Interpretacja Vivo Per Lei - Andrea Bocelli

Utwór „Vivo Per Lei” Andrei Bocellego to prawdziwy hymn miłości, jednak jego adresatka nie jest od razu oczywista. Na pierwszy rzut oka tekst piosenki sugeruje intymne wyznanie skierowane do ukochanej kobiety. Słowa takie jak „Vivo per lei da quando sai / La prima volta l'ho incontrata, / Nie mi ricordo come ma / E' entrata dentro e c'è restata” („Żyję dla niej, odkąd wiesz, / Po raz pierwszy ją spotkałem, / Nie pamiętam, jak to się stało, ale / Weszła do mnie i została”) malują obraz głębokiego, niezatartego uczucia, które raz pojawiając się w życiu, pozostaje w nim na zawsze.

Jednakże, piosenka mistrzowsko buduje napięcie i ujawnia swoją prawdziwą głębię w ostatnich wersach, gdzie Andrea Bocelli śpiewa wprost: „Vivo per lei la musica” („Żyję dla niej, dla muzyki”). To epifania, która zmienia całą perspektywę interpretacji. „Ona” to nie kobieta, lecz muzyka – siła napędowa, muza i nieodłączna towarzyszka życia artysty. Pierwotnie utwór został napisany w 1995 roku przez włoską grupę O.R.O., a „lei” odnosiło się do dziewczyny. Dopiero Gatto Panceri, przepisując tekst dla Bocellego, nadał mu nowe, głębsze znaczenie, kierując wyznanie w stronę sztuki.

Muzyka w tej interpretacji jest przedstawiona jako byt niemal ożywiony, wszechobecny i kształtujący całe istnienie. To ona „sprawia, że dusza mocno wibruje” („perché mi fa / Vibrare forte l'anima”) i „nie jest ciężarem” („e non è un peso”). Jest muzą, która zaprasza „by dotykać ją palcami” przez fortepian, oddalając wizję śmierci („E' una musa che ci invita / A sfiorarla con le dita, / Attraverso un pianoforte / La morte è lontana”). Muzyka potrafi być zarówno „słodka i zmysłowa”, jak i uderzyć „w głowę”, lecz zawsze jest to „cios, który nigdy nie boli” („spesso sa / Essere dolce e sensuale, / Avvolte picchia in testa ma / E' un pugno che non fa mai male”). To ukazuje jej transformującą moc, zdolność do wywoływania silnych emocji i inspirowania, nawet jeśli wiąże się to z trudami i wyrzeczeniami.

W tekście Bocelli podkreśla, że muzyka prowadzi go „od miasta do miasta”, zmuszając do cierpienia, ale jednocześnie dając sens istnieniu („lo so mi fa / Girare di città in città, / Soffrire un po' ma almeno io vivo”). Artysta żyje dla niej w hotelach, w wirze życia, a jego głos „rozprzestrzenia się i wytwarza miłość” („Attraverso la mia voce / Si espande e amore produce”). To metafora kariery muzyka, jego ciągłej podróży i poświęcenia, które jednak są spełnieniem.

„Vivo Per Lei” stało się międzynarodowym hitem po tym, jak Andrea Bocelli wydał je w duecie z włoską piosenkarką Giorgią w 1995 roku. Utwór szybko zdobył szczyty list przebojów w wielu krajach, w tym we Francji, Szwajcarii, Włoszech, Belgii i Panamie. Jego uniwersalne przesłanie sprawiło, że doczekał się wielu wersji językowych w duetach z innymi artystkami, co dodatkowo świadczy o jego ponadczasowym charakterze. Andrea Bocelli nagrał „Vivo Per Lei” m.in. z Martą Sánchez w wersji hiszpańskojęzycznej („Vivo Por Ella”), z Hélène Ségara w wersji francuskiej („Je vis pour elle”), która odniosła ogromny sukces we Francji i Belgii, oraz z Judy Weiss w wersji niemieckiej („Ich lebe für sie”), która dominowała na listach przebojów w Szwajcarii. Ciekawostką jest także nagranie z Sandy w brazylijskim portugalskim, a nawet wykonanie z Heather Headley w języku angielskim. Niedawno, w 2024 roku, z okazji 30-lecia kariery Andrei Bocellego, wydano nową hiszpańską wersję „Vivo Por Ella” w duecie z kolumbijską artystką Karol G. Andrea Bocelli podkreśla, że łączenie głosów w duetach to dla niego „ekscytujące doświadczenie, jednocześnie zmysłowe i duchowe”, poszukuje kolegów, którzy „potrafią tchnąć życie w tę alchemię”.

Piosenka jest świadectwem absolutnego oddania – artysta nie ma „innej drogi wyjścia”, bo „muzyki, wiesz, naprawdę nigdy nie zdradził” („Vivo per lei perché oramai / Io non ho altra via d'uscita, / Perché la musica lo sai / Davvero non l'ho mai tradita”). Jest to deklaracja lojalności i wiecznego związku, gdzie muzyka jest „jedyna” („è unica”). Nawet w obliczu trudnej przyszłości czy na marginesie życia, to ona pozostaje „protagonistką” każdego dnia, jest „codzienną zdobyczą” („Ogni giorno / Una conquista, / La protagonista / Sarà sempre lei”). Piosenka w stylu operowego popu doskonale łączy melodyjność z mocnymi wokalami, ukazując zdolność Bocellego do operowych i popowych brzmień. "Vivo Per Lei" to prawdziwa „ballada stworzona z myślą o miłości do muzyki”.