Piosenka „Wstrzymaj oddech” zespołu Firma, z wyraźnym udziałem Popka, stanowi esencję nurtu hip-hopu ulicznego, w którym grupa ta od lat zajmuje ważne miejsce na polskiej scenie muzycznej. Powstała w Krakowie w 2000 roku, Firma znana jest z agresywnych i bezkompromisowych tekstów, które często poruszają tematykę życia na marginesie prawa, propagując jednocześnie „zasady ulicy”. Utwór „Wstrzymaj oddech” idealnie wpisuje się w tę konwencję, ukazując mroczną stronę rzeczywistości, gdzie szybki zysk idzie w parze z przemocą i nieuchronnymi konsekwencjami.

Już sam początek utworu, otwierający się surowym, konwersacyjnym klipem, natychmiast wprowadza słuchacza w brutalny świat, który zostanie nakreślony w kolejnych zwrotkach. Rozmowa między "Doktorem" a "Popkiem" o "ekipie do rozjebania" i "wjechaniu tam" z "chłopakami" i "wszystkim" nie pozostawia złudzeń co do intencji. To wstęp do zaplanowanej akcji przestępczej, być może napadu lub wymuszenia, gdzie liczy się bezwzględność i skuteczność. Okrzyk „SKURWYSYNY!” i odwołanie do „Firma” podkreślają poczucie siły i bezkarności, symbolizując bezwzględną strukturę, działającą poza legalnym systemem.

Dalsza część tekstu, głównie za sprawą Popka, który dołączył do Firmy w 2001 roku, rozwija ten motyw. Zwroty takie jak „Nic prostszego prosty wjazd na chatę / Wstrzymaj oddech maskuj japę” budują atmosferę napięcia i nakazują zachowanie zimnej krwi w obliczu przestępczego czynu. Podmiot liryczny jawi się jako „kat” dla swojej ofiary, skupiony wyłącznie na „zarobku”, co brutalnie obnaża motywacje stojące za takimi działaniami. Opis „chwila grozy, ten świat to dla was czary mary” oraz stwierdzenie, że „Hardcorowy styl życia dla ofiary był szokiem”, ironicznie kontrastuje codzienność ofiary z bezwzględnością przestępców, którzy „mordują wzrokiem”. To swoista manifestacja siły i dominacji nad słabszym.

Piosenka podkreśla również „kryminalny rap” jako autentyczne odzwierciedlenie doświadczeń twórców, o czym wielokrotnie wspominał sam Popek, którego przeszłość naznaczona była konfliktami z prawem i pobytami w więzieniu. Frazy „Miesiąc po miesiącu rok za rokiem skok za skokiem” i „Złodziejskie dyktando na pamięć znam to / We krwi mam to” świadczą o głębokim zakorzenieniu w przestępczym świecie, gdzie kolejne „skoki” są rutyną, a „zasady ulicy” są wpisane w krew. To właśnie ta „uliczna wiarygodność” (street credibility) wyróżniała Firmę na tle innych składów, nadając ich tekstom autentyczności.

Refrenowe pytania: „Czy chcesz być bogaty na zajutrz o świcie? / O Taaaak! / Czy ten rap przypomina Ci twe życie? / O Taaaak! / Jesteście na dnie a chcecie być na szczycie? / O Taaaak! / Czy jesteś źli jak nie zarobicie? / O Taaaak!” – są bezpośrednim zwróceniem się do słuchacza, swoistą sondą, która ma wywołać utożsamienie się z przedstawioną wizją. Artysta zdaje się sugerować, że ten „hardcorowy styl życia” i dążenie do szybkiego wzbogacenia się są bliskie wielu osobom, które czują się „na dnie” i pragną „być na szczycie”. To zachęta do refleksji nad własnymi ambicjami i ścieżkami, jakie wybiera się, by je osiągnąć.

Jednocześnie utwór nie unika ostrzeżenia przed konsekwencjami. Druga zwrotka Popka jasno sygnalizuje nadchodzące „wielkie kłopoty” za „parę złotych”, wspominając o „łamaniu rąk” i nieuchronnym końcu „o dwunastej w nocy”, gdy „szukasz pomocy po znajomych i ekipach / i co pomogli? Lipa!”. Jest to przestroga przed iluzorycznym wsparciem w kryminalnym świecie, gdzie ostatecznie każdy jest zdany na siebie, a „co ma wisieć nie utonie, a co ma spłonąć niech spłonie”, co może odnosić się do kary pozbawienia wolności, a nawet utraty życia. Zakończenie utworu podkreśla tę mroczną perspektywę, mówiąc: „Możesz pójść do puchy na parę ładnych lat od tak! / Mogą zabraċ Ci życie i zniknie po Tobie ślad / Uważaj brat.”.

Firma w „Wstrzymaj oddech” maluje niepokojący, ale realistyczny obraz świata ulicy, gdzie pieniądze i władza zdobywane są brutalnymi metodami. Utwór jest manifestem bezkompromisowego rapu, który nie boi się poruszać trudnych tematów i przestrzegać przed ceną, jaką płaci się za „gruby biznes, który pachnie kryminałem”. To nie tylko opowieść o przestępczości, ale i o swoistym „kodeksie honorowym” oraz nieustannej walce o przetrwanie w bezwzględnej rzeczywistości.