Piosenka "Denial Is A River" autorstwa Doechii to głęboka eksploracja samookłamywania się, zawirowań emocjonalnych i osobistego rozwoju. Utwór, oprawiony w formę sesji terapeutycznej lub introspektywnego dialogu, pozwala nam śledzić podróż artystki przez zdradę, presję sławy i wewnętrzne zmagania. Tytuł jest nawiązaniem do popularnego powiedzenia spopularyzowanego przez Wendy Williams: "Denial is a river in Egypt". Doechii, znana z łączenia humoru z introspekcją, wykorzystuje tę frazę, by podkreślić temat zaprzeczenia, który jest centralny dla narracji utworu.

Na początku utworu słyszymy rozmowę Doechii z przyjaciółką lub terapeutką, która wyraża zaniepokojenie jej stanem po pewnym czasie milczenia. To ustawia scenę dla szczerej spowiedzi, która ma nastąpić, jednocześnie od razu wprowadzając motyw unikania konfrontacji z problemami ("Not worried, okay"). Ten dialog, w którym Doechii odgrywa zarówno rolę pacjentki, jak i, w pewnym sensie, terapeutki, jest charakterystyczny dla jej stylu, podobnie jak w jej wczesnym hicie "Yucky Blucky Fruitcake".

Pierwsza zwrotka cofa nas do 2019 roku, gdzie Doechii opowiada o zdradzie ze strony partnera. Odkrycie zdrady następuje w zaskakujący sposób – poprzez wiadomość od "żony" chłopaka na Instagramie, która okazuje się być mężczyzną. To szokujące odkrycie, połączone z dawką humoru, ukazuje złożoność emocji i zdrady. Doechii twierdzi, że "dostała swoje" ("got my lick back") i ruszyła dalej, odnosząc sukcesy i podpisując kontrakt płytowy do 2021 roku. Pomimo pozornie szybkiego przezwyciężenia traumy, w interludium przerywa próbę terapeutki, by rozpakować wydarzenia, mówiąc "Mm, nah, fuck it", co jest wyraźnym sygnałem dalszego zaprzeczania emocjonalnego i unikania bólu.

Druga zwrotka przenosi nas do 2023 roku, gdzie Doechii opisuje swój zawrotny sukces w przemyśle muzycznym: "Platinum" records, wiralowe hity i pieniądze. Jednak pod powierzchnią sukcesu kryje się zmęczenie i presja, aby tworzyć "TikTok music", co prowadzi do poczucia braku czasu na przetworzenie emocji i potrzeby "oczyszczenia" ("cleanse, detox"). Podkreśla, że "charts need us" (potrzebują nas listy przebojów), co wskazuje na poświęcenie osobistego dobrostanu dla wymagań branży. Doechii wyznała w wywiadzie dla Rolling Stone, że pisanie tego utworu było wyzwaniem, ponieważ bała się być tak wrażliwa, ale inżynier dźwięku namówił ją do zmierzenia się z tymi uczuciami.

Kolejne interludium ujawnia, że Doechii przechodzi przez "bardzo mroczny czas". Kiedy terapeutka sugeruje, że chodzi o narkotyki, Doechii początkowo zaprzecza, nazywając substancje "naturalną rośliną", co jest klasycznym przykładem zaprzeczania uzależnieniu. W końcu artystka zrzuca maskę w trzeciej zwrotce. Przyznaje się do używania pigułek i narkotyków, do hulaszczego trybu życia Hollywood, co wiąże z "all time low" swojej samooceny. Ta brutalna szczerość jest zaskakująca i ukazuje jej determinację w opowiadaniu swojej historii bez metafor, choć z humorem. Punktem kulminacyjnym jest moment, gdy jej były partner niszczy jej dom, powodując 100 000 dolarów strat, co popycha ją do agresywnych fantazji. Doechii ujawniła w wywiadzie dla Cosmopolitan, że piosenka opowiada o trzech różnych byłych partnerach, a przetworzenie tych doświadczeń zajęło jej rok. Wypowiedziała się też, że nie chciała dawać "promocji" swoim byłym partnerom w swojej muzyce.

Zakończenie utworu, z ćwiczeniami oddechowymi, które proponuje terapeutka, jest próbą deeskalacji i powrotu do równowagi. Doechii wyjaśniła, że te dźwięki, często interpretowane jako atak paniki, są w rzeczywistości inspirowane beatboxem Doug E. Fresha, symbolizującym muzykę jako sposób radzenia sobie z trudnościami. Wcześniejsza twórczość Doechii, w tym EP "Oh The Places You'll Go" z 2020 roku, często zawierała postać nauczyciela/mentora, który prowadził ją przez proces uzdrawiania wewnętrznego dziecka. Powrót tej postaci w "Denial Is A River" symbolizuje potrzebę ponownego zmierzenia się z trudnymi emocjami. Cały utwór, pochodzący z jej nagrodzonego Grammy mixtape'u "Alligator Bites Never Heal", pokazuje, jak Doechii przekształca wrażliwość w siłę, opowiadając osobiste historie, które rezonują z publicznością. Mimo presji branży, by tworzyć "hitowe" piosenki, Doechii konsekwentnie stawia na autentyczność i głęboką treść, co potwierdziła w wywiadach, mówiąc, że "muzyka hip-hop zawsze była głęboka, złożona i uduchowiona".