Interpretacja Inna planeta - Inee

Piosenka „Inna planeta” autorstwa Inee to głęboka i niezwykle osobista podróż w głąb emocjonalnych zmagań, naznaczonych lękiem, samotnością i poszukiwaniem ukojenia. Utwór, który ukazał się w czerwcu 2023 roku jako część albumu „Manga”, a za jego produkcję odpowiada Gibbs, jest szczerym zapisem wewnętrznych przeżyć artystki, Inez Janiak.

Już samo intro wprowadza słuchacza w nastrój bezradności i utraty. Cytat: „Ściskałem go mocno w ramionach, lecz mimo to wydawało mi się, że zsuwa się pionowo w przepaść, z której nie będę mógł go wyciągnąć” pochodzi z „Małego Księcia” Antoine’a de Saint-Exupéry’ego i natychmiast buduje obraz niewymiernego cierpienia i niemożności uratowania kogoś bliskiego, być może nawet samego siebie, przed całkowitym upadkiem. To poczucie zsuwania się w otchłań, mimo usilnych prób utrzymania, staje się metaforą walki z chorobą psychiczną lub traumą.

Pojawiający się w „Przejściu” i refrenie motyw zakrywania blizn tatuażem jest symbolicznym gestem. „Zakryłam parę blizn na swoim ciele / Tatuażem, teraz czuję, że jest trochę lepiej”. To próba maskowania zewnętrznych śladów wewnętrznego bólu, gest kontrolowania narracji o swoim ciele i historii. Jednak słowa „trochę lepiej” sugerują, że jest to jedynie częściowe lub tymczasowe ukojenie, a rdzeń problemu pozostaje nierozwiązany.

Refren „Lecę lewym pasem - to iluzja / Nie zapinam pasów, nie widzę jutra” oddaje stan desperacji i lekkomyślności, być może wynikającej z braku nadziei. Lot „lewym pasem” – najszybszym – może symbolizować szybkie, nieprzemyślane działania lub ucieczkę, która jest jedynie złudzeniem. Brak zapiętych pasów i niemożność ujrzenia jutra to metaforyczne obrazy samobójczej skłonności lub całkowitej obojętności wobec własnego losu, poczucia, że przyszłość nie istnieje lub jest nieistotna.

Zwrotka pogłębia portret psychologiczny osoby. „Chodzę ulicami miasta, niepotrzebna jak ulotka / Ze mną moja przyjaciółka - nerwica lękowa” to potężne wyrażenie poczucia bezwartościowości i osamotnienia, gdzie choroba psychiczna staje się stałym, choć niechcianym towarzyszem. Personifikacja nerwicy lękowej jako „przyjaciółki” jest ironiczna i bolesna, podkreślając jej wszechobecność w życiu podmiotu lirycznego. Wskazane liczby, „12:34”, które „prześladują” i którym trzeba „stawić czoła”, mogą być konkretnym odniesieniem do traumatycznego wydarzenia, godziny ataku paniki lub po prostu symbolem presji i nieuchronności konfrontacji z własnymi demonami.

Kolejne wersy poruszają temat uzależnień jako próby ucieczki od bólu. „Daj mi trochę spokoju, nie dostanę go w bletce / Tobie rozszerza uśmiech, a mi pogłębia depresję” to wyraz odrzucenia narkotyków, które dla innych mogą być źródłem chwilowej radości, dla podmiotu lirycznego jedynie pogłębiają otchłań depresji. Najmocniejszym punktem jest wyznanie dotyczące alkoholu: „Nie tykam już alkoholu, nie polewaj mi więcej / Bo najpierw zabił mi dziadka, potem próbował Ciebie”. Te wstrząsające słowa ujawniają głęboką traumę rodzinną i świadomą walkę z dziedzictwem uzależnień, a także obawę o bezpieczeństwo bliskiej osoby („Ciebie”).

Apel w „Przejściu” „Receptę, daj mi na moją fobię / Na miejsce, gdzie będę mogła zapomnieć / Nieszczęście, to które noszę przy sobie / Więc daj mi inną planetę - z Różą, Lisem i Chłopcem” jest kulminacyjnym wołaniem o ratunek. „Inna planeta” staje się tu symbolicznym miejscem ucieczki, azylem od ziemskich cierpień i fobii. Bezpośrednie odwołanie do „Róży, Lisa i Chłopca” z „Małego Księcia” nie jest przypadkowe. Książka ta jest paraboliczną opowieścią o miłości, przyjaźni, stracie i poszukiwaniu sensu w świecie dorosłych. Bohaterowie ci reprezentują autentyczność, czułość i głębokie więzi, które są tak rzadkie i pożądane w zawiłej rzeczywistości. Podmiot liryczny pragnie przenieść się do świata, gdzie relacje są proste i prawdziwe, a emocje czyste – gdzie można na nowo odnaleźć siebie i zapomnieć o nieszczęściu.

Ostatni cytat z „Małego Księcia” w „Break”: „wziął poważnie słowa bez znaczenia i stał się bardzo nieszczęśliwy” stanowi smutne podsumowanie. Mówi o tym, jak zewnętrzne opinie, krytyka czy po prostu puste słowa, mogą mieć druzgocący wpływ na wrażliwą psychikę, prowadząc do głębokiego nieszczęścia. Cały utwór „Inna planeta” to intymne studium cierpienia, próby radzenia sobie z bliznami przeszłości i desperackiego pragnienia odnalezienia miejsca, gdzie ból przestaje istnieć, a życie nabiera prawdziwego, niewinnego sensu, niczym na planetach, które odwiedzał Mały Książę.