Utwór „Nitro-Burnin' Funny Bong” autorstwa kontrowersyjnej grupy Gwar to przesycona czarnym humorem i groteską opowieść o upadku, typowa dla twórczości tego zespołu. Piosenka pochodzi z ich piątego albumu studyjnego, Ragnarök, wydanego 24 października 1995 roku. Choć niektóre źródła internetowe błędnie przypisują ją do późniejszej płyty „We Kill Everything”, to właśnie na „Ragnarök” można znaleźć tę charakterystyczną dla Gwar parodię i satyrę.

Tekst piosenki, którego współautorami są m.in. Dave Brockie (znany jako Oderus Urungus) i Bob Gorman, przedstawia tragiczną transformację postaci z „żądnego krwi gladiatora” w wyniszczonego narkotykami i innymi używkami mieszkańca Ziemi. Otwierający wers „Ah, sweet youth / The joys of becoming a teenage prostitute / Or, in my case, a blood-crazed gladiator” natychmiast wprowadza w mroczny, ale jednocześnie absurdalny świat, w którym bohater utknął na planecie i „uzależnił się od trawy / I cracku, i wódy, i pigułek, i spidu / I seksu, i błota, i krwi, i gówna”. To dosadne wyliczenie podkreśla totalność upadku i zatracenia się w ziemskich uciechach, które dla intergalaktycznego wojownika okazują się być bardziej destrukcyjne niż bitwy.

Refren „I'm talkin' 'bout the / Nitro-burnin' funny bong / Just one hit, your life goes wrong / Nitro-burnin' funny bong / Another stupid stoner song” jest kluczowy dla zrozumienia satyrycznego wydźwięku utworu. Fraza „Nitro-burnin' funny bong” staje się symbolem szybkiego i nieodwracalnego zniszczenia, a autoironiczne stwierdzenie „Another stupid stoner song” świadczy o dystansie, jaki zespół zachowuje wobec samego siebie i tematyki, którą porusza. Gwar często wykorzystuje przesadę i obrzydliwość do komentowania problemów społecznych, a tu robi to z przymrużeniem oka, jednocześnie ukazując ciemną stronę uzależnienia.

Druga zwrotka kontynuuje opis degradacji. Bohater staje się „gruby i kulawy”, a „pazury zostały obcięte i tygrys został oswojony / Przez bongo i penisa”. To metafora utraty męskości i siły, jaką przyniosło uzależnienie. Obraz „mózgu pełnego pszczół” i „penisa chorego, obładowanego ropą, wiszącego poniżej kolan” to klasyka Gwar – groteska na najwyższym poziomie, która szokuje i bawi jednocześnie. Zmartwienie, że „mój menadżer będzie wkurzony”, dodaje absurdalnego, ludzkiego wymiaru do kosmicznego dramatu Oderusa, zakotwiczając jego cierpienie w przyziemnych troskach.

Fragment, w którym Oderus wykrzykuje „Ohhh / Can you take it? / Ohhh / Do a monster / Ohhh / Can you feel it? / We won't respect you unless you get high with the boys”, stanowi cyniczne zaproszenie do wspólnego nałogu, podszyte presją rówieśniczą. Gwar w ten sposób wyśmiewa mechanizmy społeczne stojące za piciem czy zażywaniem narkotyków, przedstawiając je w krzywym zwierciadle.

W ostatniej zwrotce historia bohatera dobiega końca w starości: „Teraz jestem stary / Przywiązany w celi, hoduję pleśń / W zmierzchu moich lat, wciąż jestem narkomanem”. Wizja „ssania dziesięciostopowego bonga” i posiadania „penisa jak szczupak muskellunge” to kolejne przykłady ekstremalnej, komicznej i jednocześnie odrażającej estetyki Gwar. Tragiczne jest tu stwierdzenie: „Moje wspaniałe przeznaczenie, zamieniło się w gówno”, które podsumowuje całą opowieść o zmarnowanym potencjale. Zamiast chwalebnego wojownika, pozostała jedynie „gąbka” nieustannie odurzająca się używkami.

„Nitro-Burnin' Funny Bong” to więcej niż tylko „głupiutka piosenka o paleniu”. To ostra satyra na hedonizm, uzależnienie i utratę tożsamości, przedstawiona przez Gwar w ich niezrównanym, obrzydliwie zabawnym stylu. Oderus Urungus, jako główny bohater, staje się tu tragiczną, a zarazem komiczną figurą, która, utknąwszy na Ziemi, poddaje się jej najbardziej destrukcyjnym wpływom. Piosenka, pełna przesady i dosadnego języka, doskonale oddaje anarchiczny i prowokacyjny charakter Gwar, stanowiąc jednocześnie komentarz do ludzkich słabości, bez moralizowania, lecz z charakterystycznym dla zespołu krzykiem w twarz rzeczywistości.