Interpretacja Doing The Right Thing - Daughter

Piosenka „Doing The Right Thing” zespołu Daughter to głęboko poruszająca i intymna eksploracja tematów straty, samotności oraz okrucieństwa demencji, osadzona w szerszym kontekście ludzkiej egzystencji i presji społecznej. Elena Tonra, wokalistka i autorka tekstów, ujawniła, że utwór powstał w przypływie natchnienia, „wypływając” z niej w zaledwie dziesięć minut. Początkowo dotyczył jej babci i walki z chorobą Alzheimera oraz demencją, a także tego, jak to doświadczenie wpłynęło na nią samą i jej matkę. To bardzo osobiste źródło sprawia, że tekst jest niezwykle szczery i bolesny.

Utwór otwiera się uderzającym kontrastem między światem zewnętrznym a wewnętrznym rozdarciem narratora: „And they’re making children / And they’re making love / With their old excuses / „We are built for reproduction””. Te wersy zdają się komentować społeczną presję na prokreację i budowanie związków, kontrastując ją z głęboką alienacją i strachem przed utratą umysłu, który odczuwa podmiot liryczny: „But I find it soothing / When I am confined / I’m just fearing one day soon / I’ll lose my mind”. To poczucie uwięzienia i ukojenia w ograniczeniu może symbolizować zarówno fizyczne, jak i psychiczne odosobnienie, które staje się znajomą, choć niebezpieczną przystanią w obliczu nadchodzącego rozpadu.

Kolejne fragmenty tekstu malują obraz nieuchronnej, bolesnej utraty: „Then I’ll lose my children / Then I’ll lose my love / Then I’ll sit in silence / Let the pictures soak”. W kontekście demencji, „utrata dzieci” i „utrata miłości” niekoniecznie odnosi się do fizycznego odejścia bliskich, lecz raczej do zaniku pamięci o nich, utraty zdolności rozpoznawania i pielęgnowania relacji. Siedzenie w ciszy i „pozwolenie, by obrazy wsiąkały” z telewizorów, by „szeptem wpłynęły do jednego ucha i wypłynęły drugim”, to potężna metafora świadomości zanikającej rzeczywistości, gdzie bodźce zewnętrzne stają się ulotne i bezsensowne.

Fragmenty takie jak „Then I’ll take my clothes off / And I’ll walk around / Because it’s so nice outside / And I like the way the sun feels” wprowadzają chwilową przerwę w ponurym nastroju, rodzaj infantylnej ucieczki lub powrotu do prostych, cielesnych doznań, które być może jako ostatnie pozostają nienaruszone przez chorobę. Jest to moment surowej, pierwotnej wrażliwości. Jednak ta chwila spokoju szybko zostaje przerwana przez przejmujący płacz: „And when it’s dark / I’ll call out in the night for my mother / But she isn’t coming back for me / Cause she’s already gone”. Ten werset jest szczególnie rozdzierający, ponieważ Elena Tonra sama podkreślała tragiczne pragnienie pomocy, która nigdy nie nadejdzie, symbolizując mroczną i permanentną stronę dorosłej niezależności oraz nieuchronność straty.

Kluczowe dla zrozumienia utworu jest również powtarzające się zdanie: „But you will not tell me that / Cause you know it hurts me every time you say it / And you know you are doing the right thing / You must know you are doing the right thing”. Ten fragment odzwierciedla mechanizm wyparcia i trudną miłość, jaką opiekunowie okazują osobie chorej. Nie mówiąc prawdy, próbują chronić bliską osobę przed bólem, jednocześnie sami borykając się z ciężarem sytuacji. To także sugestia, że „robienie właściwej rzeczy” w takich okolicznościach jest często niezwykle bolesne i moralnie skomplikowane.

Piosenka jest częścią albumu „Not to Disappear” (2016), który jako całość zgłębia tematy samotności, utraty tożsamości i walki o to, by nie zniknąć – czy to poprzez depresję, czy w wyniku wyniszczającej choroby. Elena Tonra wspominała, że tytuł albumu to walka o wydobycie siebie z "nędznej dziury", a "Doing The Right Thing" doskonale wpisuje się w ten motyw, ukazując, jak choroba może sprawić, że ktoś dosłownie zanika w sobie. Zespół Daughter zyskał uznanie za swoją zdolność do przekładania niezwykle osobistych, wewnętrznych monologów na muzykę, a ten utwór jest tego doskonałym przykładem, poruszając mroczniejsze aspekty życia i lęki związane z późniejszymi etapami egzystencji, niekoniecznie w kontekście dojrzałości, lecz raczej niepewności i strachu.

Teledysk do utworu, wyreżyserowany przez Iain Forsyth & Jane Pollard, również skupia się na tematyce demencji, przedstawiając starszego mężczyznę opiekującego się żoną cierpiącą na tę chorobę. Był to pierwszy z trzech powiązanych filmów krótkometrażowych, stworzonych we współpracy z autorem opowiadań Stuartem Eversem, co podkreśla wagę i głębię przekazu zawartego w tekście.

Piosenka kończy się powrotem do początkowego refrenu, wzmacniając uczucie beznadziei i trwałej alienacji: „I have lost my children / I have lost my love / I just sit in silence / Let the pictures soak”. Powtarzające się „Out of televisions” staje się echem pustki, a ostateczne wersy „And they’re making children / Everyone’s in love / I just sit in silence / Let the pictures soak” solidyfikują przesłanie strachu przed społeczną porażką i wynikającej z niej apatii, ukazując narratorkę jako samotną obserwatorkę życia toczącego się gdzie indziej, poza jej zasięgiem. Całość tworzy portret kruchej ludzkiej kondycji i brutalnej rzeczywistości niepamięci.