Interpretacja Carry Me Away - Kaiba (OST)

Piosenka "Carry Me Away" z oryginalnej ścieżki dźwiękowej anime Kaiba to poruszające zakończenie, które idealnie oddaje melancholijny i filozoficzny ton tego dzieła Masaakiego Yuasy. Wykonana przez Seirę Kagami, która jest również autorką tekstu, z muzyką skomponowaną przez Maiko z M.Y. (Maiko Kawabe), utwór staje się esencją emocjonalnego rollercoastera, jakim jest sama seria. Anime Kaiba osadzone jest w dystopijnej przyszłości, gdzie tożsamość, pamięć i ciało są wymiennymi towarami, co nadaje słowom piosenki niezwykłą głębię.

Tekst rozpoczyna się od obrazu "Moonlight, shining through the black night" (Księżycowe światło, świecące przez czarną noc), co natychmiast wprowadza w atmosferę nadziei w mroku. Prośba "Carry me away / Carry me far away / Somewhere sincere light shines" (Zabierz mnie, zabierz mnie daleko, tam gdzie świeci prawdziwe światło) jest wyraźnym wołaniem o ucieczkę i pragnieniem odnalezienia miejsca, gdzie szczerość i autentyczność nie są rzadkością. W świecie Kaiby, gdzie wspomnienia mogą być manipulowane, a ciała wymieniane, poszukiwanie "prawdziwego światła" staje się fundamentalnym celem, symbolem wolności od iluzji i kłamstw, które dominują w społeczeństwie.

Kolejne wersy, "Hear the truth, I used to overlook / Finally caught on a hook" (Słyszę prawdę, którą kiedyś przeoczyłem, w końcu złapaną na haczyk), wskazują na moment olśnienia i bolesnego uświadomienia. To odzwierciedla podróż głównego bohatera, Kaiby, który budzi się z amnezją i stopniowo odkrywa swoją tożsamość oraz okrutną rzeczywistość, w której żyje. Prawda, która wcześniej była ignorowana, być może z wygody lub niewiedzy, teraz jest niemożliwa do odrzucenia, co zmusza do konfrontacji z własnym wnętrzem i otoczeniem.

Wersy "Lost all my strength, so long in length / Devoted to who I truly loved" (Straciłem wszystkie siły, tak długo, poświęcony temu, kogo naprawdę kochałem) niosą ze sobą ciężar wyczerpania, być może po długiej walce lub poświęceniu. W kontekście anime, gdzie miłość i poświęcenie są często tragicznie zniekształcone przez system, te słowa nabierają szczególnego znaczenia. Mogą odnosić się do głębokiego przywiązania Kaiby do jego ukochanej Neiro (Lali) i wyzwań, z jakimi musiał się zmierzyć, aby chronić tę miłość, nawet kosztem własnej tożsamości czy istnienia. W dystopijnym świecie, gdzie nawet dusze są towarem, prawdziwa miłość staje się rzadką i cenną walutą. Kompozytor całej ścieżki dźwiękowej, Kiyoshi Yoshida, znany jest z wplatania japońskich i azjatyckich motywów w muzykę, tworząc piękne i euforyczne utwory, które mają "zmyć głęboką karmę ludzi" zamieszkujących ten świat, co idealnie współgra z dramatyzmem tego fragmentu.

Powtórzenie motywu ucieczki "Carry me away / Carry me far away / Not a soul around, alive / Somewhere sincere light shines" (Zabierz mnie, zabierz mnie daleko, ani jednej żywej duszy, tam gdzie świeci prawdziwe światło) podkreśla pragnienie osamotnienia, aby móc przetworzyć odkryte prawdy, lub też poczucie głębokiej izolacji pomimo oddania. W świecie Kaiby, gdzie "dusze" są przenoszone między ciałami, a prawdziwe połączenia są trudne do utrzymania, to wołanie o brak "żywej duszy" może symbolizować pragnienie miejsca, gdzie tożsamość jest nienaruszona, a fałsz nie ma dostępu. To tęsknota za czystością w świecie, który stał się skażony.

Ostatnie wersy, "Just remember / To believe / In what you see" (Po prostu pamiętaj, aby wierzyć w to, co widzisz), stanowią niezwykle potężne przesłanie, zwłaszcza w kontekście Kaiby. Anime nieustannie kwestionuje naturę rzeczywistości i wiarygodności wspomnień. W społeczeństwie, gdzie pamięć może być usunięta lub wszczepiona, a ludzie mogą zmieniać ciała jak ubrania, zdolność do zaufania własnym percepcjom i do odróżniania prawdy od iluzji staje się kluczowa dla przetrwania tożsamości. To wezwanie do wewnętrznej siły i niezależnego myślenia, by nie ulec manipulacjom i zachować własne "ja" w świecie, który nieustannie próbuje je zniekształcić. Piosenka "Carry Me Away" w wersji TV Size jest dostępna na albumie "Kaiba Original Soundtrack", który został wydany w 2008 roku, jako 26. utwór, kończący płytę. Całość utworu, jako zakończenie tej niezwykłej serii, pozostawia widza z poczuciem ulotnej nadziei i refleksji nad istotą człowieczeństwa i pamięci w obliczu cyfrowej dystopii.