Interpretacja On melancholy hill - Gorillaz

"On Melancholy Hill" Gorillaz to utwór, który z subtelnością i nostalgią maluje obraz ucieczki i poszukiwania ukojenia w międzyludzkiej bliskości. Piosenka, będąca trzecim singlem z albumu Plastic Beach wydanego w 2010 roku, wpisuje się w ogólną tematykę płyty, która eksploruje motywy ekologiczne i konsekwencje konsumpcjonizmu, przedstawiając fikcyjną wyspę stworzoną z ludzkich odpadów. Damon Albarn, główny twórca Gorillaz, wspomniał, że pomysł na Plastic Beach zrodził się, gdy obserwował plastik na plaży w pobliżu swojego domu. Album ten łączy w sobie elektroniczne, synth-popowe brzmienia z wpływami hip-hopu, funku i muzyki orkiestrowej.

Utwór otwiera obraz "Up on melancholy hill / There's a plastic tree", który natychmiast wprowadza słuchacza w surrealistyczny, nieco sztuczny krajobraz. "Melancholy Hill" to nie tylko fizyczne miejsce, ale także stan umysłu – poczucie wewnętrznego znużenia, swego rodzaju emocjonalnego "spuszczenia powietrza z opon", jak to ujął wirtualny basista Murdoc Niccals, podkreślając, że utwór miał być lżejszym, popowym akcentem na albumie. "Plastikowe drzewo" symbolizuje tu sztuczną nadzieję, coś, co z daleka wydaje się realne i pociągające, ale w rzeczywistości jest jedynie konstruktem, iluzją. Może ono również symbolizować odporność w obliczu przeciwności losu, coś trwałego i niezmiennego mimo smutku.

Refren "Well you can't get what you want / But you can get me" jest kluczowym momentem utworu. Oferuje on pocieszenie i towarzystwo w obliczu niespełnionych pragnień. To propozycja przyjęcia niedoskonałego, ale prawdziwego związku, który stanowi lekarstwo na życiowe rozczarowania. Damon Albarn napisał tę piosenkę pierwotnie podczas pracy nad albumem The Good, the Bad & the Queen, a melodia i linia "but you can get me" są inspirowane utworem The Beatles "And Your Bird Can Sing", w którym pojawia się podobna fraza "but you don't get me". Ta inspiracja dodaje warstwę melancholii i nawiązania do klasyki, jednocześnie reinterpretując temat niezrozumienia na rzecz oferowania siebie jako antidotum.

Zaproszenie "So let's set out to sea, love / 'Cause you are my medicine / When you're close to me" to wezwanie do wspólnej ucieczki od codzienności. Wyruszenie w morze, a później wezwanie "call in the submarine / 'round the world we'll go", symbolizuje poszukiwanie przygód i chęć opuszczenia zwykłej rzeczywistości w poszukiwaniu czegoś więcej, a może po prostu bezpieczeństwa i anonimowości pod powierzchnią. Partner staje się tu lekiem, źródłem ukojenia i nadziei w trudnych chwilach. To także metafora głębokiego pragnienia bliskości, która potrafi uzdrowić i nadać sens.

W zakończeniu piosenki, "Up on melancholy hill / Sits a manatee / Just looking out for the day / When you're close to me", pojawia się motyw manata. Ten łagodny, często samotny ssak morski dodaje piosence odrobiny kapryśności i surrealizmu, podkreślając marzycielski, eteryczny charakter utworu. Niektórzy interpretują manata jako symbol bezbronności naturalnego świata wobec konsumpcjonizmu i zanieczyszczenia, co jest zgodne z ogólnym przesłaniem albumu Plastic Beach. W teledysku manat pojawia się na szczycie wysokiej skały morskiej, a pod koniec klipu jest przedstawiony jako martwy, zaplątany w sieć, z plastikową parasolką i sombrero – co symbolizuje śmierć naturalnego świata przez turystykę i ekoszkodliwość. Wideo to, ukazujące członków zespołu, m.in. 2-D, Murdoca i Cyborg Noodle, podróżujących łodzią podwodną w otoczeniu floty innych łodzi prowadzonych przez artystów współpracujących przy albumie, takich jak Lou Reed i Snoop Dogg, wizualnie wzmacnia ideę wspólnej podróży i poszukiwania.

Cały utwór jest zatem gorzko-słodką, eteryczną podróżą przez emocje i doświadczenia, uchwycającą poczucie tęsknoty i cudowności. To piosenka o szukaniu sensu i ukojenia w ludzkiej więzi w świecie, który często jest sztuczny i rozczarowujący. Mimo smutku, piosenka oferuje promyk nadziei – że nawet jeśli nie możemy mieć wszystkiego, czego pragniemy, zawsze możemy znaleźć pocieszenie w bliskości drugiej osoby, która staje się naszym "lekarstwem". Damon Albarn w tym utworze zręcznie połączył popową wrażliwość z refleksją nad "istotną melancholią kupowania gotowych posiłków w plastikowych opakowaniach", przemycając ekologiczne przesłanie w przystępnej formie.