„Red Drop Shawty” Lil Peepa, z gościnnym udziałem KirbLaGoopa, to bezkompromisowe zanurzenie się w hedonistycznym i często samotnym świecie, który definiował znaczną część twórczości Lil Peepa. Wydany w 2016 roku na przełomowym mixtape'ie Peepa, Hellboy, utwór ten, wyprodukowany przez Charliego Shufflera, łączy surowy, emocjonalny rap Peepa z chropowatym, ulicznym stylem KirbLaGoopa, tworząc obraz życia na krawędzi.

Refren Lil Peepa maluje obraz ciągłego cyklu zażywania narkotyków i przelotnych relacji. Fraza „I got drugs in my coat, I put love in my coke” sugeruje, że narkotyki, takie jak kokaina i lean (syrop kodeinowy z prometazyną, często czerwonawy, stąd „red drop cups”), stały się dla niego namiastką miłości lub sposobem na radzenie sobie z emocjami. Podkreśla on powszechność narkotyków w jego otoczeniu, noszonych w płaszczu niczym akcesoria. Pomimo otaczających go ludzi i łatwo dostępnego seksu – „Everywhere I go, hoes wanna give me throat” – Peep ujawnia głęboką samotność: „I get lonely on my own”. To istotny wgląd w jego wewnętrzny świat, gdzie zewnętrzne pozory dekadencji kontrastują z wewnętrzną pustką. Zwrotka „Back to the drugs, pop a pill, fall in love / With a stripper in the club, I got demons in my mud” (gdzie „mud” to kolejne określenie na lean) ukazuje uzależnienie jako cykl ucieczki, a powierzchowne uczucia do striptizerki są jedynie kolejnym symptomem poszukiwania ukojenia w świecie pełnym wewnętrznych „demonów”. Powtarzające się „Red drop cups, baby I don't give a fuck” stanowi manifestację nihilistycznej obojętności wobec konsekwencji jego działań, podkreślając zarówno desperację, jak i bunt.

Zwrotka KirbLaGoopa wprowadza inną perspektywę, koncentrując się na handlu narkotykami i lojalności ulicznej, która go ukształtowała. Odniesienie do „Two blue pills and they both 30 millis” najprawdopodobniej odnosi się do Oxycodon, silnego opioidu. Wers „I be flippin' in the city if I got Bobby and Whitney” to pośrednie, choć wyraźne, odniesienie do burzliwego związku i szeroko nagłaśnianych problemów z narkotykami Bobby'ego Browna i Whitney Houston, sugerując, że sprzedaje on narkotyki, które mogą prowadzić do podobnej autodestrukcji. KirbLaGoop podkreśla swoją lojalność wobec swojego „kin” (rodziny/ekipy) ponad przyjaciółmi, rysując obraz życia, w którym zaufanie jest rzadkością. Wersy „7.5. rollin' live 'cause they know it's west side / In the north cross the track, where I ride where I die” malują obraz głębokiego zakorzenienia w konkretnym środowisku ulicznym, gdzie jego tożsamość jest nierozerwalnie związana z miejscem, w którym działa i umrze. Tatuowanie tego na plecach symbolizuje trwałe zobowiązanie do jego pochodzenia i kodu ulicy. Deklaracje takie jak „I'm never ever pealin', I've never ever froze” (nigdy nie uciekam, nigdy nie zamarzam ze strachu) oraz „I'ma never switch up, and I never ever change / My whole life I've been strugglin', I'll forever be the same” mówią o niezłomnej wierności sobie i swoim zasadom, ukształtowanym przez życie pełne walki.

Piosenka jest szczerym zapisem dwóch różnych, lecz zbieżnych ścieżek życia naznaczonych narkotykami. Podczas gdy Lil Peep boryka się z wewnętrzną pustką i samotnością mimo otaczającego go chaosu, KirbLaGoop przedstawia obraz przetrwania i niezachwianej lojalności w obliczu trudności. Ich współpraca jest świadectwem podziemnej sceny emo-trapu, gdzie autentyczność i surowe emocje były cenione. Chociaż KirbLaGoop bywa czasem krytykowany za swój styl w tym utworze, jego obecność dodaje warstwę autentyczności i ulicznego realizmu, uzupełniając introspekcyjną melancholię Peepa. Lil Peep w wielu wywiadach otwarcie mówił o swoich problemach z depresją, lękiem i nadużywaniem substancji, często nazywając muzykę i tatuowanie swoją formą terapii. W jednym z ostatnich wywiadów przyznał, że jego depresja nasilała się w związku z podróżami i presją. „Red Drop Shawty” jest mocnym przypomnieniem o złożoności tych doświadczeń i stanowi integralną część dziedzictwa Lil Peepa jako artysty, który odważnie eksplorował swoje demony, dając głos pokoleniu.