Interpretacja Coffee And TV - Blur

Coffee And TV autorstwa Blur to utwór, który wykracza poza zwykłą piosenkę popową, stając się przenikliwą introspekcją na temat alienacji, poszukiwania ucieczki i osobistych zmagań. Choć na pierwszy rzut oka może wydawać się kolejnym chwytliwym utworem z ery Britpopu, to w rzeczywistości kryje w sobie głębokie, melancholijne przesłanie. Warto zauważyć, że w przeciwieństwie do większości utworów Blur, to gitarzysta Graham Coxon jest głównym wokalistą i autorem tekstu, co nadaje piosence niezwykle osobisty charakter.

Tekst rozpoczyna się od pytań: "Do you feel like a chainstore? / Practically floored / One of many zeros / Kicked around, bored". Te wersy doskonale oddają uczucie anonimowości i bycia trybikiem w wielkim, obojętnym systemie. Podmiot liryczny czuje się jak jeden z wielu, pozbawiony indywidualności, a jego "uszy są pełne, ale jesteś pusty", co sugeruje przesyt informacjami i bodźcami, które nie wnoszą prawdziwej treści do życia. To poczucie rozczarowania i zmęczenia współczesnym światem, gdzie "ludzie, którzy tak naprawdę nigdy / nie obchodzi, jak się masz", jest wszechobecne.

Refren to prośba o prostą, pocieszającą ucieczkę: "So give me coffee and TV, easily / I've seen so much, I'm going blind / And I'm braindead virtually". Graham Coxon napisał te słowa w okresie walki z alkoholizmem. Po rzuceniu picia znajdował ukojenie w oglądaniu telewizji, piciu kawy i pisaniu piosenek. Kawa i telewizja stają się tutaj metaforą bezpiecznego azylu, sposobem na odcięcie się od "tego wielkiego, złego świata" i odnalezienie spokoju. Liryczne zawołanie "And agree to marry me / So we can start over again" może być interpretowane jako pragnienie trwałego związku i możliwości rozpoczęcia wszystkiego od nowa, z dala od presji i zgiełku. To poszukiwanie kogoś, kto "będzie przy tobie, by zobaczyć cierpienie".

Druga zwrotka, pytająca: "Do you go to the country? / It isn't very far", sugeruje, że ucieczka do spokojniejszego miejsca, na wieś, niekoniecznie jest rozwiązaniem. Nawet tam można znaleźć ludzi, którzy "zrobią ci krzywdę / Z powodu tego, kim jesteś". To pokazuje, że wewnętrzne demony i problemy z socjalizacją podmiotu lirycznego są głębsze niż tylko środowisko. Może to być także odniesienie do dyskomfortu w kontaktach społecznych, o którym mówił Coxon, podkreślając, że "towarzyskość jest dla mnie wystarczająco trudna".

Charakterystyczne dla piosenki jest również improwizowane, dysonansowe solo gitarowe Coxona, które początkowo miało być tylko wypełnieniem luki, ale zostało zachowane, gdy reszta zespołu je pokochała. Sam Coxon opisał piosenkę jako "o idei, że czujesz się jak kawałek gówna w do dupy pracy i chcesz się z kimś ożenić i uciec od tego wszystkiego".

Teledysk do "Coffee And TV", wyreżyserowany przez Gartha Jenningsa, jest równie kultowy co sam utwór. Przedstawia ożywioną kartonową butelkę mleka o imieniu Milky, która wyrusza w podróż w poszukiwaniu zaginionego Grahama Coxona, którego twarz widnieje na boku opakowania. Wideo, choć z pozoru absurdalne, oddaje poczucie zagubienia i poszukiwania własnego miejsca w świecie, a jego melancholijny ton uzupełnia tekst piosenki, pomimo braku bezpośredniego powiązania z tekstem o walce z alkoholizmem. Milky doświadcza miłości i straty, ostatecznie odnajdując Coxona i wracając do domu, tylko po to, by zostać wypitym i trafić do nieba mlecznych kartonów, gdzie ponownie spotyka swoją "truskawkową" miłość. Teledysk zdobył liczne nagrody, w tym MTV Europe Music Award dla Najlepszego Wideo w 1999 roku i był emitowany w popularnym serialu Rodzina Soprano.

W swej istocie, "Coffee And TV" to piosenka o poszukiwaniu komfortu i odnowy w obliczu przytłaczającej rzeczywistości i osobistych zmagań. Jest to utwór, który z perspektywy Grahama Coxona stał się wyrazem jego walki z nałogiem i pragnieniem prostszego życia, a dla słuchaczy – hymnem na cześć ucieczki i nadziei na "rozpoczęcie od nowa".