Tekst piosenki „Doubt the Knower” autorstwa amerykańskiego zespołu Clot, pochodzący z ich debiutanckiego albumu Grief Tethers wydanego 21 lipca 2023 roku, stanowi intensywną i brutalnie szczerą eksplorację głębokiego cierpienia oraz systemowego ucisku. Clot, pochodzący z Atlanty, określany jest jako zespół metalowy z elementami grindcore'u, którego twórczość, zgodnie z opisem, „eksploruje żałobę po stracie i udrękę życia w skorumpowanym systemie”. Te fundamentalne tematy doskonale odzwierciedlają się w warstwie lirycznej utworu, za którą odpowiada wokalista Christian Perez.

Utwór rozpoczyna się od wstrząsającego stwierdzenia: „Your Father took my father / His father breathes, a wicked pest”. Ten fragment natychmiast wprowadza nas w świat traumy międzypokoleniowej i cyklicznego cierpienia. Sugeruje on dziedziczenie bólu i konfliktu, gdzie czyny przodków rzucają długi cień na kolejne generacje. „Wicked pest” może symbolizować zarówno fizyczne zagrożenie, jak i moralną zgniliznę, która rozprzestrzenia się z pokolenia na pokolenie, zatruwając relacje i życie. Następne wersy – „Derailment birthed a martyr / In truth existence begets dread” – potęgują poczucie beznadziei. „Derailment” (wykolejenie) wskazuje na gwałtowne zakłócenie normalnego porządku, które prowadzi do powstania „męczennika”. Nie jest to jednak heroiczny męczennik walczący o szlachetną sprawę, lecz raczej ofiara brutalnej rzeczywistości. Ostatnie zdanie pierwszej zwrotki, „In truth existence begets dread” (W istocie istnienie rodzi strach/obawę), to egzystencjalna deklaracja, która podsumowuje pesymistyczną wizję życia, gdzie sama esencja bytu jest źródłem lęku i niepokoju.

Druga zwrotka zanurza się głębiej w krytykę systemową: „Strangled by the binary / Patriarchal convictions / Raging, ruthless, born to anger / Cleanse the mind, incapacitate the tongue”. „Strangled by the binary” odnosi się do dławiącej natury dychotomicznych podziałów, które ograniczają indywidualność i swobodę, zmuszając do dopasowania się do sztywnych kategorii. W kontekście „Patriarchal convictions” staje się jasne, że to właśnie opresyjne struktury patriarchalnego społeczeństwa są głównym źródłem tego dławienia. Te „przekonania” są przedstawione jako „Raging, ruthless, born to anger” – wściekłe, bezlitosne, zrodzone z gniewu, co podkreśla ich destrukcyjny i autorytarny charakter. Ostatnie wersy tej zwrotki – „Cleanse the mind, incapacitate the tongue” – to przerażający obraz prób stłumienia myśli i wolności słowa. Jest to wezwanie do cenzury wewnętrznej i zewnętrznej, do ubezwłasnowolnienia jednostki poprzez pozbawienie jej zdolności do myślenia krytycznego i wyrażania sprzeciwu. Tekst ten rezonuje z ogólnym przesłaniem zespołu Clot o „angusti życia w skorumpowanym systemie”.

Ostatnia zwrotka przenosi nas w sferę osobistych, wewnętrznych zmagań podmiotu lirycznego: „Never know if I'm doing the right thing / Always feel like I'm chewing on glass / Body's aching, begging for some rest / The creation of life is the creation of death”. Poczucie zagubienia i niepewności – „Never know if I'm doing the right thing” – świadczy o głębokim kryzysie tożsamości i moralnym, być może wynikającym z ciągłego ucisku i braku jasnych drogowskazów w skorumpowanym świecie. Obraz „chewing on glass” (żuć szkło) jest potężną metaforą niewyobrażalnego bólu i cierpienia, zarówno psychicznego, jak i fizycznego, które jest stale obecne i wyniszczające. Stanowi to wyraz ciągłego samookaleczenia, autodestrukcji lub po prostu nieznośnego cierpienia. Fizyczne zmęczenie i pragnienie ukojenia – „Body's aching, begging for some rest” – podkreśla wyczerpanie, będące konsekwencją życia w ciągłym bólu i walce. Zwieńczeniem utworu jest filozoficzna i nihilistyczna refleksja: „The creation of life is the creation of death”. Ten wers, choć prosty, jest fundamentalnym podsumowaniem pesymistycznego światopoglądu. Sugeruje, że sam akt stworzenia życia jest nierozerwalnie związany z nieuniknionym końcem, z procesem śmierci i rozkładu. W tym kontekście, nadzieja na lepsze jutro zostaje zniweczona, a istnienie staje się tragicznym cyklem.

„Doubt the Knower” to brutalny, klaustrofobiczny i pesymistyczny utwór, który doskonale oddaje estetykę i tematykę zespołu Clot. Christian Perez za pomocą lapidarnych, lecz uderzających metafor, maluje obraz świata naznaczonego dziedzicznym bólem, systemową opresją i egzystencjalnym lękiem. Jest to pieśń o beznadziei, o udręce bycia częścią systemu, który zdaje się dławić wszelkie przejawy wolności i indywidualności, pozostawiając jednostkę w stanie wiecznego cierpienia i niezrozumienia. Tekst, wraz z intensywną, grindcore'ową oprawą muzyczną, tworzy spójne dzieło, które jest zarówno oskarżeniem, jak i desperackim krzykiem.