Interpretacja Never - Kaiba (OST)

"Never" to poruszający utwór autorstwa Seiry Kagami, który pełni funkcję piosenki otwierającej (opening theme) w dystopijnym anime "Kaiba" z 2008 roku, w reżyserii Masaakiego Yuasy i wyprodukowanym przez studio Madhouse. Kompozytorem ścieżki dźwiękowej do anime jest Kiyoshi Yoshida, znany z umiejętnego łączenia japońskich i azjatyckich motywów z ambient techno, IDM, post-minimal i new age. Tekst piosenki, podobnie jak samo anime, głęboko eksploruje tematykę straty, pamięci, tożsamości i rozłąki w świecie, gdzie wspomnienia są cyfrowo przechowywane i transferowane między ciałami, czyniąc fizyczną egzystencję ulotną.

Pierwsze wersy, "Eyes still closed, Sunshine showed / Through the curtains and the noise / I awoke to your voice / Thinking you'll be by my side", natychmiast wprowadzają słuchacza w stan budzenia się do bolesnej rzeczywistości. Podmiot liryczny budzi się z nadzieją, że ukochana osoba jest obok, co jednak okazuje się złudzeniem. To klasyczny motyw snu o szczęściu kontra brutalna jawę, często pojawiający się w kontekście utraty. W świecie "Kaiby", gdzie ciała i wspomnienia są wymienialne, takie przebudzenie może oznaczać nie tylko fizyczną nieobecność, ale także utratę tożsamości lub wspomnień o bliskiej osobie.

Kolejne fragmenty, "You and I lay close in heart / Please save us from being apart / Time ran too fast to feel / Your warmth and love", podkreślają tęsknotę za utraconą bliskością. Czas, który powinien służyć do pielęgnowania uczuć, minął zbyt szybko, uniemożliwiając pełne doświadczenie ciepła i miłości. To zdanie, "Time ran too fast to feel your warmth and love," jest cytowane w jednej z analiz jako szczególnie mocny i trafny tekst, doskonale oddający ulotność i subtelność miłości głównych bohaterów anime. Wyraża również bezsilność wobec upływu czasu i niemożność zatrzymania chwil. Refren "Never too long or harsh / Always beside you / That's all I wished for / Never too sad or hard / Can't bear, / Losing my everything" jest mantrą żalu i pragnienia nieskończonej bliskości. Podkreśla on absolutną i fundamentalną potrzebę bycia razem, a utrata tej osoby jest równoznaczna z utratą "wszystkiego" – całego sensu istnienia.

Druga zwrotka maluje obraz pustki i rezygnacji: "Walking down flight of stairs / Leaving path of footsteps / Sitting down a chair / Leaving shadow to share". Obrazy te sugerują samotność i echa przeszłości. Kroki ukochanej osoby nadal pozostają, ale są jedynie śladem, cieniem, który podmiot liryczny może jedynie "dzielić" w samotności. To metafora trwałej pustki po odejściu kogoś ważnego. Wszechobecny w anime "Kaiba" motyw pamięci i jej manipulacji sprawia, że te ślady stają się jeszcze bardziej bolesne i niepewne. Czy są to prawdziwe wspomnienia, czy jedynie ich repliki, a może iluzje?

"Standing still with nothing new / Staring down at my shoes in tears / Want to follow what you left behind for me?" to fragment ukazujący rozpacz i zagubienie. Podmiot liryczny jest sparaliżowany bólem, a łzy skierowane na własne buty symbolizują poczucie uwięzienia i niemożności pójścia naprzód. Pytanie "Want to follow what you left behind for me?" może być interpretowane na wiele sposobów w kontekście anime. Czy chodzi o podążanie za fizycznymi śladami, czy o przejęcie dziedzictwa, celu lub idei pozostawionych przez ukochaną osobę? W anime "Kaiba", gdzie tożsamość jest płynna, a wspomnienia mogą być przenoszone, to pytanie nabiera dodatkowej głębi, sugerując możliwość przejęcia wspomnień lub nawet ciała zmarłej osoby.

Ostatni refren, "Never too short or cold / Always, beside you / that's all I wished for / Never too sad or hard / Apart from today, / You have gone away / Can't bear, / Losing my everything", rekapituluje centralne przesłanie. Dodanie "Apart from today, You have gone away" w tym fragmencie jest przeszywającym momentem uświadomienia sobie nieodwracalnej straty. Podkreśla to, że rozłąka jest ostateczna i bolesna, w kontraście do wiecznego pragnienia bycia razem. Piosenka "Never" oddaje ducha samego anime, które często przedstawia tragiczną, ale zarazem piękną melancholię życia, gdzie pomimo przemijalności i możliwości utraty wszystkiego, ludzie dążą do odnalezienia sensu i bliskości. Wykonanie Seiry Kagami, z jej kojącym wokalem i melancholijnym tonem, doskonale przenosi te silne emocje na ekran, wzmacniając sceny o emocjonalnym wydźwięku. Utwór ten stał się niezapomnianym elementem ścieżki dźwiękowej, głęboko rezonującym z widzami i symbolizującym główny motyw "Kaiby": miłość i pamięć w obliczu niepewności i utraty.