Interpretacja Sign Of The Times - Harry Styles

"Sign Of The Times" Harry'ego Stylesa to utwór, który wykracza poza ramy typowej popowej ballady, zanurzając się w głębokie, egzystencjalne tematy. Piosenka, utrzymana w stylu pop-rocka, soft rocka z glam rockowymi wpływami, nawiązuje do ikon lat 70. takich jak David Bowie i The Rolling Stones. Styles sam przyznał, że jest to piosenka, z której jest najbardziej dumny.

Centralnym punktem interpretacji, ujawnionym przez Stylesa w wywiadzie dla Rolling Stone, jest perspektywa umierającej matki, która po urodzeniu dziecka dowiaduje się, że pozostało jej zaledwie pięć minut życia. Te ostatnie chwile wykorzystuje, by przekazać nowo narodzonemu dziecku radę: "Idź i podbij świat.". To światło rzuca na tekst zupełnie nowe spojrzenie.

Zwroty takie jak "Just stop your crying, It's a sign of the times / Welcome to the final show, Hope you're wearing your best clothes" nabierają dramatycznego wydźwięku jako pożegnanie z życiem i wprowadzenie dziecka w nowy, niepewny świat. "Ostatni pokaz" staje się metaforą końca życia, a "najlepsze ubrania" mogą symbolizować gotowość na ostateczne rozliczenie lub, bardziej cynicznie, ludzką próżność w obliczu nieuchronnego. Linia "You can't bribe the door on your way to the sky / You look pretty good down here, But you ain't really good" podkreśla niemożność ucieczki przed losem i krytykuje powierzchowność – żadne ziemskie bogactwo czy status nie kupią sobie drogi do nieba ani nie zmienią prawdziwej wartości człowieka.

Powtarzające się fragmenty "We never learn, we've been here before / Why are we always stuck and running from The bullets, the bullets?" odnoszą się do cykliczności ludzkich błędów, konfliktów i strachu przed śmiercią. "Pociski" mogą być zarówno dosłowne, symbolizując przemoc, jak i metaforyczne, oznaczając trudności, z którymi ludzkość ciągle się zmaga, nie wyciągając wniosków z przeszłości. Styles wskazał również, że jego debiutancki album był inspirowany "fundamentalnymi" prawami człowieka, takimi jak równe prawa dla wszystkich ras i płci. Piosenka jest także komentarzem na temat "zewnętrznego chaosu" panującego na świecie, z którym Styles zmagał się w czasie pisania utworu, stwierdzając, że "jest to czas, kiedy bardzo łatwo jest czuć się niesamowicie smutnym z powodu wielu rzeczy".

Apel "We gotta get away from here" może być zarówno dosłownym pragnieniem ucieczki od cierpienia i bólu umierającej matki, jak i ogólnym wezwaniem do poszukiwania lepszej przyszłości dla dziecka, z dala od powtarzających się błędów świata. Słowa "It'll be alright / They told me that the end is near" ukazują rozdarcie między pocieszeniem a świadomością nieuchronnego końca. Matka uspokaja dziecko, podczas gdy sama mierzy się z bliską śmiercią.

W drugiej części utworu pojawia się nuta nadziei: "Just stop your crying / Have the time of your life / Breaking through the atmosphere / And things look pretty good from here". Może to symbolizować zarówno odejście matki do zaświatów ("przebijanie się przez atmosferę"), jak i życzenie dla dziecka, by w pełni korzystało z życia, pomimo trudnego początku. Obietnica "Remember, everything will be alright / We can meet again somewhere / Somewhere far away from here" sugeruje wiarę w życie pozagrobowe i możliwość ponownego spotkania, dając pocieszenie w obliczu rozstania.

Ostatnie strofy, "We don't talk enough / We should open up / Before it's all too much / Will we ever learn?" to refleksja nad brakiem komunikacji i otwartości w społeczeństwie, co prowadzi do powtarzania tych samych błędów. To wezwanie do większej empatii i dialogu, aby zapobiec kolejnym kryzysom. Całość kompozycji, stworzona podczas sesji wokalnych i pisania na pianinie na Jamajce, jest świadectwem dojrzałości Stylesa jako artysty i jego chęci do poruszania trudnych, uniwersalnych tematów. Tytuł "Sign Of The Times" ma również konotacje religijne, nawiązując do biblijnych "znaków czasów", które mogą być interpretowane jako zapowiedź końca świata. Harry Styles udowodnił, że jego teksty nie muszą być jednoznaczne, aby były poruszające i wywarły wpływ na słuchaczy.