Interpretacja Fashion - Cortis (코르티스)

Tekst piosenki "Fashion" autorstwa Cortisa (코르티스) to manifestacja nowej perspektywy na modę, która czerpie z autentyczności, osobistej wizji i siły przetworzenia, zamiast opierać się na luksusowych metkach i wygórowanych cenach. Artysta zderza ze sobą skrajności, już na samym początku deklarując: „Moja koszulka, 5 dolców / Spodnie, 10 tysięcy wonów”. Te absurdalnie niskie ceny ubioru kontrastują z jego „wizją na setki milionów / Setki bilionów, Bezos”, wyraźnie nawiązując do postaci Jeffa Bezosa jako symbolu niewyobrażalnego bogactwa i sukcesu. To zestawienie natychmiast sygnalizuje, że dla Cortisa prawdziwa moda nie tkwi w wartości materiału czy marki, lecz w potencjale i ambicji noszącego.

Kluczowymi punktami odniesienia geograficznego w utworze są Dongmyo i Hongdae, dwie ikoniczne dzielnice Seulu. Dongmyo słynie z gigantycznego targu staroci, gdzie można znaleźć unikatowe, vintage'owe ubrania za grosze. Hongdae to z kolei tętniące życiem centrum młodzieżowej kultury, sztuki i niezależnej mody ulicznej. Cortis obwieszcza: „Dongmyo, co tam / Hongdae, co tam / Ja ich rozsławiam / Nazywam to, modą”. Ten fragment to rdzeń jego filozofii – to on, poprzez swoją kreatywność i styl, nadaje wartość i rozgłos przedmiotom i miejscom. Nie podąża za trendami, ale je kreuje, czyniąc „sławne” to, co wcześniej było niedoceniane. To podejście jest świadectwem rosnącej popularności "upcyclingu" i mody zrównoważonej, gdzie dawne rzeczy zyskują drugie życie, a ich historia staje się częścią ich uroku.

Cortis podkreśla swoją niezależność i pewność siebie: „Geonho, nieważne co mówisz o ubraniach, które kupiłem / Trzymam się swojego uporu”. Niezależnie od opinii, artysta pozostaje wierny swojej estetyce. Historia „paska, który był na rzeczy, którą upatrzyłem w Fleuche / Teraz na moim pasie” doskonale oddaje jego zdolność do wyławiania perełek i adaptowania ich do własnego stylu. Wspomniana babcia z Dongmyo: „Przepraszam babciu / Dlaczego nie przychodzisz ostatnio / Moja smutna babcia z Dongmyo”, dodaje piosence melancholijnego wymiaru, sugerując głęboką więź z korzeniami i pewien sentyment do tradycyjnego, bazarowego świata, który mógł się zmienić lub od którego on sam się oddalił w pogoni za sukcesem.

Dalsze wersy odzwierciedlają aspiracje i globalny rozmach Cortisa. Mówi o „kończeniu albumu w LA” i powrocie „na moim swagu”, co wskazuje na międzynarodowe uznanie. „Rozmowy o walutach obcych, kurs wymiany rośnie codziennie / Rynek używanych rzeczy, wyglądam świeżo” może symbolizować jego rosnącą wartość jako artysty i trendsettera, jednocześnie potwierdzając, że źródłem jego „świeżego” wyglądu wciąż są „używane koszulki vintage”. To wyraźne nawiązanie do „vintage culture”, która coraz śmielej wkracza do głównego nurtu mody, doceniana za unikalność i ekologiczne podejście.

W tekście powraca motyw Dongmyo i Hongdae, tym razem jako miejsca spotkań i inspiracji: „Zbieramy się w Dongmyo, niczym na seminarium / Zbieramy się w Hongdae, rozpoczynamy”. Dongmyo to źródło surowców, a Hongdae to scena, na której jego wizja „ożywa”. Ta koncepcja rozprzestrzenia się „aż do serca Cheongdam-dong” – luksusowej dzielnicy Seulu, znanej z butików drogich projektantów. To symboliczny podbój: jego niszowa, uliczna moda przenika do elitarnych kręgów, a jego „ekipa jest w drodze, ale nie możemy tego zakończyć”, co świadczy o niepowstrzymanym rozmachu jego ruchu.

W piosence Cortis manifestuje swoją artystyczną wizję i nieustraszone ambicje. Uważa się za „gwiazdę rocka” i z pewnością chce „iść na Met Galę” – prestiżowe wydarzenie modowe, co podkreśla jego chęć konkurowania z największymi nazwiskami w świecie mody, niezależnie od tego, czy nosi koszulkę za 5 dolarów czy projekt topowego dizajnera. Fragment „Najlepsi projektanci, / Posmakujcie Hongdae i oszalejcie, moda” to prowokacja i wyzwanie rzucone establishmentowi – to z ulic, z młodzieńczego buntu i kreatywności, pochodzi prawdziwa inspiracja.

Wersy takie jak „Uczyłem się życia z Dongmyo / Wytrenowałem wiele siły / Nauczyłem się, jak robić mosh pit” ukazują modę jako styl życia pełen energii, buntu i surowości, daleki od wyrafinowania luksusowych salonów. Mosh pit, kojarzący się z energią koncertów rockowych, staje się metaforą jego dynamicznego, bezkompromisowego podejścia do mody i sztuki. „Ucz się, ucz się / Ty też szybko się ucz / Ubrania narodziły się na nowo z grobu / Używane koszulki vintage, ożyły” to wezwanie do naśladowania. Cortis nie tylko tworzy modę, ale też uczy, jak ją rozumieć – jako proces odrodzenia i nadawania nowego życia, a nie tylko konsumpcji. W ten sposób, Cortis nie tylko przedstawia swoją wizję estetyczną, ale także szerzy ideę „kultury vintage” jako sposób na wyrażenie siebie i świadomy wybór w obliczu nadmiernej konsumpcji.
Tekst piosenki "Fashion" to zatem hymn na cześć indywidualizmu, kreatywności i odwagi w przełamywaniu konwencji. Cortis, czerpiąc z ulicznej kultury Dongmyo i Hongdae, tworzy własną definicję mody, która jest inkluzywna, autentyczna i zorientowana na wizję, a nie na markę. To zaproszenie do spojrzenia poza cenę i metkę, by dostrzec prawdziwą wartość w historii, potencjale i sposobie noszenia ubrań.