Interpretacja Rewind - CIX

W introspektywnej balladzie „Rewind” CIX zagłębia się w gorzki świat żalu i niemożliwego pragnienia cofnięcia czasu. Utwór, pochodzący z ich drugiego minialbumu 'HELLO Chapter 2. Hello, Strange Place', wydanego 19 listopada 2019 roku, doskonale wpisuje się w szerszy narracyjny łuk serii "Hello", która często eksploruje złożone emocje i społeczne dylematy, z jakimi boryka się młodzież.

Piosenka otwiera się bolesnym wyznaniem: „jedna myśl, jedno słowo, które wypowiedziałem bez zastanowienia, trafiło cię”. Podkreśla to natychmiastowe i raniące konsekwencje nieostrożnych słów, które, niczym bumerang, powracają, by uderzyć samego mówcę. Bohater uświadamia sobie, że to, co uważał za drobnostkę, przyniosło niszczycielskie rezultaty, a jego czyny sprowadziły na niego Karmę. To poczucie nieuniknionej sprawiedliwości za popełnione błędy jest tematem przewodnim, który rezonuje przez cały utwór, ukazując ciężar winy i odpowiedzialności.

Tekst piosenki doskonale oddaje wewnętrzną walkę, gdy podmiot liryczny przyznaje: „Every time I try not, Devil’s saying yeah yeah yeah / ulegam pokusom chwili, znowu yeah yeah”. Jest to obraz kruchości ludzkiego ducha w obliczu pokusy i impulsywności, gdzie brak wyraźnego potępienia ze strony otoczenia („Nobody’s telling me that to było źle nah nah nah”) tylko pogłębia zagubienie. Moment, w którym wszystko poszło źle, pozostaje niewyraźny, lecz jego konsekwencje są aż nazbyt realne.

Refren to desperackie wołanie o cofnięcie zegara: „There’s no time no time no time / Let’s rewind rewind rewind / Wszystkie błędy z powrotem na swoje miejsce”. Powtarzające się frazy potęgują poczucie pilności i wszechogarniającego pragnienia anulowania przeszłości. Słowa wypowiedziane „One night” stają się „twoją raną aż do wschodu słońca”, symbolizując trwały i bolesny ślad, jaki błędy pozostawiają w relacjach i w sercu. W tym bezpowrotnym tańcu między przeszłością a teraźniejszością, artysta podkreśla, że „mamy tylko jedno życie”, a czasu na naprawę nie ma.

Dalej, piosenka porusza motyw ucieczki od rzeczywistości i narastających konsekwencji. „Chciałbym, żeby to wszystko było snem / Nawet jeśli próbuję wciąż uciekać / Rośnie jak kula śnieżna”. To doskonała metafora narastającego żalu, który staje się coraz większy i bardziej przytłaczający, niezależnie od prób ignorowania go. „Oh, proszę, zatrzymaj mnie” to błaganie o interwencję, o wyrwanie się z tego błędnego koła. Wersy o „ziarenkach piasku i skałach” oraz „małym machnięciu twojego skrzydła” nawiązują do efektu motyla, pokazując, jak drobne, z pozoru nieistotne działania mogą wywołać lawinę wydarzeń, która wstrząśnie całym światem. Uświadomienie sobie, że „niegodne przebaczenia działanie” jest nieodwracalne, przychodzi za późno.

W końcowych partiach utworu powraca motyw samotności i niemożności ucieczki od konsekwencji. „Pozostały mi już tylko powtarzające się wyrzuty sumienia / I can never rest no I can never lie down / Nigdy więcej, nigdy więcej”. Mimo prób „wymazania poplamionych chwil”, blizny pozostają. Podmiot liryczny musi zaakceptować zadane rany, a jego pragnienie „cofnięcia przeszłości” pozostaje niespełnione. Piosenka Rewind, z muzyką skomponowaną przez Kaelyna Behra, Anthony'ego Russo, MZMC i Jaya Kima, a słowami autorstwa NODAYa i Jaya Kima, jest przejmującym studium ludzkiej ułomności i ciężaru żalu, który towarzyszy niemożliwości powrotu do przeszłości. To utwór, który zmusza do refleksji nad wpływem naszych działań i słów na innych oraz nad trwałością popełnionych błędów.