Interpretacja Desenchantee - Kate Ryan

Utwór "Desenchantee" w wykonaniu Kate Ryan, będący coverem piosenki francuskiej ikony popu Mylène Farmer z 1991 roku, to prawdziwa oda do rozczarowania i poszukiwania sensu w świecie, który wydaje się go pozbawiony. Już sam tytuł – "Désenchantée", co po francusku oznacza "rozczarowana" lub "rozczarowany" – doskonale oddaje jego esencję. Kate Ryan, z jej energiczną, eurodance'ową interpretacją, nadała temu głębokiemu tekstowi nowy wymiar, czyniąc go nie tylko hymnem pokolenia lat 90. (w oryginalnej wersji), ale i tanecznym przebojem początku XXI wieku.

Początkowe wersy: "Nager dans les eaux troubles / Des lendemains / Attendre ici la fin" (Pływać w mętnych wodach / Dni nadchodzących / Czekać tutaj na koniec) natychmiast wprowadzają w stan egzystencjalnej melancholii. Podmiot liryczny czuje się zagubiony w niepewnej przyszłości, dryfuje w "powietrzu zbyt ciężkim / Prawie niczego" ("Flotter dans l'air trop lourd / Du presque rien"). To poczucie pustki i bezradności, z pytaniem "A qui tendre la main" (Do kogo wyciągnąć rękę), maluje obraz głębokiej izolacji. Refren, ze swoim kategorycznym "Tout est chaos / A côté / Tous mes idéaux: des mots / Abimés..." (Wszystko jest chaosem / Obok / Wszystkie moje ideały: słowa / Zniszczone...), doskonale oddaje stan umysłu, w którym wartości i przekonania uległy dekonstrukcji. Mylène Farmer, autorka tekstu, stworzyła ten utwór w kontekście niepokojów społecznych i politycznych początku lat 90., takich jak wojna w Zatoce Perskiej czy studenckie demonstracje we Francji, co sprawiło, że pesymistyczne słowa piosenki silnie rezonowały z nastrojami ówczesnego świata. Inspiracją dla tekstu była książka Emila Ciorana z 1934 roku "Na szczytach rozpaczy".

W dalszej części tekstu pojawia się pragnienie powrotu do niewinności, które jednak zderza się z gorzką akceptacją obojętności jako jedynego ukojenia: "Je n'ai / Trouvé de repos / Que dans l'indifférence / Pourtant / Je voudrais retrouver l'innocence / Mais rien n'a de sens / Et rien ne va" (Nie znalazłem spokoju / Poza obojętnością / A jednak / Chciałbym odnaleźć niewinność / Ale nic nie ma sensu / I nic nie idzie). To odzwierciedla głębokie znużenie, ale też tęsknotę za utraconym stanem pierwotnej czystości, zniszczonej przez konfrontację z rzeczywistością. Brak sensu jest tu kluczowym motywem, powracającym niczym mantra.

Kolejna zwrotka kontynuuje te egzystencjalne rozważania, pytając o możliwość ucieczki od przytłaczającej rzeczywistości: "Qui pourrait m'empêcher / De tout entendre / Quand la raison s'effondre / A quel sein se vouer / Qui peut prétendre / Nous bercer dans son ventre" (Kto mógłby powstrzymać mnie / Przed słyszeniem wszystkiego / Kiedy rozum się wali / Do czyich piersi się zwrócić / Kto może twierdzić / Że ukołysze nas w swoim łonie). Tekst dotyka tu kwestii utraty rozumu, poszukiwania oparcia i poczucia bezpieczeństwa w obliczu rozpadu. Metaforyczne odwołanie do "łona" sugeruje desperackie pragnienie powrotu do stanu niewinności i schronienia. Mylène Farmer w swojej oryginalnej wersji wyrażała w tekście wielką przenikliwość w kwestii absurdu świata i poruszała tematy związane z egzystencjalizmem.

Piosenka podkreśla również surowość życia i tajemnicę śmierci: "Si la / Mort est une mystère / La vie n'a rien de tendre / Si le / Ciel a un enfer / Le ciel peut bien m'attendre" (Jeśli śmierć jest tajemnicą / Życie nie ma w sobie nic delikatnego / Jeśli niebo ma piekło / Niebo może poczekać na mnie). Ten fragment pokazuje rezygnację z nadziei na lepsze jutro i pewnego rodzaju wyzwanie rzucone losowi czy przeznaczeniu. Mylène Farmer tym utworem, który stał się jej największym sukcesem, zdefiniowała siebie jako supergwiazdę i uczyniła go jednym z najważniejszych w historii francuskiego popu. W 2005 roku "Désenchantée" była najczęściej emitowaną francuską piosenką na świecie.

Kiedy Kate Ryan, belgijska piosenkarka, zdecydowała się na cover "Désenchantée" w 2002 roku, podjęła odważną decyzję. Oryginalna melodia Mylène Farmer miała ogromny potencjał hitu, który idealnie nadawał się do adaptacji tanecznej, co pomogło Kate Ryan w międzynarodowym debiucie. Jej wersja, wydana na debiutanckim albumie "Different", przekształciła nastrojowy synth-pop w dynamiczny utwór eurodance/trance, co zaowocowało ogromnym sukcesem na listach przebojów w całej Europie. Piosenka Kate Ryan osiągnęła pierwsze miejsce w Belgii i stała się hitem Top 20 w wielu krajach, w tym w Niemczech, Hiszpanii, Austrii i Holandii. W sumie, wersja Kate Ryan znalazła się na pierwszym miejscu list przebojów w 32 krajach, a jej album "Different" sprzedał się w milionie egzemplarzy na całym świecie, zdobywając w Polsce status platynowej płyty. W 2022 roku, w wywiadzie, Kate Ryan wspominała 20-lecie swojego hitu, podkreślając, że dzięki niemu podbiła świat i wciąż aktywnie koncertuje, będąc "trzy razy w tygodniu w samolocie". Mimo zmiany gatunku, Kate Ryan zachowała liryczny, pesymistyczny rdzeń utworu, który wciąż porusza i zmusza do refleksji nad kruchością ludzkiej egzystencji i poszukiwaniem sensu w chaotycznym świecie.