Interpretacja I Got Rhythm - Ella Fitzgerald

"I Got Rhythm" w wykonaniu Elli Fitzgerald to znacznie więcej niż tylko chwytliwa melodia; to hymn optymizmu, radości życia i celebrowania prostych przyjemności, których nie da się kupić za pieniądze. Pierwotnie skomponowany przez George'a Gershwina z tekstem Iry Gershwina, utwór zadebiutował w musicalu Girl Crazy, którego premiera miała miejsce na Broadwayu 14 października 1930 roku. Co istotne, piosenka ta pojawiła się w szczycie Wielkiego Kryzysu, oferując promyk nadziei w trudnych czasach.

Wersja Elli Fitzgerald, nagrana w 1959 roku na albumie Ella Fitzgerald Sings the George and Ira Gershwin Song Book z aranżacjami Nelsona Riddle'a, nadała tej piosence nowy wymiar. Ira Gershwin, zapytany o interpretacje swoich utworów przez Ellę, miał powiedzieć: „Nigdy nie wiedziałem, jak dobre są nasze piosenki, dopóki nie usłyszałem, jak śpiewa je Ella Fitzgerald”. To świadectwo pokazuje, jak głęboko Ella potrafiła wniknąć w materię utworu, wydobywając z niego ukryte znaczenia i emocje.

Tekst piosenki rozpoczyna się od idyllicznego obrazu: „Days can be sunny with never a sigh / Don't need what money can buy / Birds in the trees sing their dayful of songs / Why shouldn't we sing along?”. Te słowa natychmiast wprowadzają w stan beztroski i zadowolenia. Podkreślają ideę, że prawdziwe szczęście nie jest związane z bogactwem materialnym, ale z umiejętnością dostrzegania piękna w naturze i czerpania radości z codziennych, prostych momentów. Sugestia, by "śpiewać razem" z ptakami, to nic innego jak zachęta do harmonijnego współistnienia ze światem i celebrowania jego naturalnego rytmu.

Centralnym punktem utworu jest powtarzające się credo: „I got rhythm, I got music, I got my man / Who could ask for anything more?”. Te linijki stanowią esencję przesłania. „Rytm” i „muzyka” to nie tylko dosłowne elementy, ale metafory na życie w harmonii, z wewnętrznym spokojem i energią. W kontekście jazzu, w którym Ella była mistrzynią, posiadanie rytmu to fundament bycia w zgodzie z samym sobą i otoczeniem. Ale to „mój mężczyzna” (czy szerzej – ukochana osoba, bliska relacja) jest tu wskazywany jako kluczowy element pełni szczęścia, czynnik, który sprawia, że niczego więcej nie potrzeba. Taka perspektywa stawia miłość i więzi międzyludzkie ponad wszystko inne.

Piosenka z niezwykłą lekkością rozprawia się z problemami i troskami: „Old man trouble I don't mind him / You won't find him 'round my door”. To personifikacja kłopotów, od których można się zdystansować, po prostu odmawiając im wstępu do swojego życia. To świadomy wybór radości i pozytywnego nastawienia, pomimo wyzwań, jakie niesie los. Ella Fitzgerald, której życie wcale nie było usłane różami – w młodości zmagała się z biedą i stratą matki – doskonale ucieleśniała tę postawę. Jak pisał biograf Norman Granz, Ella, pomimo niełatwych doświadczeń, potrafiła przekuwać je w motywację, dążąc do spełnienia jako artystka. Jej interpretacja tych słów nabiera więc autentyczności, płynącej z osobistego doświadczenia.

Dodatkowe obrazy, takie jak „daisies in green pastures”, „starlight” i „sweet dreams”, wzmacniają poczucie zadowolenia z prostoty i piękna natury. To powrót do podstawowych wartości, które dają ukojenie i radość. Cała piosenka jest afirmacją życia, celebrowaniem wewnętrznego bogactwa, które jest niezależne od zewnętrznych okoliczności. Ira Gershwin musiał mierzyć się z wyzwaniem, by stworzyć tekst, który pasowałby do dynamicznej melodii brata George'a, pierwotnie piosenka była wolniejszą wersją dla musicalu Treasure Girl (1928), zanim została zaadaptowana na szybszą wersję dla Girl Crazy. Jego decyzja o użyciu niekonwencjonalnych rymów wewnętrznych i powtórzeń, które podkreślają rytm, okazała się genialna.

Ella Fitzgerald, nazywana „Pierwszą Damą Piosenki”, przez całą swoją karierę potrafiła wnieść niezwykłą ekspresję do każdej nuty. Jej wykonanie „I Got Rhythm” to kwintesencja swingu i improwizacji, które czynią tę piosenkę ponadczasowym jazzowym standardem. To nie tylko techniczne mistrzostwo, ale przede wszystkim radość płynąca z głębi serca, która przekazywana jest słuchaczowi, inspirując do odnajdywania własnego rytmu i celebrowania życia w jego najprostszych, najpiękniejszych przejawach. Jak sama Ella kiedyś powiedziała: „Tam, gdzie jest miłość i inspiracja, nie sądzę, żeby można było się pomylić”. Te słowa doskonale oddają ducha „I Got Rhythm”.