Piosenka „Exiled” autorstwa zespołu Avenir, wydana jako singiel w 2013 roku, a następnie zamieszczona na albumie „Chrysalis” z 2014 roku, to potężny manifest buntu i wezwanie do indywidualnej wolności. Tekst utworu wyraża głębokie rozczarowanie społeczeństwem i narzuconymi przez nie normami, jednocześnie inspirując do przejęcia kontroli nad własnym życiem i odrzucenia konformizmu. Brak jest publicznie dostępnych wywiadów czy szczegółowych interpretacji tej konkretnej piosenki przez sam zespół Avenir.

Utwór rozpoczyna się od niezwykle dosadnego i agresywnego odrzucenia: „Fuck yourself all of you worthless drones / stand up tall and take control”. Te słowa od razu ustalają ton piosenki jako bezkompromisowe wezwanie do przebudzenia. „Bezwartościowe drony” to metafora dla ludzi, którzy bezmyślnie podążają za tłumem, pozwalając innym dyktować swoje życie. Refren „Fight your way through lifes anticipations / Fall out of line, enlighten your mind” zachęca do kwestionowania oczekiwań życiowych i poszukiwania własnej ścieżki, z dala od utartych schematów.

Dalsze wersy malują obraz społeczeństwa, w którym „Your vision is covered in the blackest of dust / They are all out to get you there's no one to trust”. Ten fragment sugeruje wszechobecną manipulację i brak autentyczności, prowadząc do poczucia izolacji i niemożności zaufania komukolwiek. Obraz „Stuck in the treadmill with the worst deck on your hands” doskonale oddaje frustrację i beznadzieję rutynowego życia, gdzie jednostka czuje się bezsilna i pozbawiona szans. Krytyka ta jest pogłębiona pytaniem: „What will your epitaph say? / That you were a good little soldier?”, które zmusza do refleksji nad sensem własnego istnienia. Czy życie sprowadza się do bycia posłusznym, czy do realizacji własnych pragnień? Wers „You rather please than defy” jest gorzkim zarzutem wobec tych, którzy wybierają zadowolenie innych zamiast własnej autentyczności.

Piosenka podkreśla, że ludzie „were born to comply”, co jest silnym oświadczeniem o systemowym konformizmie. Jednakże, natychmiast pojawia się rada: „Bite the hands that no longer feed”, wzywająca do odrzucenia tych, którzy kiedyś sprawowali władzę, ale teraz są pasożytniczy lub nieużyteczni. Przesłanie zmienia się w motywujące nawoływanie do wiary w siebie: „Just Believe in yourself and take the chances life presents / Pursue your dreams til the end”. Ten fragment, powtarzany w piosence, stanowi rdzeń przesłania o samostanowieniu.

Obrazy takie jak „We live while we learn we love and we burn / Set the world ablaze” niosą ze sobą ideę intensywnego życia, pełnego pasji i gotowości do radykalnych zmian. „Set the world ablaze” jest metaforą dla wywołania rewolucji, zarówno osobistej, jak i szerzej społecznej.

Kolejne wersy uderzają w krytykę mediów i konsumpcji informacji: „All that you know you have read in magazines / Row upon row with responsive human beings / All that you've seen has been angled through TV / Row upon row... Fuck! Don't censor my reality”. To ostrzeżenie przed pasywnym przyjmowaniem informacji, które są filtrowane i manipulowane. Okrzyk „Fuck! Don't censor my reality” wyraża gniew i odrzucenie narzucanej wizji świata.

Tekst kontynuuje temat opresji i utraty indywidualności w zmechanizowanym społeczeństwie: „Take this pill so you no longer need to feel / All that you are is just a cog in the machine”. Jest to przerażający obraz stłumienia emocji i redukcji człowieka do roli trybika w systemie. Jednak piosenka nie pozostawia słuchacza w beznadziei, natychmiast wzywając: „Break free / Refuse to be a puppet cut the fucking strings / It's time to start a riot”. Te słowa są kulminacją wezwania do absolutnej niezależności i otwartego sprzeciwu.

Tytułowe „Exiled” (Wygnany) nabiera w tym kontekście podwójnego znaczenia. Może odnosić się do poczucia bycia wygnanym przez system za niepodporządkowanie się, ale także do dobrowolnego wyboru wygnania ze społeczeństwa, które jest postrzegane jako toksyczne i ograniczające. Stanie się „wygnanym” staje się aktem siły i świadomości.

Zakończenie piosenki ponownie wzmacnia przesłanie o kreowaniu własnego przeznaczenia: „Carve your name into the history / Break the chains of autocracy”. To potężna wizja pozostawienia trwałego śladu i obalenia wszelkich form autokratycznej kontroli, zarówno politycznej, jak i społecznej. Powtórzone „Just Believe in yourself and take the chances life presents / Pursue your dreams til the end / We live while we learn we love and we burn / Set the world ablaze” zamyka utwór, pozostawiając słuchacza z poczuciem inspiracji do podjęcia działań i życia pełnią życia, niezależnie od tego, czy oznacza to bycie „wygnanym” z konwencjonalnego świata.