„Chcesz czy nie” to utwór krakowskiej grupy hip-hopowej Firma, która powstała w 2000 roku, a w jej skład wchodzili m.in. Bosski Roman, Tadek, Popek, Kali i Pomidor. Piosenka jest swoistym manifestem ideologicznym i stylistycznym zespołu, podkreślającym jego niezłomność, wierność ulicznym zasadom i dystans do komercyjnych dążeń. Całość utworu, powtarzający się refren, wyraża przekonanie o autentyczności ich rapu i niezależności od zewnętrznych opinii czy oczekiwań.

Głównym motywem przewodnim jest szczery uliczny rap, który nie jest tworzony „dla kariery i nie dla braw”. Zespół deklaruje, że ich sława wynika z autentyczności, a głównym motorem ich twórczości jest „szacunek, wokoło go brak”. To wskazuje na silne poczucie misji i chęć propagowania wartości w środowisku, które, zdaniem artystów, cierpi na deficyt moralności. Firma podkreśla, że są już „sławni tutaj i tak”, co sugeruje uznanie w swoim lokalnym, ulicznym środowisku, niezależnie od mainstreamowego sukcesu.

W swojej zwrotce Bosski mówi o otaczającym ich „dymie”, co można interpretować jako atmosferę niepewności, zagrożenia lub po prostu surowej rzeczywistości. Przedstawia się jako „ulicy syn”, co dodatkowo akcentuje jego uliczne korzenie i doświadczenie. Bosski odrzuca słabość i podkreśla swój „elegancki styl”, co może odnosić się nie tylko do rapu, ale i do postawy życiowej – honorowej i niezłomnej. Krytykuje „debili” lubiących „głupi deal”, którzy „honor za kasę” sprzedają, co jest odniesieniem do osób, które dla pieniędzy rezygnują z wartości. Tekst porusza też temat niespełnionych marzeń i „zasad gry” – przestrzega przed naiwnością i brakiem czujności w obliczu trudności życiowych. Wers „Firma pięciogłowy smok!” symbolizuje siłę i jedność grupy, a stwierdzenie „Nas się nie da kupić, nie znam takich kwot” jest deklaracją absolutnej niezależności od pieniędzy i komercji. To echo ogólnego przesłania Firmy, która charakteryzuje się zmiennością składu, częściowo z powodu działalności przestępczej niektórych członków, co jeszcze bardziej podkreśla ich „uliczne credibility”.

Pomidor kontynuuje ten nurt, deklarując wierność rapowaniu: „Ja piszę! I będę kurwa pisał”. Podkreśla, że ulicy nauczyła go wiedzy o tym, „co tutaj jest grane”. Jego część jest afirmacją „firmowego rapu na szeroką skalę”, który mimo wszystko „będzie nagrane”. Pomidor ostrzega przed zdradą i podkreśla, że w „złodziejskim życiu ważne są zasady, nie pieniądze”, kierując swoje słowa „do ludzi z ulicy mądrze”. To potwierdza reputację Firmy jako autentycznego przedstawiciela ulicznego rapu, dla którego lojalność i zasady są nadrzędne.

Zwrotka Tadka koncentruje się na poczucie własnej wartości, które nie jest uzależnione od dóbr materialnych – „Nie potrzebna mi flota / Nie wpadnę do błota, aby dosięgnąć złota”. Przestrzega przed pułapką pieniędzy, mówiąc: „Pływasz w banknotach? Utoniesz w kłopotach!”. Tadek odrzuca plotki i „cyfrowe anegdoty sprzed monitora”, co można odczytać jako krytykę powierzchowności i obmowy szerzącej się w mediach lub internecie, kontrastując ją z realnymi wartościami.

W dalszej części utworu podkreślana jest jedność i siła grupy: „Kiedy się spojrzysz na nasze twarze / Nie zobaczysz niepewności, ani strachu / Najwyżej stan gotowości do ataku!”. Metafora „w postaci baranów jesteśmy wilkami” doskonale oddaje ich strategię – pozornie ukryci, ale zawsze gotowi do działania, wierni swoim „planom”. Padają również kontrowersyjne słowa „Od zawsze głosimy, że policji chuj w dupę”, co jest znakiem rozpoznawczym Firmy i odzwierciedla ich stosunek do organów ścigania, typowy dla nurtu ulicznego rapu. Warto tutaj zaznaczyć, że skrót JP w slangu młodzieżowym jest akronimem od „Jebać Policję”, a popularność zyskał dzięki piosence Firmy "Na 100%". Choć niektórzy próbują nadać mu inne znaczenia, jak "Jestem Porządny", to oryginalne, konfrontacyjne przesłanie jest powszechnie znane.

Popek z kolei mówi o wpływie Firmy na całą Polskę, deklarując, że w ich koszulkach „będzie chodzić cała Polska!”. W jego słowach również pojawia się wspomniane JP, które „ma zostać”, a „ekipa całe czas będzie rosła”. Popek zapowiada eliminację „chujowego rapu”, umacniając wizję Firmy jako niekwestionowanego lidera w swoim gatunku. Wers „Piero robi nam bity” wskazuje na producenta odpowiedzialnego za muzykę, co jest częstą praktyką w hip-hopie. Piero był odpowiedzialny za produkcję m.in. na albumie Firmy "Przeciwko kurestwu i upadkowi zasad" (2008), a także na solowym albumie Bosskiego Romana „KRAK” (2007). Popek podkreśla, że Firma to „ekipa, a nie jacyś tam muzycy”, co akcentuje ich więzi i wspólne wartości ponad artystyczne etykiety. Otwarcie mówi o trudnościach życia na ulicy: „żyję na ulicy i muszę się z tym liczyć! / Chce tego czy nie, czasami zostaje z niczym!”. Kończy, umacniając pozycję Firmy jako „Podziemia”, co jest potwierdzeniem ich niezależności od mainstreamu i wierności undergroundowym korzeniom.

Ogólnie rzecz biorąc, utwór „Chcesz czy nie” jest mocnym manifestem tożsamościowym grupy Firma. Podkreśla ich autentyczność, niezależność, wierność ulicznym wartościom i brak kompromisów w dążeniu do szacunku, a nie komercyjnej sławy. To także świadectwo ich silnej pozycji w polskim hip-hopie, którą budowali na konsekwencji i bezkompromisowym przekazie.