Interpretacja Route 66 (The Nile Rodgers Mix) - Depeche Mode

"Route 66 (The Nile Rodgers Mix)" Depeche Mode to fascynujące połączenie europejskiego synth-popu z esencją amerykańskiej kultury podróży, reinterpretujące klasyczny utwór Bobby'ego Troupa z 1946 roku. Piosenka, będąca b-side'em singla "Behind the Wheel" z 1987 roku, pochodzącego z albumu Music for the Masses, stanowi świadectwo eksperymentalnego podejścia zespołu do muzyki. Oryginalnie "Route 66" zostało napisane przez Troupa po podróży z żoną z Pensylwanii do Kalifornii, a jego pierwotne nagranie przez The King Cole Trio stało się klasykiem rhythm and bluesa.

Wersja Depeche Mode, a zwłaszcza remix Nile'a Rodgersa, dodaje do tego ponadczasowego tekstu zupełnie nowe, intrygujące warstwy. Tekst piosenki jest prostym zaproszeniem do podróży na zachód Ameryki, obiecując "kicks" (przyjemności, emocje) na legendarnej Drodze 66. Wymienia ikoniczne miejsca takie jak St. Louis, Oklahoma City, Amarillo, Gallup, New Mexico, Flagstaff, Arizona, Wynonna, Kingman, Barstow i San Bernardino, malując obraz klasycznej amerykańskiej przygody w drodze. W kontekście Depeche Mode, grupy znanej z mrocznych, introspektywnych syntezatorowych brzmień, taka radosna oda do podróży jest sama w sobie pewnym zaskoczeniem.

Martin Gore, główny autor tekstów Depeche Mode, wyjaśnił, że zespół wybrał "Route 66", ponieważ "uznał, że dobrym pomysłem będzie nagranie piosenki o jeździe samochodem na stronie B singla 'Behind the Wheel'". Alan Wilder dodał, że cover został wybrany również dlatego, że Martin nie miał wtedy żadnych oryginalnych piosenek. Co ciekawe, cover "Route 66" zawierał elementy piosenki "Behind the Wheel", a na niektórych remixach "Behind the Wheel" pojawiają się fragmenty "Route 66". Cała koncepcja wydania singla "Behind the Wheel" skupiała się wokół motywu podróży samochodowej, od początkowego sampla pokrywki naczynia mającego brzmieć jak kołpak, po cover "Route 66". Martin Gore wspominał, że utwór został nagrany "w mniej niż jeden dzień w studiu i zmiksowany natychmiast następnego dnia", co świadczy o jego spontanicznym charakterze. Mimo że był to tylko b-side, piosenka zdobyła dużą popularność, a wytwórnie chciały nawet wydać ją jako podwójny singiel A-side. Sam Bobby Troup, autor oryginału, skontaktował się z zespołem, aby powiedzieć, że ich wersja jest jedną z jego ulubionych.

Remix Nile'a Rodgersa wyróżnia się na tle innych wersji utworu Depeche Mode, w tym "Beatmasters Mix" czy "Casualty Mix". Rodgers, znany ze swojego wkładu w funk, disco i rock (Chic, David Bowie, Madonna), wnosi do utworu minimalistyczne, industrialne, wręcz kliniczne brzmienie. Jego interwencja sprawia, że klasyczny amerykański utwór drogi nabiera elektronicznego, nowofalowego charakteru, który jest typowy dla Depeche Mode, ale jednocześnie nasycony subtelnymi akcentami tanecznymi i gitarowymi, będącymi znakiem rozpoznawczym Rodgersa. To połączenie surowej, syntezatorowej estetyki Depeche Mode z funkowym dotykiem Rodgersa tworzy intrygujący kontrast, który podkreśla energię i pęd związany z podróżą po legendarnej autostradzie. W ten sposób "Route 66" staje się nie tylko nostalgicznym hymnem drogi, ale również nowoczesną, porywającą interpretacją, idealnie wpisującą się w dynamiczne brzmienie późnych lat 80. Znalazł się nawet na ścieżce dźwiękowej do filmu "Earth Girls Are Easy" z 1988 roku.

Get your kicks on Route 66 – te słowa, powtarzane w refrenie, w kontekście Depeche Mode nabierają głębszego wymiaru. Nie chodzi już tylko o beztroską podróż przez Amerykę, ale o pewien rodzaj ucieczki, poszukiwania wolności i ekscytacji, które są często obecne w twórczości zespołu, choć zazwyczaj wyrażane w bardziej mroczny sposób. Dzięki Nile'owi Rodgersowi, "Route 66" w wykonaniu Depeche Mode to nie tylko hołd dla amerykańskiej ikony, ale także zuchwała reinterpretacja, która pokazuje zdolność zespołu do wychodzenia poza własne, ustalone ramy stylistyczne, jednocześnie zachowując swoją unikalną tożsamość brzmieniową. Utwór ten stał się bardzo lubiany przez fanów i był często wykorzystywany w dokumencie koncertowym Depeche Mode "101".