Interpretacja Christmas Tree - Lady Gaga

Interpretacja utworu "Christmas Tree" Lady Gagi to fascynująca podróż w głąb wczesnej twórczości artystki, która z każdym kolejnym singlem przesuwała granice popkultury. Piosenka, wydana 16 grudnia 2008 roku jako cyfrowy singiel promocyjny, stanowi zuchwałe i prowokacyjne odwrócenie tradycyjnych motywów świątecznych, używając bożonarodzeniowej symboliki jako zawoalowanej metafory przyjemności seksualnej.

Już od pierwszych dźwięków, gdzie powtarzające się „Ra pa pam pam” może nawiązywać do rytmu bębna lub figlarnej przyśpiewki z kolędy „The Little Drummer Boy”, utwór zanurza słuchacza w taneczno-popowym, synthpopowym klimacie, charakterystycznym dla debiutanckiego albumu Gagi, The Fame. Gaga, wraz z Nickiem Drestim, znanym jako Space Cowboy, oraz Martinem Kierszenbaumem, współtworzyła i wyprodukowała ten utwór. Martin Kierszenbaum, szef Cherrytree Records, wytwórni należącej do Interscope Records, przedstawił sobie Gagę i Space Cowboya, co zaowocowało ich współpracą nie tylko przy „Christmas Tree”, ale także przy „Starstruck”. Space Cowboy dostarczył również wokali do utworu, co czyni go artystą gościnnym.

Tekst piosenki, choć na pierwszy rzut oka niewinny, jest pełen dwuznaczności i sugestywnych metafor. Frazy takie jak „Light me up with me on top lets falalalalalalala” i „The only place you wanna be is underneath my christmas tree” przekształcają klasyczne świąteczne motywy w jawne nawiązania do aktów seksualnych. Motyw jemioły („Ho ho ho under the mistletoe”) tradycyjnie kojarzonej z pocałunkami, szybko ewoluuje w obietnicę „we will take off our clothes”, co jednoznacznie wskazuje na intymny charakter świątecznego spotkania. Sama Lady Gaga w jednym z odcinków swojej serii „Gaga-vision” na YouTube stwierdziła, że „Christmas Tree” opowiada o duchu celebrowania najradośniejszego święta, ponieważ „Boże Narodzenie to święto, które najbardziej sprawia, że chłopcy i dziewczynki czują się podnieceni”.

Centralnym punktem utworu jest powtarzające się zdanie „my christmas tree is delicious”. Ten szokujący i jednocześnie zabawny slogan doskonale oddaje wczesną, prowokacyjną estetykę Gagi, która z lubością bawiła się konwencjami i szokowała publiczność. Krytycy muzyczni mieli mieszane odczucia co do piosenki, jedni chwalili jej kreatywność i oryginalność na tle innych utworów świątecznych, inni krytykowali jej seksualne podteksty, uznając ją za „nieodpowiednią dla rodziny”. Mimo kontrowersji, „Christmas Tree” odniosło umiarkowany sukces, zajmując 79. miejsce na liście Canadian Hot 100 w styczniu 2009 roku. Dotarło także do 18. miejsca na japońskiej liście RIAJ Digital Track Chart oraz 23. na liście Billboard Holiday/Seasonal Digital Songs w Stanach Zjednoczonych pod koniec 2010 roku.

Utwór jest również znaczący ze względu na odniesienia do bliskich współpracowników artystki. Linia „space cowboy lady gaga lady gaga” to bezpośrednie nawiązanie do Nicka Drestiego, a końcówka „cherry cherry boom boom” to pseudonim Martina Kierszenbauma. Kierszenbaum, znany ze swojej roli jako szef A&R w Interscope Records i prezydent Cherrytree Records, wielokrotnie był wspominany w piosenkach Gagi z ery The Fame, w tym w „Eh, Eh (Nothing Else I Can Say)”, „The Fame” czy „Starstruck”. Te nawiązania były swego rodzaju hołdem dla osób, które odegrały kluczową rolę w ukształtowaniu jej kariery.

W szerszym kontekście, „Christmas Tree” to przykład tego, jak Lady Gaga w początkach swojej kariery z premedytacją wykorzystywała kontrowersje do budowania swojego wizerunku jako artystki odważnej, bezkompromisowej i łamiącej tabu. Piosenka, bazując na samplach z klasycznej kolędy „Deck the Halls”, staje się przewrotną, dance-popową wersją świątecznej opowieści, gdzie zamiast radosnego śpiewu i prezentów, oferuje intymne, fizyczne doświadczenia. Jest to hymn na cześć hedonistycznej, młodzieńczej energii, która nie boi się celebrować świąt na własnych, nieco niegrzecznych zasadach. Ostatecznie, „Christmas Tree” to kreatywna i indywidualistyczna propozycja w morzu tradycyjnych świątecznych piosenek, która w pełni oddaje ducha wczesnej Lady Gagi – artystki, która chciała, aby wszyscy czuli się „fab” i radośnie podnieceni podczas świąt.