"Creatures" zespołu Adolescents to intensywny i prowokacyjny hymn z wczesnej ery kalifornijskiego punk rocka, pochodzący z ich debiutanckiego, imiennego albumu z 1981 roku, często nazywanego The Blue Album ze względu na charakterystyczną okładkę. Utwór ten, wraz z innymi klasykami takimi jak "Amoeba" czy "Kids of the Black Hole", pomógł zdefiniować brzmienie Orange County hardcore punk i stał się jednym z najlepiej sprzedających się albumów w swoim gatunku. Co ciekawe, "Creatures" było jednym z kilku utworów, które Rikk Agnew i Casey Royer przynieśli do Adolescents ze swojego poprzedniego zespołu, The Detours, wzbogacając tym samym wczesny repertuar grupy.

Tekst piosenki jest bezpośrednim, gniewnym wyrazem alienacji i buntu nastolatka, co jest dominującym tematem w twórczości Adolescents. Podmiot liryczny odrzuca otoczenie, z poczuciem wyższości obwieszczając: „I'm not accepted by my peers - so what”. Ta postawa "i co z tego" jest kwintesencją punkowego etosu, gdzie odrzucenie przez mainstream jest raczej powodem do dumy niż do smutku. Odzwierciedla to szerszy obraz trudności okresu dojrzewania – strachu przed porażką, zagubienia, samotności i poczucia, że nikt nie rozumie.

Prowokacyjne wersy, takie jak „I could care less about the queers - they're fucked” oraz „The chicks are hot and full of cheers - pleasers / They say "no" so I jerk white tears - teasers”, są najbardziej kontrowersyjnymi elementami utworu. W kontekście wczesnego punk rocka, tego rodzaju agresywna, szokująca liryka często służyła jako forma ekspresji skrajnej frustracji i niezadowolenia społecznego, nawet jeśli była niepoprawna politycznie. Rikk Agnew, który jest autorem tych "obrzydliwych tekstów", według Marka Prindle'a, wyraża w nich bardziej depresję niż perwersję, osadzoną w kontekście nastoletniej alienacji i beznadziei. "White tears" można interpretować jako sarkastyczne odniesienie do udawanego smutku lub poczucia krzywdy, które podmiot liryczny przypisuje tym, których odrzuca.

Refren „I hate them all - creatures” jest niezwykle mocny i dehumanizujący. Nazywanie innych "istotami" (creatures) podkreśla poczucie głębokiej pogardy i totalnego odrzucenia. Może to być także lustrzane odbicie tego, jak sam podmiot liryczny czuje się traktowany – jako odmieniec, "istota", a nie pełnoprawny człowiek, co prowadzi do projekcji tej dehumanizacji na otoczenie. To poczucie bycia outsiderem, niepasującym do "ram" czy "klasy" innych, jest jasno wyrażone w wersach „I do not act or dress the same - hopeless / I do not fit inside their frame - or class”. Zamiast dążyć do akceptacji, podmiot liryczny gardzi konformizmem, nazywając innych "lamersami" i "pionkami" w swojej "grze".

Piosenka ta doskonale oddaje ducha buntu i gniewu, który charakteryzował ruch punkowy w Południowej Kalifornii na początku lat 80.. Adolescents, z ich "nosowym, dziecinnym wokalem" i "nastolatkowymi tekstami", stworzyli album, który mimo swojej młodzieńczej energii, dotykał uniwersalnych tematów dojrzewania: nudy, alienacji, problemów z dziewczynami i poczucia beznadziei. To właśnie ta surowa szczerość i emocjonalność sprawiły, że "Creatures" i cały debiutancki album Adolescents stały się klasykiem, rezonującym z każdym, kto kiedykolwiek czuł się nieakceptowany i odrzucony.