriela z 1982 roku. Sam Gabriel wyjaśnił, że jego piosenka nie dotyczy praw zwierząt, lecz jest pieśnią o miłości, która bada, jak zazdrość może wyzwolić w człowieku pierwotne instynkty, a „małpa” jest metaforą uczuć zazdrości i prymitywnych popędów. W piosence Zucchero fraza ta prawdopodobnie odnosi się do tej samej wewnętrznej walki, utraty kontroli, czy też pierwotnej, niepohamowanej atrakcji.

Tekst piosenki jest bogato nasycony zmysłowymi i egzotycznymi obrazami, które podkreślają intensywność pożądania. „C'è un odore di femmina quaggiù e un profumo di sandalo e bambù” (czuć tu zapach kobiety i aromat drzewa sandałowego i bambusa), czy „Tra i tuoi fianchi danza il cielo” (między twoimi biodrami tańczy niebo) to metafory, które łączą cielesność z bezkresem i uniesieniem. Pojawia się też „oro nero” (czarne złoto), co może symbolizować coś cennego, ale jednocześnie mrocznego i być może niebezpiecznego, niczym ropa naftowa – obiekt pożądania, który ma w sobie zarówno urok, jak i ryzyko. „Musica del sud” i „Tropicana vertigine” dodatkowo budują atmosferę zmysłowego szaleństwa.

Włoskie idiomy i zwroty dodają piosence kolorytu. Słowa markizy, która „chodzi po lustrach” i mówi „me la vedo nera, ma nera nera!” (widzę to w czarnych barwach, ale bardzo, bardzo czarnych!) oddają poczucie niepewności i trudnej, niestabilnej sytuacji. Z kolei fraza „Dove c'è pelo c'è amor” (gdzie jest włos, tam jest miłość), będąca nawiązaniem do piosenki Fabrizio De André „Jamín-a”, to zabawne, nieco rubaszne wyrażenie łączące fizyczność z miłością lub pożądaniem. Wyrażenia „son del gatto” (jestem z kota / mam kłopoty) i „sono fritto!” (jestem usmażony!) podkreślają uczucie bycia przytłoczonym lub w beznadziejnej sytuacji.

Mimo tak intensywnych i dezorientujących uczuć, podmiot liryczny nie poddaje się. „Ma non mi arrendo alzabandiera!” (Ale się nie poddaję, wznoszę flagę!) to wyraz oporu i determinacji, pomimo tej „czarnej” wizji. Całe to szaleństwo emocji ma jeden jasny cel, wielokrotnie powtarzane „Voglio te!” (Chcę ciebie!), które jest desperackim wołaniem o obiekt pożądania.

Zakończenie piosenki, z pytaniem „Ora che ore sono?” (teraz, która jest godzina?) i obrazem „La luna in giarrettiera” (księżyc w podwiązce), sugeruje utratę poczucia czasu w obliczu tak wszechogarniającego i namiętnego doświadczenia. Czas przestaje mieć znaczenie, gdy pochłania nas intensywna, zmysłowa chwila. „Vedo Nero” to zatem nie tylko opowieść o namiętności, ale także o zagubieniu, pragnieniu i walce o to, by nie ulec mrokowi, a raczej wykorzystać go jako katalizator do jeszcze głębszego przeżycia miłości.