Interpretacja Kobieta zawsze jest do wzięcia - Andrzej Bogucki

Piosenka Andrzeja Boguckiego "Kobieta zawsze jest do wzięcia" to utwór, który z perspektywy minionych dekad może być postrzegany zarówno jako urokliwy relikt pewnej epoki, jak i intrygujący komentarz do ówczesnych relacji damsko-męskich. Za muzykę tego foxtrota odpowiada Stanisław Ferszko, zaś słowa napisał Jerzy Ryba. Choć dokładna data powstania nie jest jednoznacznie podana w dostępnych źródłach, kontekst twórczości Boguckiego, obejmującej m.in. piosenki z lat 30. takie jak "A ja nic, tylko ty!" (1934) czy "Kobieta, która wie, czego chce" (1933), wskazuje na to, że utwór ten silnie wpisuje się w klimat przedwojennych lub wczesnopowojennych szlagierów polskiej estrady.

Andrzej Bogucki, postać wszechstronna – aktor teatralny i filmowy, śpiewak operetkowy i piosenkarz – był niezwykle popularnym artystą, zwanym nawet "polskim Chevalierem". Występował w rewiach i kabaretach, a jego piosenki, takie jak właśnie "Kobieta zawsze jest do wzięcia", były później wykonywane przez wielu innych znanych artystów. Ta popularność świadczy o tym, że tematyka i styl utworów Boguckiego trafiały w gusta szerokiej publiczności.

Tekst piosenki jawi się jako lekki, żartobliwy przewodnik dla młodego, naiwnego i blond mężczyzny, który popełnia błędy w zalotach. Podmiot liryczny, już z perspektywy doświadczenia, udziela swojemu "chłopcu" życiowej lekcji o kobietach. Kluczowe przesłanie, powtarzane niczym mantra, brzmi: "Kobieta zawsze jest do wzięcia, to pewne jest, jak dwa plus dwa, zbyteczne prośby i zaklęcia, gdy dobrze się kobiety zna". To zdanie, pozornie trywialne, skrywa w sobie pewną cwaniacką mądrość epoki. Nie chodzi tu o dosłowne "branie" kobiety w sensie fizycznym, ale o umiejętność dekodowania jej sygnałów i sprytne prowadzenie gry miłosnej.

Piosenka sugeruje, że kobiece "nie" często oznacza "tak", a chłód na wierzchu kryje w sercu miłości cud. Jest to spojrzenie na damską naturę jako pełną kokieterii i paradoksów, gdzie bezpośredniość i nadmierne starania są nieefektywne. Zamiast sprowadzać księżyc do stóp czy grozić wzięciem ślubu, mężczyzna powinien wykazać się odwagą i sprytem. Piosenka ironicznie odnosi się do materialnych pokus, takich jak cukierek lub dwa, piękny strój czy auto, które mogą dziewczę uczynić twoim. Ostatecznie jednak podmiot liryczny dochodzi do wniosku, że najskuteczniejsza jest… miłość, stary wic. To przewrotne zakończenie podkreśla, że nawet w tej sztuce podrywu, gdzie liczy się spryt i znajomość kobiecej psychiki, autentyczne uczucie wciąż odgrywa decydującą rolę.

"Kobieta zawsze jest do wzięcia" odzwierciedla pewien stereotyp kobiety jako istoty, którą należy zdobywać za pomocą odpowiednich technik, a jej złożoność interpretowana jest jako gra. W kontekście epoki, w której powstała, piosenka ta wpisywała się w szerszy nurt przedstawiania relacji damsko-męskich w sposób lekki, często humorystyczny, niekiedy z przymrużeniem oka traktujący "kobiecy spryt" i "męską naiwność". Jest to utwór, który dziś może być odczytywany jako świadectwo czasów, w których role społeczne były bardziej sztywno określone, a flirt miał swoje jasno sprecyzowane zasady. Jednocześnie, dzięki swojemu optymistycznemu brzmieniu i chwytliwej melodii, pozostaje ponadczasowym przykładem polskiej piosenki rozrywkowej, która bawi i zmusza do refleksji nad zmiennymi i niezmiennymi aspektami międzyludzkich relacji.