Interpretacja Z miłością tak jak ze szpagatem - Bolis

Utwór „Z miłością tak jak ze szpagatem” autorstwa Bolis to introspektywna refleksja nad naturą miłości, ukazana poprzez zaskakująco trafną i plastyczną metaforę szpagatu. Artysta, którego tożsamość i dorobek pozostają w cieniu internetowych źródeł, stworzył tekst, który mimo braku szerszego kontekstu biograficznego czy dyskograficznego, przemawia uniwersalnym językiem o trudach i nagrodach w sferze uczuć. Brak dostępnych wywiadów czy ciekawostek na temat samego utworu czy twórcy sugeruje, że może to być dzieło niezależnego artysty, którego przesłanie ma wybrzmieć samoistnie, bez dodatkowych ram.

Piosenka rozpoczyna się od bezpośredniego przedstawienia centralnej analogii: „Z miłością tak jak ze szpagatem, takie porównanie dam.” Już w pierwszej zwrotce Bolis podkreśla, że miłość, podobnie jak wymagający fizycznie szpagat, potrzebuje „gimnastyki” i „starań przez długi czas”. To nie jest coś, co przychodzi łatwo czy spontanicznie. Zdarza się, że wysiłki przynoszą owoce („Nieraz wyjdzie”), ale bywają też momenty porażki („nieraz nici”). Mimo to, podmiot liryczny zachęca do dalszego życia i nadziei, bo „Życie przecież zaskakuje, czasem i też w twarz napluje” – co doskonale oddaje jego nieprzewidywalność i brutalność, ale też potencjał na pozytywne zwroty akcji.

Druga zwrotka rozwija myśl o początkowych trudnościach i konieczności cierpliwości. „Zawsze trudno jest z początku, z czasem lepiej staje się”. Podkreśla to, że nic wartościowego nie przychodzi bez wysiłku. Miłość wymaga od nas rozciągania się, dosłownie i w przenośni, by osiągnąć upragnione szczęście. Autor wyraźnie stwierdza: „Bo z miłością nie jest łatwo, nie wystarczy tylko chcieć”. To mocne przesłanie obala romantyczne mity o miłości jako wyłącznie sielankowej bajce, akcentując jej wymiar aktywnego działania i zaangażowania.

Refren jest kwintesencją całego utworu, powtarzając jego główną tezę i wzmacniając ją. „Bo żeby miłość była to trzeba próbować, jak do szpagatu stopniowo uczucia rozciągać”. Artysta uważa to porównanie za „logiczne, do zrozumienia”, bez potrzeby głębokiego analizowania czy „deliberowania”. Sugeruje to, że prawda o miłości jest prosta, choć jej praktykowanie bywa skomplikowane.

W trzeciej zwrotce pojawia się moment refleksji i być może pewnej autorefleksji. Podmiot liryczny zastanawia się: „może racji nie mam ja”, co wskazuje na pokorę i gotowość do dyskusji z własną tezą. Jednak szybko ją podtrzymuje, deklarując obfitość słów i weny, które służą do wyrażenia prawdy. „Miłość to nie proste słowo, to starania ciągłe” – ponowne wzmocnienie idei miłości jako procesu, a nie stanu.

Ostatnia zwrotka, czwarta, dotyka zmienności losu w kontekście miłości. Bywają chwile „bezdroży”, gdy droga do miłości wydaje się „ciężko iść”, ale też momenty, kiedy „jest dobrze, gdy nadzieja rośnie dziś”. Kluczowe jest przesłanie, aby nigdy nie mówić sobie, że „nie warto”, nawet jeśli los bywa okrutny. Końcowe zdanie „Dla chcącego nic trudnego, pomimo trudu szpagatowego” stanowi optymistyczne podsumowanie. Jest to pokrzepiająca myśl, że determinacja i nieustanne dążenie do celu są w stanie przezwyciężyć nawet największe trudności, zarówno te miłosne, jak i te symbolizowane przez bolesny, lecz osiągalny szpagat.

W ogólnym rozrachunku, piosenka Bolis to hymn na cześć wytrwałości w miłości. To przypomnienie, że prawdziwe uczucie wymaga pracy, cierpliwości i ciągłego rozciągania swoich granic, podobnie jak gimnastyk dąży do perfekcyjnego szpagatu. To nie jest tekst o idealnej, bezproblemowej miłości, lecz o jej realistycznym, pełnym wyzwań obliczu, które ostatecznie wynagradza tych, którzy nie ustają w wysiłkach.