Interpretacja Ты знаешь, так хочется жить - Elena Yerevan

Piosenka „Ты знаешь, так хочется жить” w wykonaniu Eleny Yerevan to poruszająca ballada, która rezonuje z głębokim pragnieniem istnienia i czerpania z życia pełnymi garściami, nawet w obliczu trudności. Choć Elena Yerevan, ormiańska artystka znana z wirtuozerii gitarowej i wielojęzycznych występów, prezentuje własną, pełną emocji interpretację, warto zaznaczyć, że jest to cover utworu. Oryginalnym autorem i wykonawcą piosenki jest Giennadij Sieliezniow z grupy „Rozhdestvo” (Рождество).

Sieliezniow w wywiadach ujawnił, że inspiracją do powstania tego utworu była jego matka. Kiedy zmagała się z ciężką chorobą i był w drodze na operację, zapytał ją o samopoczucie, a ona odpowiedziała: „Synku, wiesz, tak bardzo chce się żyć” („Сынок, ты знаешь, так хочется жить”). Te słowa stały się zalążkiem tekstu, który w niezwykle szczery sposób oddaje uniwersalne dążenie do życia. Popularność piosenki jest tak duża, że w Chinach została nawet nazwana „Hymnem zwycięstwa nad pandemią” i przetłumaczona na język chiński, a także wykorzystana jako główny motyw muzyczny w serialu telewizyjnym.

W wykonaniu Eleny Yerevan, która urodziła się w Erywaniu i wychowała w Rosji, zdobywając wykształcenie muzyczne zarówno w Rosji, jak i Armenii, słyszymy wrażliwość i umiejętność przekazywania emocji, które są charakterystyczne dla jej stylu. Artystka ta, podpisana przez niezależną wytwórnię Dance Plant Record Inc., często łączy w swoich występach elementy flamenco z tradycyjną muzyką ormiańską i rosyjską, śpiewając w wielu językach, w tym włoskim, francuskim i hiszpańskim. Jej wersja „Ты знаешь, так хочется жить” zyskuje dzięki tej wielokulturowej wrażliwości i autentycznemu podejściu.

Piosenka zaczyna się od prostego, acz głębokiego wyznania: „Ty wiesz, tak chce się żyć, Cieszyć się szkarłatnym wschodem. Żyć, by po prostu kochać Wszystkich, którzy żyją obok ciebie”. To odzwierciedlenie fundamentalnego pragnienia bycia, doświadczania piękna świata i celebrowania więzi międzyludzkich. Kolejne zwrotki pogłębiają to uczucie, ukazując proste, codzienne czynności jako powód do radości: „Wiesz, tak chce się żyć, Budzić się z tobą o świcie. Wziąć i zaparzyć kawę, Póki jeszcze wszyscy na świecie śpią”. To poetyckie uchwycenie ulotnych chwil, które nadają sens istnieniu, z dala od zgiełku i wymagań świata.

W dalszej części tekstu pojawia się silne dążenie do pozostawienia po sobie śladu, do czynienia dobra, które wykracza poza medialny rozgłos: „Wiesz, tak chce się żyć, Tak, jak nie napiszą w gazecie. Wziąć i wszystko rozdać, Żyć, by pamiętały dzieci”. Podkreślona jest tu wartość altruizmu i dziedzictwa, które przekazuje się kolejnym pokoleniom, nie dla sławy, lecz dla samej idei dobra.

Kluczowym momentem w piosence jest metafora walki i odrodzenia: „Wiesz, tak chce się żyć, W chwili, gdy cię przytłoczyło. Wstać i wszystkim oznajmić: 'Wrócę, nawet jeśli mnie dobiło!'”. Ten fragment doskonale oddaje postawę niezłomności i wewnętrznej siły, która pozwala podnieść się po porażce, symbolizując nie tylko osobiste zwycięstwo, ale także ducha walki o każdy dzień. Jest to echo historii, która zainspirowała powstanie utworu – pragnienia życia w obliczu choroby.

Ostatnie zwrotki koncentrują się na przebaczeniu i nadziei na przyszłość: „Wiesz, tak chce się żyć, W tej minucie, co jest fatalna. Wszystko złe zapomnieć, wszystkim przebaczyć, Tylko w przebaczeniu, jest zbawienie, ja wiem”. Wskazuje to na głęboki proces wewnętrznej transformacji, gdzie odpuszczenie przeszłych urazów staje się drogą do wewnętrznego spokoju i odnowy. Zakończenie jest pełne optymizmu i wiary w cykliczność życia i natury: „Wiesz, tak chce się żyć, W zimowym ogrodzie, uśpioną wiśnią. Aby wiosną zakwitnąć, Drzewem – dla nowego życia”. Obraz uśpionej wiśni, która czeka na wiosnę, by rozkwitnąć, jest potężną metaforą nadziei, odrodzenia i nieustannej woli życia, która pomimo trudności zawsze dąży do rozkwitu. Elena Yerevan, z jej głosem i ekspresją, wzmacnia ten przekaz, czyniąc go bliskim słuchaczowi i dodając warstwę osobistego doświadczenia do pierwotnego przesłania piosenki.