Chappell Roan w utworze "Femininomenon" zabiera słuchacza w podróż przez frustracje współczesnego randkowania, szczególnie tego online, jednocześnie celebrując kobiecą siłę i agencję seksualną. Już pierwsza zwrotka maluje obraz powtarzających się rozczarowań – "Same old story, time again / Got so close but then you lost it" – i ostrzeżeń ignorowanych przyjaciół dotyczące niedostępnego mężczyzny z Bostonu. To odzwierciedla powszechne doświadczenie marnowania czasu i emocji na powierzchowne, często jednostronne relacje w erze cyfrowej, gdzie intymność jest budowana przez zdjęcia, playlisty i phone sex, tylko po to, by rozsypać się przy propozycji realnego spotkania. Znużenie "online love" jest palpable, a retoryczne pytanie "Why can't any man" staje się okrzykiem irytacji.

Pre-chorus, z jego prowokacyjnym i zapadającym w pamięć "Hit it like, get it hot / Make a bitch, it's a fem", jest punktem zwrotnym. To nie tylko chwytliwy fragment, ale i dosłowny manifest pragnienia intensywności i satysfakcji. Następnie, nagłe przerwanie "Um, can you play a song with a fucking beat?" nie jest jedynie prośbą o zmianę utworu. Jest to potężna, metaforyczna i dosłowna prośba o autentyczność, ekscytację i fizyczne oraz emocjonalne spełnienie. Sama Chappell Roan przyznała w wywiadach, że ten fragment to wyraz jej seksualnych frustracji, żartując, że żaden mężczyzna nie mógł jej "dosłownie doprowadzić do orgazmu". To pragnienie "fucking beat" stało się symbolem czegoś więcej niż tylko rytmu – to wołanie o głębsze, bardziej satysfakcjonujące doświadczenie.

Refren z onomatopeicznym "rom-pom-pom-pom" i zabawnym, nieco absurdalnym porównaniem "Get it hot like Papa John" buduje atmosferę kampu i beztroski, która jest znakiem rozpoznawczym Chappell Roan. Słowo "Femininomenon" to zręczne połączenie "feminine" (kobiecy) i "phenomenon" (fenomen), ukute przez Roan i współautora Dana Nigro. Jak wyjaśniła piosenkarka, stworzyła to słowo, ponieważ byłoby to "fenomenem, gdyby spanie z mężczyzną było lepsze niż spanie z dziewczyną". To centralne dla utworu pojęcie symbolizuje potrzebę nowego paradygmatu, w którym kobieca siła i spełnienie są priorytetem i celebrowane. Jest to hymn na cześć kobiecej mocy, agencji seksualnej i wspólnej frustracji współczesnym randkowaniem, zwłaszcza z mężczyznami niedostępnymi emocjonalnie.

Druga zwrotka kontynuuje ten temat, opisując scenariusz pozornie udanego związku, który w rzeczywistości jest pułapką rozczarowania. Udawanie miłości do matki partnera, okłamywanie przyjaciół na temat jego umiejętności w łóżku, tkwienie na przedmieściach i składanie jego prania – to wszystko obrazy dławiącej, niesatysfakcjonującej rzeczywistości. "Crying at the nail salon" to przejmujący obraz ukrytego smutku i samotności, symbolizujący cichą rozpacz pomimo zewnętrznych pozorów. Ponownie pojawia się frustracja z "online love" i niezrozumienie, dlaczego żaden mężczyzna nie może sprostać oczekiwaniom.

Most "Ladies, you know what I mean / And you know what you need / And so does he / But does it happen? (No)" to bezpośrednie wezwanie do kobiet, potwierdzające wspólne doświadczenie niespełnionych pragnień. W wywiadzie dla Cherwell, Roan opisała piosenkę jako "pop z piżamówki" ("slumber party pop"), dodając, że opowiada o jej dezorientacji w relacjach seksualnych z mężczyznami, w kontraście do łatwości i cudowności, jaką odnajduje w relacjach z kobietami. Ujawnia, że piosenka jest w istocie ukrytym queerowym hymnem, mówiącym o tym, że "magiczny, doskonały scenariusz gdzieś tam istnieje i w moim przypadku jest to prawdopodobnie kobieta". Utwór ten stał się ważny dla społeczności LGBTQ+, dając głos doświadczeniom kobiet i tworząc przestrzeń, w której mogą czuć się swobodnie ze swoją tożsamością i seksualnością.

Produkcja utworu, stworzona przez Dana Nigro i Mike'a Wise'a, jest równie złożona i dynamiczna jak jego tekst. Zaczynając od balladowych smyczków i pianina, przechodzi w syntezatorowy hymn empowermentu, z charakterystycznym dźwiękiem silnika motocykla crossowego, który wchodzi niczym wykrzyknik. Roan chciała, aby była to piosenka do tańca, coś, do czego drag queens mogłyby występować – "A Queer anthem that had a sad undertone of what really happened to me, but with a beat." Singiel "Femininomenon", wydany 12 sierpnia 2022 roku jako trzeci z debiutanckiego albumu "The Rise and Fall of a Midwest Princess", jest przykładem jej unikalnego stylu, łączącego kamp, szczerość i taneczne bity. Ostatecznie, "Femininomenon" to nie tylko piosenka o niezadowoleniu w związkach, ale przede wszystkim celebracja samoświadomości, kobiecej siły i odważnego dążenia do autentycznego spełnienia.