Interpretacja A chi mi dice - IL Volo

Piosenka „A chi mi dice” w wykonaniu Il Volo, wydana jako singiel 12 kwietnia 2019 roku, a pochodząca z ich albumu „Musica” z 22 lutego 2019 roku, stanowi poruszające studium złamanego serca i rozpaczliwej próby pogodzenia się z końcem miłości. Choć Il Volo znane jest z wirtuozerskich wykonań klasycznych i pop-operowych utworów, to ich interpretacja tej ballady ukazuje dojrzałość emocjonalną i głębię, z jaką podchodzą do tematów miłosnych. Warto zaznaczyć, że utwór ma bogatą historię: jego oryginalna wersja to „Breathe Easy” brytyjskiego boysbandu Blue z 2003 roku, natomiast włoski tekst, który śpiewa Il Volo, został stworzony przez Tiziano Ferro i wydany przez Blue w 2004 roku. To właśnie wersja z włoskim tekstem odniosła ogromny sukces we Włoszech, zajmując pierwsze miejsce na listach przebojów przez osiem tygodni.

Od pierwszych wersów: „Sorriderai / E ti rivedo come sei / Incrocerai / Lo sguardo mio per poi dirmi addio” – podmiot liryczny wprowadza nas w scenę bolesnego pożegnania. Uśmiech byłej ukochanej, który kiedyś był źródłem radości, teraz staje się symbolem jej obojętności i odległości. Widzi ją taką, jaka jest – być może beztroską, być może już wolną od ciężaru ich wspólnej historii. Moment skrzyżowania spojrzeń to ostatni akt wspólnej intymności, natychmiast przerwany pożegnaniem. Artysta przyznaje, że okłamałby samego siebie, mówiąc jej: „ora vai” („odejdź teraz”), co podkreśla jego wewnętrzne rozdarcie i niemożność zaakceptowania rozstania. To „Oramai, oramai” (teraz, teraz) powtarzane kilkukrotnie, niczym mantra, zdaje się akcentować nieuchronność sytuacji, choć jednocześnie wyraża bezradność wobec niej.

Refren „A chi mi dice / Che tornerai / Non credo oramai / Oh, chi ti dice / Che sto male pensandoti / Tu sorridi voltandoti / Verso lui” jest centralnym punktem utworu. Jest to bezpośrednie odrzucenie fałszywych pocieszeń otoczenia. Podmiot liryczny nie wierzy już w powrót ukochanej, mimo że inni mogą próbować mu tak mówić. Co więcej, obala mit, że jest pogrążony w rozpaczy na myśl o niej, bo widzi ją uśmiechniętą, odwracającą się w stronę kogoś innego – „Verso lui”. Ten obraz jest szczególnie gorzki, gdyż brutalnie kontrastuje z jego własnym cierpieniem i podkreśla definitywność jej wyboru. Jak mówił Piero Barone z Il Volo w kontekście ogólnego podejścia do miłosnych ballad, miłość może czasem uczynić ludzi „beznadziejnymi i kruchymi”, co idealnie oddaje uczucie towarzyszące podmiotowi lirycznemu.

Dalsze wersy: „Indosserai / Sorrisi, allegria ma senza magia / Non piangerai / Perché tu non riesci a perdere mai” – pogłębiają portret byłej ukochanej. Nosi ona „uśmiechy, radość, ale bez magii”, co sugeruje, że jej szczęście jest powierzchowne, brakuje mu autentycznej głębi, którą prawdopodobnie mieli razem. Jest przedstawiona jako osoba, która „nigdy nie potrafi przegrywać”, co stawia ją w opozycji do podmiotu lirycznego, który otwarcie przyznaje: „Ma lo sai (ma lo sai) / Ho perso tutto e tu non perdi mai” („Ale wiesz (ale wiesz) / Straciłem wszystko, a ty nigdy nie przegrywasz”). To zdanie ukazuje dysproporcję w ich doświadczaniu końca związku: on stracił wszystko, ona zaś pozornie nic. To poczucie jednostronnej straty jest potęgowane przez mocne, operowe wokale Il Volo, które – jak często podkreślają sami członkowie zespołu – mają na celu przekazywanie głębokich emocji, niezależnie od tego, czy śpiewają utwory klasyczne, czy współczesne ballady. Ich album „Musica”, z którego pochodzi „A chi mi dice”, był celebracją dziesięciu lat ich kariery, ukazując ewolucję ich brzmienia, jednocześnie zachowując ich charakterystyczną, „sławną wokalność”.

W końcowej części, gdzie refren powraca, a wraz z nim zdanie „Sorriderai / Nulla ha più senso oramai / E girerò le città / Ma non ti scorderò” – melancholia osiąga swój szczyt. Świat dla podmiotu lirycznego stracił sens. Choć będzie podróżować, szukać nowych miejsc, być może próbować uciec od wspomnień, deklaruje, że nigdy jej nie zapomni. To nie jest deklaracja nadziei na powrót, lecz raczej bolesne przyjęcie do wiadomości, że ta miłość, choć zakończona, zostawiła trwały ślad. W ten sposób Il Volo, dzięki swoim potężnym głosom, przekazuje nie tylko tekst piosenki, ale całą paletę emocji – od początkowego szoku, przez gorycz odrzucenia, po ostateczną, choć bolesną, akceptację nieodwracalnej utraty. Ich interpretacja „A chi mi dice” jest przykładem, jak artyści, łącząc klasyczne wykształcenie wokalne z wrażliwością na współczesne brzmienia, potrafią tchnąć nowe życie w znane utwory, sprawiając, że ich przesłanie rezonuje z nową siłą.