Utwór „Destroy Them All” zespołu Antropoid, wydany w 2007 roku i znajdujący się na albumie „Danger”, to esencja surowego buntu i niezłomnej postawy, charakterystycznej dla muzyki metalowej. Tekst, którego autorem jest Igor, podczas gdy muzyka jest dziełem całego zespołu Antropoid, stanowi mocny manifest jednostki w obliczu przeciwności losu i opresji.

Początkowe wersy, takie jak „You full of shit / Never see my way / You won't stop my way, get out !”, natychmiast wprowadzają w atmosferę bezkompromisowego odrzucenia wszelkich negatywnych wpływów i fałszywych ocen. Jest to wyraźne zadeklarowanie własnej ścieżki i odmowa ustąpienia komukolwiek, kto próbuje ją kwestionować. Określenie „You see my end / I see that in your face / But it's only your fuckin' lullaby” ujawnia głębokie poczucie, że adwersarze życzą podmiotowi lirycznemu upadku, jednak ich pragnienia są jedynie iluzorycznym uspokajaczem, czymś, co ma oszukać i osłabić. To odrzucenie narracji wroga jako zwodniczej kołysanki podkreśla świadomość manipulacji i determinację, by nie dać się zwieść.

Refren, „Destroy them all ! / Destroy you !”, jest centralnym punktem utworu i najbardziej dosłownym wyrazem agresji. Niekoniecznie musi on oznaczać fizyczną destrukcję, lecz raczej symboliczne zniszczenie wszelkich ograniczeń, toksycznych relacji, fałszywych przekonań, czy systemów, które próbują stłamsić indywidualność. Jest to wezwanie do radykalnego oczyszczenia, do wyzwolenia się poprzez unicestwienie tego, co szkodliwe. W kontekście gatunku, jakim jest metal (co silnie sugeruje fraza „My metal way”), takie deklaracje często wyrażają sprzeciw wobec konformizmu i chęć obalenia zastanego porządku. Wzmocnienie tego przesłania następuje w słowach „We don't care about your soul / See what's coming for dicks like you / We can only demons call”, co można interpretować jako odrzucenie wszelkich moralnych czy etycznych zasad narzucanych przez adwersarzy, a także jako wezwanie do przebudzenia wewnętrznych, surowych sił – „demonów” – które pomogą stawić czoła wrogom. To świadome zanurzenie się w mroczniejszej, bardziej pierwotnej części siebie w celu obrony własnej autentyczności.

Powtarzające się frazy „You never take my life / You never take my soul / I know my way, so get out !” oraz „I know my way / It's a true hard way / My metal way, I can't stop” budują obraz niezwykłej niezłomności i samozaparcia. Podmiot liryczny jest głęboko zakorzeniony w swojej tożsamości i wybranej ścieżce, którą nazywa „prawdziwą i trudną drogą”, a także „moją metalową drogą”. To ostatnie sformułowanie jest nie tylko nawiązaniem do gatunku muzycznego, ale także do ideologii metalu – drogi charakteryzującej się siłą, odpornością, autentycznością i brakiem kompromisów.

Zakończenie piosenki, „Worse people change my way / They want see my end / I don't stop my way / You make my better days”, stanowi pewnego rodzaju podsumowanie i przewrotny triumf. Mimo że „gorsi ludzie” próbują zmienić ścieżkę podmiotu lirycznego i pragną jego końca, to właśnie ich próby oporu i przeszkody paradoksalnie wzmacniają i kształtują go na lepsze. Adversity staje się katalizatorem rozwoju, a walka o własną drogę prowadzi do ostatecznego wzmocnienia i lepszych dni. Ta konkluzja podkreśla odporność i zdolność do przekuwania negatywnych doświadczeń w pozytywną siłę, co jest silnym przesłaniem o wewnętrznej mocy i wytrwałości. Brak konkretnych wywiadów czy artykułów poświęconych szczegółowej interpretacji tego utworu ze strony zespołu Antropoid [źródła nie dostarczyły takich informacji], pozwala na szersze pole do interpretacji, ale jasne jest, że piosenka ta rezonuje z powszechnym w muzyce metalowej motywem oporu, samostanowienia i konfrontacji z przeciwnościami.