Interpretacja I've got the world on a string - Lady Gaga

"I've Got the World on a String" to klasyczny standard jazzowy, który zyskał nowe życie dzięki interpretacji Lady Gagi, szczególnie w kontekście jej albumu Harlequin, będącego muzycznym towarzyszem filmu Joker: Folie à Deux. Piosenka, pierwotnie skomponowana przez Harolda Arlena ze słowami Teda Koehlera w 1932 roku, jest od dawna synonimem swobody, triumfu i wszechogarniającej radości, najmocniej kojarzonej z wykonaniem Franka Sinatry. Jednak w rękach Gagi, artystki znanej z nieustannego przekraczania granic i głębokiego zanurzenia w różnorodne gatunki, utwór nabiera współczesnego i fascynującego wymiaru.

Dla Gagi romans z jazzem nie jest niczym nowym; artystka wielokrotnie podkreślała swoje zamiłowanie do tego gatunku. Jeszcze przed wydaniem albumu Harlequin, Gaga z powodzeniem współpracowała z legendą jazzu, Tonym Bennettem, czego owocem były uznane albumy Cheek to Cheek (2014) i Love for Sale (2021). W wywiadach Lady Gaga często wspominała, że jazz przychodzi jej "trochę łatwiej niż muzyka pop czy R&B", a śpiewa go od 13 roku życia. To wyznanie rzuca nowe światło na jej interpretacje standardów, ukazując je nie jako chwilową modę, lecz jako powrót do muzycznych korzeni i autentycznej pasji. Właśnie ta autentyczność, połączona z jej unikalną artystyczną wrażliwością, sprawia, że jej wykonanie "I've Got the World on a String" jest tak intrygujące.

Tekst piosenki jest afirmacją totalnej kontroli nad własnym losem i wszechogarniającej miłości, która jest źródłem tej mocy. Kiedy Gaga śpiewa: "I've got the world on a string / Sitting on a rainbow / Got that string around my finger," maluje obraz osoby, która z łatwością panuje nad swoim życiem, niemalże beztrosko. Metafora "świata na sznurku" sugeruje, że los jest w jej rękach, a ona może nim manipulować z precyzją, jak lalkarz. Obraz "siedzenia na tęczy" dodatkowo wzmacnia poczucie szczęścia, lekkości i optymizmu, sugerując, że podmiot liryczny znajduje się w stanie euforycznej błogości. To poczucie triumfu jest wzmocnione przez linijki: "I've got a song that I sing / I can make the rain go / Anytime I move my finger," co odzwierciedla wiarę w swoją sprawczość i zdolność do kształtowania rzeczywistości zgodnie z własnymi pragnieniami. Jest to wyraz niezwykłej pewności siebie i radości płynącej z bycia zakochanym – miłość jest siłą napędową, która pozwala jej zapanować nad światem.

Jednak w kontekście Harlequin i Jokera, interpretacja Gagi może zawierać dodatkowe warstwy znaczeniowe. Jej wykonanie tej piosenki, z albumu powiązanego z uniwersum Batmana, w którym odgrywa rolę Harley Quinn, daje do myślenia. Harley Quinn to postać chaotyczna, zakochana w Jokerze, której percepcja rzeczywistości jest często zniekształcona. Czy radość wyrażona w piosence jest autentyczna, czy też jest to manifestacja opętania, mania, typowa dla tej postaci? Fakt, że w jednym z wywiadów Gaga wspomniała, że w utworze "World On A String" na albumie Harlequin użyto "śmieciowych bębnów zamiast perkusji" ("trashcans instead of drums"), dodaje tej interpretacji element surowości i niekonwencjonalności. To artystyczne posunięcie może symbolizować improwizację, odrzucenie tradycyjnych struktur, a także pewną "brudność" czy szaleństwo, które idealnie wpisują się w postać Harley Quinn. Ta technika mogła nadać utworowi bardziej organiczne, a nawet nieco niepokojące brzmienie, kontrastując z klasycznym, gładkim stylem standardu.

Most w piosence, "Life is a beautiful thing / As long as I hold that string / I'd be a silly so-and-so / If I should ever let it go," ujawnia świadomość kruchości tego stanu. Podmiot liryczny zdaje sobie sprawę, że ta utopijna kontrola i szczęście są zależne od utrzymania "sznurka". Jest to chwila refleksji, która dodaje głębi do pozornie prostej radości. W wykonaniu Gagi, zwłaszcza z perspektywy jej roli w Jokerze, ta świadomość może być odczytana jako przeczucie niestabilności, balansowanie na krawędzi. Szaleństwo Harley Quinn sprawia, że jej szczęście jest intensywne, ale także potencjalnie efemeryczne i zależne od burzliwej relacji.

Podsumowując, Lady Gaga, poprzez swoją interpretację "I've Got the World on a String", nie tylko oddaje hołd jazzowej klasyce, ale również nasyca ją własną, złożoną tożsamością artystyczną. Połączenie jej naturalnych zdolności wokalnych w jazzie, z nietypowym podejściem produkcyjnym na albumie Harlequin i kontekstem psychodelicznego uniwersum Jokera, sprawia, że utwór staje się czymś więcej niż tylko radosną piosenką o miłości i kontroli. Staje się on studium stanu euforii, która może być zarówno prawdziwym szczęściem, jak i niebezpiecznym objawem szaleństwa, trzymanym na bardzo cienkim "sznurku".