"Empire State Of Mind" autorstwa Jay-Z, z udziałem Alicii Keys, to hymn dla Nowego Jorku, który jednocześnie celebruje jego niezrównane możliwości i ostrzega przed jego ciemniejszymi stronami. Utwór jest głęboko osadzony w osobistych doświadczeniach Jay-Z, prezentując jego podróż od skromnych początków do globalnej sławy, ale równocześnie oddaje uniwersalne poczucie nadziei i inspiracji, które miasto oferuje.

Piosenka została oryginalnie napisana przez dwie mieszkanki Brooklynu, Angelę Hunte i Janet "Jnay" Sewell-Ulepic, które czuły się stęsknione za domem podczas podróży do Londynu. Początkowo wysłały demo do wytwórni Roc Nation, której reakcja była zniechęcająca. Dopiero kiedy dyrektor EMI Music Publishing, Jon Platt, usłyszał utwór i zasugerował go Jay-Z, raper "zakochał się w nim i nagrał go tej samej nocy". Angela Hunte początkowo śpiewała refren, ale to ona sama zasugerowała, że Alicia Keys byłaby lepszym wyborem, twierdząc, że Keys "po prostu to zagrała i doprowadziła do perfekcji". Sama Alicia Keys miała obawy, że piosenka będzie zbyt "nowojorska", ale ostatecznie uznała, że jest ona o nadziei i możliwości podążania za marzeniami, co czyni ją uniwersalną. Co ciekawe, Keys prawie nie wzięła udziału w nagraniu, ponieważ Jay-Z miał problem z nawiązaniem z nią kontaktu, a nawet rozważał zastąpienie jej Mary J. Blige. Ostatecznie, Keys nagrała swoje wokale w Los Angeles, ale Jay-Z poprosił ją o ponowne nagranie w Nowym Jorku, ponieważ uznał, że nagranie w LA "po prostu nie działało" i brzmiała, jakby była chora.

W swoich zwrotkach Jay-Z snuje autobiograficzną narrację, podkreślając swoje korzenie i ewolucję. Z dumą deklaruje: "Yeah, I'm out that Brooklyn, now I'm down in Tribeca / Right next to DeNiro, but I’ll be hood forever / I’m the new Sinatra, and since I made it here / I can make it anywhere, yeah, they love me everywhere". To nawiązanie do Frankiego Sinatry i jego słynnej linii "If I can make it there, I'll make it anywhere", podkreśla status Nowego Jorku jako ostatecznego sprawdzianu sukcesu. Jay-Z wspomina swoje dawne czasy handlu narkotykami w Harlemie ("I used to cop in Harlem; hola, my Dominicanos") oraz swoje "stash spot" pod adresem 560 State Street w Brooklynie, gdzie również dorastała Angela Hunte. Przywołuje pamięć o Biggiem, innym legendarnym raperze z Bed-Stuy, co wzmacnia jego nowojorskie dziedzictwo. Jego linia "Shit, I made the Yankee hat more famous than a Yankee can" jest typowym dla niego przechwalaniem się, ale oddaje jego wpływ na kulturę miasta.

Nowy Jork jest przedstawiony jako "melting pot", tygiel kulturowy, pełen "osiem milionów historii", gdzie jednak tylko nieliczni odnoszą sukces. Jay-Z odwołuje się do Afrika Bambaataa, jednego z pionierów hip-hopu, podkreślając rolę miasta w kształtowaniu tego gatunku. Wers "I gotta plug Special Ed 'I Got It Made'" nawiązuje do piosenki Special Eda z 1989 roku, która celebrowała luksus i aspiracje, co doskonale wpisuje się w ten utwór Jay-Z. Wymienia także symbole miejskiego życia, takie jak żółte taksówki i gry uliczne, jak Cee-lo i Three Card Monte, a także upamiętnia Bob Marleya podczas Parady Święta Pracy. Odniesienia do Statuy Wolności i World Trade Center symbolizują odporność i znaczenie miasta.

W trzeciej zwrotce Jay-Z ukazuje ciemniejszą stronę metropolii. Ostrzega przed pokusami ("Don't bite the apple, Eve!"), mówiąc o "casualties who sip the life casually" i dziewczętach, które przybywają do miasta w poszukiwaniu marzeń, ale ulegają jego grzesznej naturze, stając się "good girls gone bad". Mówi o uzależnieniu od "limelight" i narkotyków, jak MDMA, które dają złudne poczucie bycia "championem". Miasto, które "nigdy nie śpi", może wymagać "Ambienu", aby znaleźć ukojenie.

Refren Alicii Keys, z jej potężnym wokalem, stanowi kontrapunkt dla surowych realiów Jay-Z. Jej słowa "New York, concrete jungle / Where dreams are made of / There's nothing you can't do" są symbolem nadziei, inspiracji i nieograniczonych możliwości, które miasto obiecuje. Keys podkreśla, że ulice miasta "make you feel brand new", a "big lights will inspire you", co odzwierciedla globalne postrzeganie Nowego Jorku jako miejsca, w którym wszystko jest możliwe. Ten utwór to nie tylko hołd dla miasta, ale także przesłanie o nadziei i wytrwałości, które rezonuje z ludźmi na całym świecie, niezależnie od tego, czy są mieszkańcami Nowego Jorku, czy tylko o nim marzą. Piosenka zdobyła dwie nagrody Grammy: za najlepszą współpracę rapowo-śpiewaną i najlepszą piosenkę rapową, co ugruntowało jej status jako nowoczesnego klasyka.