Kaz Bałagane, właściwie Jacek Świtalski, to raper, autor tekstów i producent muzyczny, znany z bezkompromisowego podejścia do twórczości i specyficznego stylu. Jego utwór „Trendsetter” z albumu Narkopop wydanego w 2017 roku, jest kwintesencją jego artystycznego credo i wizerunku. Piosenka to prawdziwy manifest indywidualności, prowokacji i autentyczności, podszyty charakterystycznym dla Kaza, często wulgarnym, ale zarazem inteligentnym humorem i grą słów.

Refren utworu od razu wprowadza słuchacza w świat Kaza: „Cała szafa jebie Chrzanem, może Cię to boli”. Fraza ta, choć dosadna, może mieć wiele znaczeń. „Chrzan” (chrzan, czyli roślina) ma ostry zapach, co może symbolizować silny, rozpoznawalny styl życia artysty, być może związany z używkami (marihuana), który dla niektórych jest drażniący, a dla niego samego – naturalny i niepodlegający ocenie. Jest to prowokacja wobec tych, którzy oceniają go po pozorach, bo jego szafa „jebie” jego życiem. Z innej strony, jak wskazuje jedno z tłumaczeń, może to być po prostu nawiązanie do ostrego, intensywnego zapachu, który "boli" wrażliwe nosy krytyków. Z kolei w innym utworze, „All In”, Kaz rapował: „zanim życie się rozsypie / Jak pierdolony chrzan, biorę Cię wszędzie tam”, co sugeruje, że „chrzan” może być metaforą czegoś intensywnego, rozpadającego się, ale też wszechobecnego i zabieranego ze sobą wszędzie.

Kolejne linijki refrenu: „Małe suty, ciemne, a u Twojej pepperoni / Mam na sobie nowy sweter, Jaca trendsetter / Wszystko fituje mi jak parma do rukoli” to zestawienie wulgarnego porównania z kulinarną metaforą elegancji. Jaca to jedno z wielu pseudonimów Kaza Bałagane (właściwe imię to Jacek Świtalski), podkreślające jego rolę jako dyktatora trendów. Stwierdzenie, że wszystko „fituje mi jak parma do rukoli” jest ironicznym, lecz celnym określeniem perfekcyjnego dopasowania i wyrafinowanego gustu, kontrastującego z surowym i ulicznym wizerunkiem, jaki buduje. Pokazuje to, że w jego świecie nawet najbardziej skrajne elementy potrafią się harmonijnie łączyć.

W pierwszej zwrotce Kaz Bałagane umacnia swój wizerunek. Porównanie do Lil Durka, amerykańskiego rapera znanego z ulicznego drillu, pozycjonuje go jako artystę autentycznego i bliskiego rzeczywistości osiedli. Deklaracja „Nie używam tinder” świadczy o jego pewności siebie i braku potrzeby sztucznego szukania kontaktów. Intrygująca linijka „To nie Fruity Loops, ale ona bawi się ścieżką i stringiem” to klasyczny przykład wordplayu Kaza, który często szyfruje swoje kawałki, aby nie każdy je rozumiał. „Fruity Loops” (obecnie FL Studio) to program do tworzenia muzyki, a „ścieżka” i „string” mają podwójne znaczenie – odnoszą się zarówno do elementów muzycznych, jak i do narkotyków oraz bielizny. To sprytne połączenie hedonizmu z procesem twórczym. Sam Kaz Bałagane w wywiadzie dla newonce.net potwierdził, że lubi eksperymentować z językiem i grami skojarzeń, a wiele jego zabiegów stylistycznych powstaje przypadkowo, choć bywają też wersy pieczołowicie rozkminione. Linię "Mówią Bałagan ej, from the hood, chamie dziób / Bo w piździe byłeś, ale nie w tej (innej)" można interpretować jako odrzucenie fałszywych oskarżeń o brak autentyczności i pokazanie dystansu do krytyków, którzy nie mają jego doświadczeń. W wersie „Całe życie dostosowany jak preset, jak trendsetter / Elegancki pan jak Pepe” Bałagane podkreśla swoją naturalną zdolność do bycia na czasie i kreowania trendów, jednocześnie nie tracąc elegancji. „Preset” odnosi się do gotowych ustawień, co sugeruje, że jego styl jest wrodzony i bezwysiłkowy. Odwołanie do „Eleganckiego pana jak Pepe” może być aluzją do postaci znanej z wyrafinowania lub specyficznego stylu bycia, co w kontekście Kaza często ma drugie dno.

W drugiej zwrotce raper kontynuuje eksplorację swoich motywacji. „Lubię szyfrować kawałki, żeby nie każdy rozumiał” to jawna deklaracja artystyczna Kaza Bałagane, podkreślająca jego niechęć do masowej komercjalizacji i preferowanie węższego, bardziej zaangażowanego grona odbiorców. To świadome działanie, które czyni jego twórczość bardziej ekskluzywną i „dla wtajemniczonych”. Odniesienie do braku konta w banku („Jakie banki menciu, nie mam nawet konta, ni chuja”) może być ironicznym komentarzem do jego postrzegania poza mainstreamem, gdzie liczą się inne wartości niż te finansowe w tradycyjnym ujęciu. Może to też podkreślać jego niezależność i styl życia poza systemem.
Fragment „Chciała siódemkę zamiast tego masz Playa za dyszkę” to typowa dla Kaza drwina z materialistycznych oczekiwań. "Siódemka" może symbolizować luksusowe BMW Serii 7, a "Playa za dyszkę" to tani telefon lub prosta rzecz, co pokazuje, że artysta nie daje się manipulować i oferuje alternatywę, być może mniej prestiżową, ale bardziej autentyczną lub taką, na którą sam ma ochotę. Zakończenie zwrotki, gdzie Kaz mówi o tatuażu „Jedynkę i jedynkę” na brzuchu oraz inhalacji z szałwii „bo zapchałem klimpę”, dodaje osobistego, a zarazem nieco humorystycznego akcentu. To surowy obraz codzienności, w której konsekwencje hedonistycznego stylu życia są obecne, ale podchodzenie do nich jest z lekkim przymrużeniem oka. „Klimpa” to slangowe określenie nosa lub dróg oddechowych, a szałwia używana do inhalacji jest sposobem na radzenie sobie z tymi problemami.

Ogólnie rzecz biorąc, „Trendsetter” Kaza Bałagane to utwór, który doskonale oddaje jego filozofię twórczą: prowokacja, autentyczność, nieprzystawalność do ram i tworzenie własnych zasad, zarówno w modzie, jak i w życiu. Bałagane z premedytacją łączy niski styl z wysokimi aspiracjami, wulgarność z poetyką, a uliczny slang z kulinarnymi odniesieniami. To wszystko składa się na wizerunek Jacy trendsettera, który z łatwością porusza się w swoim świecie, ignorując konwenanse i stając się ikoną dla tych, którzy cenią sobie szczerość i niezależność w polskim rapie.