Interpretacja Any Second Now (Voices) - Depeche Mode

„Any Second Now (Voices)” Depeche Mode to utwór wyjątkowy w dyskografii zespołu, zwłaszcza w kontekście debiutanckiego albumu Speak & Spell z 1981 roku. Powszechnie uznawany za bardziej popowy i radosny, ten album był jedynym, na którym twórczość Vince'a Clarke'a, głównego kompozytora w początkowym okresie, odegrała dominującą rolę. Jednak „Any Second Now (Voices)” wyróżnia się na tle innych, lżejszych piosenek, niosąc ze sobą głębszy, bardziej introspektywny i melancholijny ton, który przez niektórych postrzegany jest jako zapowiedź przyszłego, mroczniejszego brzmienia Depeche Mode.

Tekst piosenki maluje obraz kobiety zmagającej się z przeszłością, która powraca w formie niepokojących wspomnień. „She remembered all the shadows and the doubts / The same film” sugeruje powtarzalność bolesnych doświadczeń, jak stary film odtwarzany w kółko, utrwalający poczucie niepewności i lęku. Te „cienie i wątpliwości” głęboko ją nawiedzają. Obrazy są „Vivid pictures like a wall that's standing empty”, co oznacza intensywne, ale jednocześnie puste wspomnienia, prowadzące do uczucia pustki i tęsknoty za czymś utraconym. Spokój nocy – „And the night so still” – potęguje introspektywny nastrój, pozwalając myślom krążyć bez przeszkód.

Dalej utwór opisuje „Such a small affair, a relapse / Someone closing like the nightclub door”. Ta linijka symbolizuje zakończenie pewnego rozdziału lub nagłe, nieoczekiwane zerwanie relacji. Niespodziewany „nawrót” sugeruje, że problem, choć pozornie drobny, jest w rzeczywistości powracającą raną. Pojawienie się drugiej osoby, opisanej w zwrotce „Here again and when you speak / I watch you move away / And seem so sure”, wzbudza poczucie dystansu i pewności siebie u partnera, podczas gdy podmiot liryczny pozostaje w zawieszeniu. Odsunięcie się i pozorna pewność drugiej osoby może być odbierane jako zwiastun rozstania lub narastającej obojętności.

Centralnym punktem emocjonalnym piosenki jest pragnienie zapomnienia i obawa przed utratą. „She is hoping to forget / And the moment almost slips away” wyraża walkę z niechcianymi wspomnieniami i lęk przed tym, że cenna chwila wymknie się z rąk, symbolizując utracone szanse. Kiedy „the colours move apart” – kolory oddalają się – sugeruje to rozpad czegoś pięknego, utratę harmonii, a pytanie „And I wonder if you want to stay” podkreśla głęboką niepewność i desperację podmiotu lirycznego. Istnieje poczucie narastającej pilności i niepewności co do przyszłości relacji.

Apelacja „And I need to change you / Like the words I'm reading / Don't you understand” ujawnia pragnienie kontroli i chęć przepisania historii. Podmiot liryczny chce ukształtować drugą osobę, tak jak można zmieniać słowa w tekście, co świadczy o desperackiej próbie odzyskania utraconej bliskości lub naprawienia przeszłych błędów. Ostatnie wersy, „This the warning and the message / I remember as you touch my hand”, niosą ze sobą poczucie przeczucia i ciężar minionych pomyłek. Dotyk dłoni, zamiast być pocieszeniem, staje się przypomnieniem o ostrzeżeniu, być może o zagrożeniu zbliżającym się do relacji. Niektórzy interpretują to również jako obawę przed intymnością.

Ciekawostką jest to, że „Any Second Now (Voices)” to pierwszy utwór Depeche Mode, w którym główne wokale zaśpiewał Martin Gore. Jego wykonanie, pomimo że miał wtedy zaledwie 20 lat i nie miał żadnego treningu wokalnego, zostało opisane jako „bezbłędne”. To zwiastowało jego przyszłą rolę jako głównego autora tekstów i jednego z wiodących głosów zespołu po odejściu Vince'a Clarke'a. Co więcej, chociaż album Speak & Spell był w dużej mierze zdominowany przez "chwytliwe, taneczne hooki" Clarke'a, podejście kompozytorskie Vince'a w tym konkretnym utworze było bardziej melodyczne niż riffowe, co stanowiło zapowiedź jego późniejszych prac z Yazoo.

Mimo swojego znaczenia, wokalna wersja „Any Second Now (Voices)” nigdy nie została wykonana na żywo przez Depeche Mode. Jedynie instrumentalna strona B utworu była wykorzystywana jako intro podczas koncertów. To dodaje utworowi pewnej aury tajemniczości i niedostępności, podkreślając jego wyjątkowość w twórczości zespołu. Po wydaniu Speak & Spell, Vince Clarke opuścił zespół, aby tworzyć nowe projekty, takie jak Yazoo i Erasure, co otworzyło drogę dla Martina Gore'a do przejęcia głównych obowiązków kompozytorskich i skierowania Depeche Mode w kierunku, który znamy dziś. „Any Second Now (Voices)” pozostaje tym samym cichym, ale istotnym pomostem między początkowym, jaśniejszym obliczem zespołu a jego przyszłą, bardziej złożoną i mroczną estetyką.