Kaz Bałagane w utworze „Jak żyć w WWA?” z albumu B&B Warsaw (wydanego 11 stycznia 2023 roku), prezentuje niezwykle trafny i jednocześnie cyniczny obraz codzienności w stolicy Polski, skupiając się na wyzwaniach finansowych i społecznych, z jakimi mierzą się młodzi ludzie. Piosenka, wyprodukowana przez APmg, stała się swego rodzaju hymnem tych, którzy próbują utrzymać się w dynamicznej i drogiej Warszawie.

Utwór zaczyna się od perspektywy młodej kobiety, która próbuje sprostać presji życia w mieście. Mieszka w „hybrydzie góra-dół”, co może oznaczać wynajem pokoju w mieszkaniu dzielonym lub tymczasowe lokum. Wspomniane „dwa koła” (dwa tysiące złotych) na wynajem „na pół” sugeruje współdzielenie kosztów, a „mały hak” wskazuje na niedogodności lub trudności. Jej dochody, choć „dwa i pół” (czyli 2500 zł), ledwo pokrywają wydatki. Artysta podkreśla, że nawet zarabiając „tyle razy dwa” (co mogłoby oznaczać 5000 zł, choć kontekst „mamy już dwa i pół” i „a nie potrafisz kraść” sugeruje, że to wciąż za mało na godne życie bez kombinowania), utrzymanie się jest wyzwaniem. Codzienne koszty, takie jak „Ubery twoje to pięćset”, wydatki na kosmetyki („duże bronzery i tusze żeby lamusy pisały pod zdjęciem”) oraz dbałość o wizerunek w stylu „boho” na Mokotowie, szybko pochłaniają zarobki. Nawet opłacony karnet na siłownię staje się obciążeniem, pozostawiając zaledwie 1200 złotych. Ta część tekstu rysuje portret osoby, która stara się prowadzić miejski, modny styl życia, jednocześnie zmagając się z brutalną rzeczywistością warszawskich cen.

Refren jest kwintesencją problemu i stanowi główne pytanie utworu: „Jak tu żyć w tym pierdolonym mieście?”. Wprowadza on również inne ważne obserwacje społeczne: „Uber Eats sąsiedzi to PiS” to zdanie, które może symbolizować podziały społeczne i polityczne, a także pewne stereotypy dotyczące grup społecznych w Warszawie. Dylemat „Kupić coś nowego czy coś kupić z OLX” odzwierciedla powszechną walkę między konsumpcjonizmem a oszczędnością.

Druga zwrotka przechodzi na męską perspektywę, ukazując podobne, choć nieco inne, wyzwania. Mężczyzna również boryka się z wysokimi kosztami życia, od drogiej odzieży sportowej („Dresy góra-dół to równe 10 pak”, „Tech fleece’a stary wzór”) po astronomiczne ceny wynajmu na Gocławiu – „całe 4,5 klocka” (4500 zł). Tu jednak pojawia się element nielegalnych lub nie do końca legalnych zarobków – „Robisz piętnaście kół, ale nie płacisz VAT”, „ale potrafisz kraść”. Mimo to, jego wydatki na paliwo („Wachy spalasz za 2,5”), a zwłaszcza na życie towarzyskie („Z nią kolacja to 200, z drugą nią tyle samo, 5 wyjść z nimi – dwójka będzie, 5 zostaje – to mało”), szybko topnieją. Kulminacją jest wątek niespodziewanej ciąży („Obie dwie kreski na teście”), co dodaje kolejny, poważny wymiar do i tak już trudnej sytuacji finansowej i życiowej, kwitowany brutalnym stwierdzeniem „Piątke to sobie w dupę wsadź, na dwa wózki nawet nie będzie”.

„Jak żyć w WWA?” to utwór, który zyskał uznanie za autentyczne przedstawienie warszawskiej rzeczywistości. Komentarze pod teledyskiem i w recenzjach często podkreślają, że raper porusza temat wysokich cen wynajmu mieszkań w Warszawie, co jest problemem bliskim wielu słuchaczom. Kaz Bałagane, znany z obserwacyjnego i często ironicznego podejścia do życia ulicy i spraw społecznych, w tym singlu promującym album B&B Warsaw, trafnie punktuje absurdy i trudności związane z aspiracjami do życia w stolicy. Piosenka staje się głosem pokolenia zmagającego się z rosnącymi kosztami, presją sukcesu i koniecznością wyborów między byciem „na czasie” a stabilnością finansową. Jak zaznacza portal CGM.pl, artysta „wylicza koszty życia w stolicy”, czyniąc z utworu rodzaj gorzkiego przewodnika po warszawskich realiach.
Utwór ukazuje, że niezależnie od płci czy metod zarobkowania, Warszawa potrafi być miastem, które wyciska ostatnie soki ze swoich mieszkańców, pozostawiając ich z nieustannym pytaniem o sens i możliwość normalnego funkcjonowania. To szczere, momentami bezlitosne spojrzenie na drugą stronę medalu wielkomiejskiego blichtru – tę, w której codzienność to nieustanna walka o przetrwanie i godność.